ฉันโตแล้ว
ฉันจึงไม่ใฝ่ฝันถึงของขวัญวันคริสต์มาส
จากซานตาครอสเคราขาว
ผู้ขี่มาในเลื่อนพร้อมกวางเรนเดียร์
ฉันโตแล้ว
ฉันจึงไม่คิดว่าจะได้พบ
ซานตาครอสเคราขาวผู้ลงมาตาม
ปล่องไฟโบราณ
เพื่อบอกฉันว่าฉันเป็นเด็กดีเพียงใด
ฉันโตแล้ว
ฉันจึงหวังจะได้ของขวัญ
จากกรรมการสิทธิมนุษยชนในประเทศของฉันมากกว่า
กรรมการสิทธิผมสีขาวผู้มาพร้อมกับ
รถเบนซ์และน้ำมันฟรีเต็มถัง
ฉันโตแล้ว
ฉันจึงหวังจะได้ของขวัญจากกรรมการสิทธิ
ผู้ลงมาจากบันไดหอคอยงาช้าง
เพื่อบอกฉันว่า
พวกเขาได้แลเห็นและรับรู้
ถึงเหล่าผู้ถูกกระทำในประเทศ
มากเพียงใด
และเมื่อฉันคิดเช่นนั้น
ฉันจึงพบว่าฉันเป็นเด็กทารกมากเพียงใด
เด็กทารกที่ไม่กล้าจะเติบโต
เพื่อยอมรับความจริง
ในประเทศนี้
.........................................
หมายเหตุผู้เขียน: บทกวีวันคริสต์มาส ในวันที่ไม่มีอยู่ทั้งซานตาครอสและกรรมการสิทธิมนุษยชนในประเทศนี้
(แรงบันดาลใจจากบทความของ มุกหอม วงษ์เทศ)
