บทความโดย...ลูกชาวนาไทย
หลังจากได้ยินคำตัดสินของศาลอุทธรณ์ที่ให้ยกเลิกข้อหกกบฏของ 9 แกนนำพันธมิตรแล้ว ผมคิดว่าหลายคนคงท้อใจคิดว่า บ้านเมืองนี้มันเกิดอะไรขึ้น ขื่อแปของบ้านนี้เมืองนี้หายไปไหน บางคนถึงกับคิดไปว่า แค่ไปออกรายการทำอาหาร คณะตุลาการของบ้านเมืองนี้ถึงกับเล่นงานผู้นำประเทศที่ได้รับการเลือกตั้งจากประชาชนมาออกจากตำแหน่ง แต่การก่อจลาจล บุกยึดสถานที่ราชการเป็นแรมเดือน สร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจรวมทั้งทำลายความสามัคคีของคนในชาติไปจนหมดสิ้น กลับได้รับการปกป้อง
หรือแม้แต่บางคนก็เปรียบเทียบไปว่า กรณีม็อบ นปก.ที่ไปประท้วงหน้าบ้าน พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ประธานองคมนตรี และตำรวจได้สลายม็อบด้วยแก๊สน้ำตาเช่นกัน แต่สื่อมวลชน และนักวิชาการทั้งหลายกลับไม่สนใจที่จะประณามว่าตำรวจใช้ความรุนแรง แถมยังมีการนำดอกไม้ไปให้กำลังใจตำรวจที่สลายม็อบในวันนั้นด้วย
แต่กรณีม็อบพันธมิตร ที่จงใจสร้างสถานการณ์ ปิดล้อมรัฐสภาแห่งชาติ ไม่ให้ผู้แทนของปวงชนเข้าไปทำหน้าที่ได้ เมื่อตำรวจใช้แก๊สน้ำตา และโล่ โดยไม่มีอาวุธอื่น เข้าสลายม็อบเพื่อเปิดทางเข้าอาคารรัฐสภาแห่งชาติ ให้ผู้แทนปวงชนแห่งชาติเข้าไปทำหน้าที่ได้ และม็อบก็มีการพกอาวุธ ทั้งปืน ระเบิด และขับรถเข้าชนเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทำต่างๆ มากมายเพื่อยั่วยุให้เกิดความรุนแรง แต่สื่อเสี้ยมทั้งหลาย นักวิชาการสายอำมาตย์ องค์กรสิทธิมนุษยชนที่เป็นพวกอำมาตย์ แพทย์พยาบาลที่เป็นทาสอำมาตยาธิปไตย กลับออกมาประณามเจ้าหน้าที่ตำรวจ ประสานเสียงกับพันธมิตรที่สร้างสถานการณ์ขึ้น รวมทั้งมีการบริจาคอย่างออกนอกหน้า เป็นกำลังใจให้พันธมิตร
เมื่อสังคมมีสองมาตรฐานเช่นนี้ สังคมที่ “ไม่ยอมพูดความจริง” แต่พยายามพูดแต่ในสิ่งที่ทำให้พวกตน คนที่ตนสนับสนุนได้เปรียบทางการเมือง ได้ประโยชน์ทางการเมือง สังคมหน้าไหว้หลังหลอกเช่นนี้ ความแตกแยกจึงกระจายไปทุกหย่อมหญ้า สถาบันต่างๆ ก็เสื่อมโทรมไปจนหมดสิ้น ผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมืองทั้งหลาย ที่เลือกข้างชัดเจนศรัทธาก็เสื่อมสลายไปแทบหมดสิ้น
ปัญหาทั้งหลายทั้งปวงนี้ ผมว่าปลงเสียเถอะครับ
