จะไปรอดหรือไม่รอด!คำถามที่ถามไปยัง “รัฐบาล” ของนายกรัฐมนตรี “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ว่าจะสามารถบริหารประเทศนี้ไปได้อีกนานเพียงใดโดยเฉพาะเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองขณะนี้...มันมีหลากหลาย “คำวิพากย์วิจารณ์” หลากหลายแนวคิด และหลากหลายความเชื่อ ซึ่งรัฐบาลก็กำลังวิ่งไล่จับ “เงาตัวเอง” โดยไม่สามารถที่จะบริหารประเทศนี้ได้อย่างมีเสถียรภาพและความมั่นคงผู้นำประเทศอย่าง “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ที่มีคนเปรียบเปรยว่าท่านเป็นเหมือน “เด็กน้อย” เพิ่งเริ่มหัดพูดหัดคุยและต้อง “เอาตัวรอด” จากสมรถูมิรบอันหฤโหดที่ผู้คนกำลังต่อสู้ “แย่งชิงอำนาจ” “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” จะเอาตัว
รอดได้อย่างไรและด้วยวิธีไหน...หากวันหนึ่งวันใด “ผู้ใหญ่” ที่ให้ความอุปถัมภ์เลิกให้การสนับสนุนหากใครมองว่านายกรัฐมนตรีท่านนี้เป็น “เด็กน้อย” ซึ่งไม่สามารถช่วยตัวเองได้...นอกจากต้องมี “ผู้ใหญ่” คอยให้การดูแลอยู่ไม่ห่างผู้ใหญ่จะต้องเลี้ยงดูเขาด้วยนมด้วยขนม และให้ความอบอุ่นอย่างดี...เพื่อทำให้ “หนูน้อย” คนนี้มีความสุข แต่หากผู้ใหญ่ท่านนั้นเปิดดูแต่รายการ “สื่อในกะลา” ที่ถูกครอบงำด้วยอำนาจของ “เผด็จการ” ทุกวี่ทุกวันเพื่อติดตามข่าวสาร เด็กน้อยก็
ต้องนั่งดูอยู่ด้วย...ซึ่งผู้ใหญ่ก็หยอกล้อสอนหลานให้พูดคำนั้นคำนี้ด้วยความเพลิดเพลิน อย่างเช่น ท้ากกกกกษิณ....ออกไป...ท้ากกกกษิณ...ออกไป แล้วหันมาถามหลานว่า...ท้ากกกษิณ แล้วต่อด้วยอะไรลูก? เด็กน้อยคงถูก “ปลูกฝัง” ด้วยความเชื่อที่ได้รับรู้ข้อมูลข่าวสารแต่เพียงด้านเดียวแต่ “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” คือ “นายกรัฐมนตรี” ซึ่งต้องยอมรับ “ความคิดเห็น” ของประชาชนทุกฝ่ายท่านจะทำให้ถูกมองว่าเป็น “เด็กน้อย” เชื่อตามคำผู้ใหญ่ที่ “สอนสั่ง” อย่างเดียวคง
ไม่ได้!1 ปีกว่าๆ ที่ผ่านมากับการขึ้นมาบริหารราชการแผ่นดิน “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ทำตัวเป็นเด็กที่ดีเพราะเชื่อฟังคำสั่งของผู้ใหญ่แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่พึงกระทำต่อการนำมาปฏิบัติในการ “บริหารประเทศ”1 ปีที่ผ่านมา...หากไม่มี “ผู้ใหญ่” คอยให้การดูแลและสนับสนุน...เขาคงยืนหยัดไม่ได้อย่างเช่นทุกวันนี้หากมองในแง่ความเป็นจริง...เขาเป็นเพียง “คนหนุ่มไฟแรง” ที่อยากทำงานให้เกิด “คุณประโยชน์” แก่บ้านเมืองนี้แต่ไม่ใช่ในช่วงเวลาที่การเมืองต้องการ “ผู้นำของจริง”
ไม่ใช่เพียงแค่ “หน้าม้า” ที่ขึ้นมาประเดี๋ยวประด๋าวแล้วก็จากไป1 ปีกว่าๆ ของการบริหารประเทศที่ผ่านมา...เปรียบเทียบแล้วก็เหมือนกับอายุเด็กน้อยในวัย “ขวบครึ่ง” ซึ่งเริ่มหัดพูดหัดเดินแต่จะให้วิ่งแข่งกับ “ผู้ใหญ่” ซึ่งฝีเท้าเร็วคงเป็นไปไม่ได้...เพราะนั่นเท่ากับเป็นการ “ฝืนธรรมชาติ”ดังนั้น “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” จึงต้องใช้ “สัญชาติญาณ” ของการเอาตัวรอดอย่างยิ่งยวด...เพื่อเรียนรู้ “คัมภีร์การเมืองไทย” ให้แตกฉานมันยังเร็วไป 10 ปี...เด็กน้อยเอ๋ย!
