ก้าวให้พ้นความกลัวคอยกักขัง
ก้าวให้พ้นความชังคอยกุมเหง
ก้าวให้พ้นอำนาจเฝ้ายำเยง
เธอจักไม่วังเวงเคว้งวิญญาณ์
ออกคำสั่งหัวใจให้องอาจ
พายุฟาดพินาศฝันยังฟันฝ่า
อุปสรรคหนักแสนเท่าแผ่นฟ้า
ดั่งทายท้าดวงหทัยเอนไหวโอน
ก้าวให้พ้นความเกลียดความเคี
ก้าวให้พ้นอ้อมแขนถอดหัวโขน
ก้าวให้พ้นมารยาทแสร้งอ่อนโยน
มากระโจน! เปิดใจใกล้ความจริง
เขาเป็นเพียงมรดกจากอดีต
ที่จารีตหลอมปรุงจนรุ่งริ่ง
ผิดกาละเทศะต้องละทิ้ง
หาใช่หิ้งบูชามหาชน
ก้าวให้พ้นค่านิยมสังคมหยาม
ก้าวให้พ้นคำนิยามอย่าสับสน
ก้าวให้พ้นภักดีก้าวให้พ้น
อย่าจำนนยอมเป็นทาสประกาศไท
มนุษย์มีศักดิ์ศรีแห่งมนุษย์
ตาชั่งฉุดยุติธรรมโลกร่ำไห้
รังแกคนจนแต้มแถมจนใจ
หลงกราบไหว้สิ่งสมมติดุจเทวดา
ก้าวให้พ้นมนต์มารหนึ่งหนึ่งสอง
ก้าวให้พ้นครรลองต้องหาญกล้า
ก้าวให้พ้นเพื่อไทยเพื่อประชา
ก้าวให้พ้นปีหน้า... รากหญ้านอง