ตามกฎแห่งกรรมแล้ว สังคมวิปริตเช่นนี้ ไม่มีทางดำรงอยู่ได้นาน สังคมแห่งการหลอกลวง วิญญูชนจอมปลอม ผู้ดีจอมปลอม คุณธรรมจอมปลอม เช่นนี้ไม่มีทางอยู่ได้หรือเจริญก้าวหน้าไปได้ เพราะแรงยึดเหนี่ยวของสังคมหายไป คุณธรรมหายไป ระเบียบกฎหมายและกฎเกณฑ์ต่างๆ เสื่อมสลายไป
เมื่อสิ่งเหล่านี้หายไป ศรัทธาต่อสถาบันต่างๆ มันก็ย่อมเสื่อมสลายไปสิ้น
มีบางคนบอกผมว่า หากพวกเราคนไทย รักชาติให้น้อยลง รักตัวเองกับครอบครัวให้มากขึ้น บ้านเมืองก็จะสงบเอง
ปัญหาความขัดแย้งของสังคมไทยในขณะนี้ เกิดจากต่างฝ่ายต่างคิดถึงชาติบ้านเมือง รักชาติบ้านเมืองมากเกินไป ก็เลยคิดว่าตัวเองรักชาติมากบ้านเมืองมากกว่าคนอื่น ใครก็ไม่รักชาติบ้านเมืองเท่าตน และคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นทำเพื่อชาติบ้านเมือง ใครไม่ทำ หรือคิดอย่างที่ตัวเองคิด คือการทำลายชาติบ้านเมือง และเป็นคนขายชาติ เมื่อเกิดอคติเช่นนี้ จึงนำไปสู่ข้อสรุปที่ว่า ต้องกำจัดคนขายชาติออกไปให้หมดสิ้น
เมื่อต่างฝ่ายต่างเห็นแก่ประเทศชาติ อยากให้ประเทศชาติดีขึ้น แต่มีความเห็นที่แตกต่างกัน เรื่องทำให้ประเทศชาติดีขึ้น และแต่ละฝ่ายก็คิดว่า วิธีของตนเท่านั้นที่จะทำให้ประเทศชาติดีขึ้น วิธีของคนอื่นเป็นสิ่งที่ผิด และทำลายชาติ และหนักขึ้นเมื่อบางคนคิดว่า ใครที่คิดแตกต่างจากตนเอง เป็นการทำลายชาติบ้านเมือง ต้องกำจัดมันทิ้งไปเสีย
ผมคิดว่าโลกวุ่นวายอยู่ ทุกวันนี้ ก็เพราะความเห็นแก่ส่วนรวม เห็นแก่ประเทศชาตินี่แหละครับ แต่ละคนก็มีอุดมการณ์แตกต่างกัน เพื่อทำให้ประเทศชาติและสังคมดีขึ้น สุดท้ายก็ฆ่ากันเอง
ความรักชาติ นำมาซึ่งสงครามการฆ่าฟันล้างผลาญกันมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ชาติ เพราะต่างคนต่างรักชาติของตน แต่ไม่รักชาติของคนอื่น สุดท้ายก็ต้องรบกันเพื่อให้ชาติของตนเองยิ่งใหญ่
ผมว่าสังคมมนุษย์ อาจดีขึ้น หากเราเห็นแก่ตัวเองบ้าง เห็นแก่ครอบครัวบ้าง เพราะมันทำให้เรามองจากจุดใหญ่ลงมายังจุดย่อย ซึ่งเมื่อตัวเราดีขึ้น ครอบครัวเราดีขึ้น ประเทศชาติอันเป็นที่รวมของคน และครอบครัวก็จะดีขึ้นเอง ไม่ต้องไปพยายามบีบบังคับให้คนอื่นเห็นว่า วิธีการของเราเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาดีขึ้น
หาก พธม. และฝ่ายต่างๆ อ้างชาติกันน้อยลง ผมว่าความขัดแย้งของสังคมนี้มันจะลดลง
ความขัดแย้งแตกแยกในสังคมไทยที่นับวันยิ่งขยายตัวมากยิ่งขึ้นนี้ ก็เพราะความรักชาติมากเกินไปนี่แหละครับ
รักชาติ รักสถาบันต่างๆ ให้น้อยลง บ้านเมืองจะเย็นขึ้น สังคมจะสงบขึ้น
