กวีชาวนา: เพลงยาวถวายศาลต้นไทร

ที่มา Thai E-News

โดย ทิ้ง ประดู่พลิ้ว

18 เมษายน 2554

เมฆลอยเลื่อนเดือนห้ามาอีกหน
ฝุ่นลมแล้งทยอยลอยดั่งร้อนรน
ดอกคูนหล่นคนเริ่มจากปากเริ่มโอย
...
สาธุ. พ่อไทรสรณํเจ้าขา
เคราะห์ชะตาปากแห้งระแหงโหย
เรียวหญ้าคาเดินผ่านปานแส้โบย
โถ ชีวิตอิดโรยทุกรอบปี
สาธุ. พ่อไทรสรณํเจ้าขา
ผู้ดลบันดาลงานชีวานาผืนนี้!
ลูกปลูกข้าวขวัญคนทั่วธานี
แต่เงินตราราคีนี้ระอา
ข้าวนาปังกระทั่งข้าวนาปี
รวงพวงพีดกอุดมสมรักษา
ก่อนมองทีเหมือนมองทองบนท้องนา
พอเก็บเคียวเหลียวมาเป็นกรวดทราย

ข้าวงามน้ำดีปีอุบาทว์
ตาชั่งแข็งขาวขาดน้ำหนักหาย
ข้าวงามน้ำดีปีปลาตาย
เดินกรายน้ำตาลูกบ่าริน
หากปีหน้าวางหว่านไว้ครึ่งเดียว
แล้วมุ่งเกี่ยวกินเองไปเสียสิ้น
มันประหวั่นครั่นอกนรกจะกิน
ข้าวดีปีทมิฬ สิ้นศรัทธา
ก็ทำเองกินเองเกรงเขาอด
โซกันหมดเมืองม้วยซวยยันหมา
พลอยขุดแกวกลืนแกลบแบบจนตา
ร้อนขุนนางทำนาหากินเอา

อุทิศหลังก้มโก่งเกือบขดขาด
หวังแปลงทุ่งมุ่งมาดรวงเฉลา
อันข้าวลูกปลูกงามพอทำเนา
แต่ข้าวเขาบนหลังลูกปลูกได้ไง?
ข่าวเดือนหน้าราคาทั้งยาปุ๋ย
บานตะโกโสหุ้ยฤาทนไหว
มาจุดธูปบนบานรัฐบาลพ่อไทร
พลีหมูเห็ดเป็ดไก่มะไฟมะเฟือง
ขอมีเงินซื้อปุ๋ยประเทืองเถิด
สืบข้าวไทยแจ่มเจริดระบือเลื่อง
คนจะมีข้างดีกินทั้งเมือง
ลูกฝืดเคืองปีหน้าค่อยว่ากัน......