หลังจากที่ผู้นำตลอดชีพของเกาหลีเหนือ ท่านคิม จองอิล ถึงแก่อสัญกรรมในวันที่ 17 ธันวาคม 2554 การพูดถึงความพิสดารด้านต่างๆ ของสังคมเกาหลีเหนือ นำมาซึ่งความไม่พอใจแก่บรรดาผู้เทิดทูนสถาบันกษัตริย์ไทยอย่างไม่รู้จักพอ เพียง
บทสนทนาต่อไปนี้ มาจากจินตนาการของผู้เขียน อาจเหนือจริงหรือเป็นจริงน้อยกว่าอาการอันน่าเป็นห่วงของสังคมไทยในวันนี้ก็เป็นได้
สมชาย: ประเทศไทยไม่เหมือนเกาหลีเหนือ จำไว้ จงอย่าได้คิดสะเออะมาเปรียบเทียบ
สมศักดิ์: ประเทศไทยต่างจากเกาหลีเหนือเพราะเนียนกว่า และมีคนจำนวนไม่น้อยพึงพอใจกับข้อมูลด้านเดียว ด้านเดียวๆ จริงๆ ข้อมูลด้านเดียวทำให้พวกคุณรู้สึกมั่นคง ว่าโลกและชีวิตเรียบง่าย พอเพียง ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องตั้งคำถาม และไม่ต้องคิดมากให้เปลืองสมอง
สมชาย: คิดมากไปทำไม ในเมื่อทุกอย่างก็ “ดีอยู่แล้ว” หากต้องคิดก็ง่ายนิดเดียว ขอให้คิดเสียว่า ทุกคนที่ไม่เอา มาตรา 112 คือพวกหางแดงรับเงินทักษิณมาล้มเจ้าก็พอ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น มันเป็นการต่อสู้ระหว่างความดี กับความชั่วช้าสามานย์ คุณเลือกเอาเองก็แล้วกันว่าจะอยู่ฝั่งไหน
ขอแนะนำว่า อยู่ฝั่งผมดีกว่า เพราะฝั่งผมมีแรงจูงใจเยอะกว่า ปลอดภัย และไม่เสี่ยงต่อมาตรา 112 ด้วย คุณจะไปเสี่ยงต่อต้านกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพไปทำไมให้เหนื่อย และเปลืองตัว ทำไมคุณต้องมาเดือดร้อนกับการที่สังคมอยู่กับข้อมูลดีๆ ด้านเดียวเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์เล่า
ด้านเดียว ด้านเดียว ด้านเดียวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ . . . พูดเขียนซ้ำๆ ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไร
สมศักดิ์: ที่ไม่แปลกก็เพราะสังคมไทยชาชินเสียแล้วกับข้อมูลด้าน เดียวจนไม่ตั้งคำถามเปรียบเทียบใดๆ กับสังคมอื่นอย่างเกาหลีเหนือ ที่ให้ข้อมูลด้านเดียวกับประชาชนเช่นกัน
สมชาย: บอกแล้วไงว่าอย่าไปเปรียบกับเกาหลีเหนือ เกาหลีเหนือเป็นประเทศเผด็จการ บังคับให้ประชาชนบูชายกยอเพ้อเจ้อกับผู้นำตลอดกาล ยัดเยียดข้อมูลด้านเดียว ล้างสมองประชาชน ส่วนประเทศไทยนั้นเป็นประชาธิปไตย ไม่มีการเซ็นเซอร์ ไม่มีการยัดเยียดข้อมูลด้านเดียว มีแต่การป้อนข้อมูลดีๆ ให้ประชาชน ไม่มีใครต้องติดคุกเพราะเห็นต่าง หรือต้องลี้ภัยไปต่างประเทศอย่างที่คุณเข้าใจหรอก ไม่มีหนังสือใดๆ ต้องห้าม และมาตรา 112 ก็เป็นกฎหมายที่ดี เหมาะสมกับสังคมประชาธิปไตยแบบไทยๆ ยิ่ง ส่วนที่เกาหลีเหนือสื่อเขาปั่นหัวประชาชนบอกหิมะตกหนักหลังท่านคิมเสีย เพราะฟ้าก็โศกา รัฐเกาหลีเหนือนั้นหลอกประชาผู้น่าสงสาร ในขณะที่เมืองไทยเรามีเสรีภาพกับข้อมูลด้านดีๆ ทุกประการ
คุณลองท่องอีกที ว่าเมืองไทยไม่เหมือนเกาหลีเหนือ ไม่ปิดหูปิดตา ไม่มีการยัดเยียดข้อมูลต่าง ไม่มีการเซ็นเซอร์ นิตยสารดิอิโคโนมิสท์มีขายทุกงวด ไม่มีนักโทษทางความคิด และไม่มีการยอมรับความจริง
ท่องอีกที ท่องจนกว่าคุณจะเห็นว่ามันเป็นจริง และมีตรรกะคงเส้นคงวา และอย่าล่อกแล่กไปอ่านข่าวเกี่ยวกับเกาหลีเหนืออีกเชียวนะ
