บัดซบ ! อย่าทำอย่างนี้อีก
โดย.....Albatross
วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2551
เป็นแม่ทัพกำลังทำการรบอยู่กลางสมรภูมิกลับแสดงอาการท้อแท้สิ้นหวังออกมาให้ไพร่พลเห็น “บัดซบที่สุด” แสดงออกมาได้ยังไง ไม่รู้หรือว่ามันเสียหาย ไพร่พลจะเอาความรุกรบมาจากไหนในเมื่อแม่ทัพแหกปากออกปาวๆ ว่าหมดใจ สิ้นคิดจริงๆ
รายการความจริงวันนี้ ของคืนวันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม ทำให้ผมผิดหวังอย่างรุนแรง พูดออกมาได้ว่า “ไม่มีกระจิตกระใจจะพูด” แสดงออกถึงความท้อแท้สิ้นหวังทั้งๆที่ตัวเองล้วนเป็นแม่ทัพ แล้วประชาชนฝ่ายรัฐบาลที่เขานั่งฟังจะรู้สึกอย่างไร แม่ทัพซังกระบวยอะไร ทำไมหาความหนักแน่นไม่ได้เลย
จะเรียกคะแนนสงสารมันก็ผิดทั้งเวลาและวิธี เวลานี้คือเวลาที่ต้องพูดบอกให้แนวร่วมได้รับรู้และเข้าใจว่า ฝ่ายเราไม่ได้เสียหาย ไม่ใช่เวลามาแสดงออกแบบซังกะตาย อย่างนี้บ้านเมืองก็ฉิบหายไม่ต้องได้กู้กัน
เป็นแม่ทัพจะทำอะไรให้รอบคอบ ไม่ใช่ปากเบาเห่าไปเรื่อยเหมือนหมาบ้าน ทุกกริยาและถ้อยคำล้วนชี้นำทิศทางของแนวร่วม ถ้าโง่บื้อชั่วคราว คิดอะไรไม่ออก ก็หยุดพูดและนอนนิ่งๆเสียยังดีกว่าที่จะแสดงออกมาให้เสียหายอย่างไม่น่าให้อภัยอย่างเมื่อคืน
แม่ทัพฝ่ายเขาเข้าคุก ไพร่พลร้องไห้กันระงม บนเวทีของเขายิ่งโหมหนัก ถามว่าพิธีกรของเขาไม่เสียขวัญหรือ ก็เหมือนกันนั่นแหละ ความรู้สึกเดียวกันเป๊ะ แต่เขาก็กัดฟันไม่แสดงความท้อแท้ ทั้งๆที่เขามีเวลาพูดได้ 24 ชั่วโมง เขากลับเร่งชี้แจงให้ไพร่พลได้เข้าใจว่าเสียหายหรือไม่อย่างไร จะมีวิธีการแก้ไขอย่างไรให้ได้เปรียบ ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองได้ชั้นเลิศไร้ที่ติ แต่พวกคุณละเป็นไง ทั้งๆที่มีเวลาแค่วันละไม่ถึงชั่วโมงกลับอ้าปากพูดเรื่องไร้สาระที่บั่นทอนกำลังใจฝ่ายเดียวกันอย่างเจ็บปวด
ใครๆเขาก็รู้ว่าพวกคุณทั้งสามขาดการสนับสนุน ไม่เหมือนช่วงที่นายกฯสมัครฯ ยังอยู่ แล้ว thaifreenews หล่ะ พวกเรามีใครหนุนหลังอยู่หรือ มันยิ่งน่าท้อกว่าพวกคุณอีก แต่ทำไมพวกเรายังคงสู้ยิบตา ยังคงประกาศกร้าวตลอดเวลาว่า จะยืนหยัดต่อไปจนกว่าจะได้ชัยชนะ พวกคุณมีคนคุ้มกันแต่พวกเราต้องวิ่งหนีหาที่ซ่อนกันเอาเอง ยังไม่เคยแหกปากออกไปว่าท้อแท้ พวกเรามันบ้ากระมังจึงไม่มีคำว่าท้อแท้อยู่ในหัว จะมีก็แต่คำว่า “สู้ยิบตา” อย่างล้นเหลือจนไหลทะลักออกมานอกกะโหลก
คุณว่าพวกเราอยู่แต่หน้าจอหรือ “ถุย” ทุกครั้งที่คุณขึ้นเวทีพวกเราก็อยู่หลังเวทีคุณนั่นแหละ
เป็นแม่ทัพอย่าแสดงออกแบบโง่ๆอย่างนี้อีก ถ้าไม่รู้จะทำยังไงก็แหกตาดูฝ่ายตรงข้ามเป็นตัวอย่างบ้าง เห็นไหมว่าพวกเขาไม่เคยท้อ ทั้งๆที่มีคนน้อยกว่าอย่างเปรียบเทียบกันไม่ได้ กำลังสู้กันอยู่กลับหันหลังให้ศัตรู แล้วจะเอาอะไรไปสู้กับเขาได้ หน้าที่ของคุณคือนำทัพไปรบให้ชนะไม่ใช่ให้ไปนั่งเอาหัวเข่าท่วมหูร้องไห้กระซิกๆ ดัดจริตน่าถีบเหมือนกระเทยอกหัก เคยเห็นฝ่ายตรงข้ามเขาหยุดไฮปาร์คไหม ทั้งๆที่พวกเขาก็เสียน้ำตามาหลายครั้ง
เขารู้กันทั้งนั้นว่ากำลังสู้อยู่กับใคร ไม่ได้รู้แต่พวกคุณ แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังยืนยันว่าจะสู้ แล้วมันจะไม่ชนะได้อย่างไร จะมาตีโพยตีพายว่า เพราะเหตุนี้จึงทำให้ตัวเองท้อแท้ ทำไมไม่มองการต่อสู้ในอดีตของประเทศอื่นเขาบ้างว่า มีประเทศไหนในโลกบ้างที่ประชาชนพ่ายแพ้ “มันไม่มีโว๊ย” ลุกขึ้นซะอย่ามัวจมปรักอยู่กับอารมณ์มันไร้สาระและเสียเวลาเปล่า แม่ทัพที่ดีต้องดูเหมือนเฉยชาไร้อารมณ์และแข็งแกร่ง แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยบาดแผลแห่งความเจ็บปวด จงทำ 45 นาที ของคุณให้มีค่า คนส่วนใหญ่เขายังคงอยู่ข้างคุณ รู้ทั้งรู้ว่าเขาต้องตัดสินออกมาอย่างนั้น แล้วจะท้อแท้หาห่าอะไร “กูไม่เข้าใจ”
