เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน หมุนเวียนต่อ
นี่แหละหนอ ชีวิต ลิขิตสร้าง
คนทำดี ย่อมได้ดี ทุกที่ทาง
ไม่ต้องอ้าง เรื่องสารพัด งัดออกโชว์....
คนดักดาน ก็ดักดาน สามานย์คิด
แสร้งจริต พูดพร่ำ คำอวดโอ้
ดีหรือเลว ไม่รู้จัก มักคุยโว
หลอกพวกโง่ โสมม อย่างงมงาย....
มองเห็นดำ เห็นขาว เรื่องราวชัด
ตัวชี้วัด ค่ามนุษย์ สุดหลากหลาย
พวกโป้ปด กลับเชิดชู นิ่งดูดาย
กี่ฉิบหาย ไม่เคยเข็ด เสร็จพวกมัน....
คนทำดี กลับมองข้าม พูดหยามเหยียด
แสร้งรังเกียจ ถากถาง พรางเย้ยหยัน
นี่นะหรือ คนไทย ใจเดียวกัน
ยิ่งนับวัน ยิ่งแตกแยก..แปลกเหลือเกิน....
ยังอยากเห็น ความรุ่งเรือง ดั่งเมืองสวรรค์
รักผูกพัน ด้วยใจ ไม่ขัดเขิน
เพื่อความสุข ยืนยาว ทุกก้าวเดิน
หยุดห่างเหิน แล้วคืนรัก สามัคคี....
๓ บลา / ๒ พ.ย.๕๔
