คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม
กระสา มันเสมอ
 |
มองย้อนหลังไปแล้วก็น่าใจหาย เสียดายเวลา เสียดายโอกาส
ประเทศชาติและประชาชนปัจจุบัน อยู่รอดหรือไม่รอดด้วยรูปนามสำคัญ 3 อย่างในนามการ เมือง เศรษฐกิจ สังคม
เป็นเนื้อเดียวกัน เป็นผลพวงต่อเนื่องกัน หากมองให้ดี
อันใดวิปลาส วิปริตรับลูกส่งต่อทันที
การเมืองตอนต้นปี นายกรัฐมนตรีเป็นตัวขายสูงสุด มีราคายิ่งกว่าใครในอาเซียน อยู่ได้ไม่กี่เพลา ราคาลดลงเป็นลำดับ คนไทยตกอยู่ในอาการเสียดายแทนกันจ้าละหวั่น
รองนายกฯ, รัฐมนตรีต่างประเทศ, ทรัพยา กร, สำนักนายกฯ นายกรัฐมนตรีตั้งผิดทั้งนั้น
ตกกระไดพลอยโจนในทีแรก เป็นหมูปากแข็งในทีหลัง ซึ่งวิชาปากเป็นเอก อาจอาศัยได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ไม่ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้ทันเวลา ปากจะพาจนตรอกเอาจริงๆ
ปีใหม่กำลังมาถึง หวังกันลมๆ แล้งๆ ว่า การปรับคณะรัฐมนตรีของรัฐบาลจะเป็นประโยชน์แด่ประเทศชาติและประชาชน
ถ้าม่านบังตา ปัญญาบังใจของนายกฯ หมดความเคลือบแคลง สว่างทันตาเห็นขึ้นมาบ้าง
เกือบ 10 คน ตั้งแต่รองนายกฯ, ต่างประเทศ, สำนักนายกฯ, และคนต่างพรรค ที่หลอกหลอนโดยไม่มีหน้าตัก
กรณีพรรคร่วม ทำไมไม่เชิญวิญญาณตัวจริงเขามาหารือให้กระจ่าง กรณีภายในหากมั่นใจว่า ปัสสาวะสะเด็ดน้ำเป็น ไยไม่เขย่าให้ขาดดู
ถือประโยชน์ประเทศชาติ ประชาชนเป็นหลัก นายกฯ ไม่ใช่ร่างทรงของใคร มีความรู้ทางการเมืองเฉกมุขบุรุษ
รู้ว่าต้องทำอะไรที่กล้าหาญ เสียสละ ประพฤติในสิ่งที่ควรประพฤติ
ลองปรับ ครม.เป็นตัวอย่างดู
จะได้รู้กันชัดๆ ว่า เรียนมากรู้น้อยทางการเมืองนั้น ส่วนรวมจะหายนะเข้าไปอีกเท่าไร?
