โดย kroo-it
ที่มา ประชาไทบอร์ด
23 กันยายน 2552
เป็นย่างก้าวที่งดงามแล้ว และแกนนำ นปช. ได้แสดงให้เราเห็นทุกเวทีของการต่อสู้ว่า พวกเขาถนอมรักเราเสมอ พวกเขาจึงมีค่าควรที่เรา มวลชนคนเสื้อแดงจะต้องรัก และ ทนุถนอมเขาเช่นกัน
*ภาพเก็บตกการเดินทางเข้าร่วมชุมนุมรำลึก3ปีต้านรัฐประหารของฝ่ายประชาธิปไตยทั่วประเทศ ในภาพพี่น้องเสื้อแดงปักษ์ใต้เหมารถทัวร์มาด้วยใจมุ่งมั่น
ก่อนการชุมนุมครบ 3 ปี รัฐประหาร Thai E-news ได้ออกแถลงการณ์ เรียกร้องให้ แกนนำนปช ถนอมรักมวลชน เตือนเรื่องที่ประกาศก่อนหน้าว่าจะไปเยี่ยมบ้านสี่เสา
ก็ในฐานะที่เป็นแฟน blog นี้มานาน และแนะนำคนหลายคนให้เข้า blog นี้ ก็ต้องขอขอบคุณ แม้จะฟังทะแม่งทะแม่งเล็กน้อย ตามประสาคนที่อยู่ในการชุมนุมมาทุกครั้ง และตระหนักทุกครั้งว่า ไม่ว่าจะเป็นการตัดสินใจทำอะไร แกนนำตัดสินใจโดยพื้นฐานของความปลอดภัยของมวลชนเป็นหลักอยู่แล้ว
ดิฉันมาถึงกรุงเทพฯ ตี 5 กะว่าจะนอนพักซัก 2 ชม. แต่อย่างไรก็ต้องขอเข้าประชาไทสักหน่อยเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ เข้าแล้วก็ติดลม ไม่ได้นอน เพื่อนดิฉันมีกำหนดไปต่างประเทศ เย็นวันนั้นพอดี จึงไปที่ชุมนุมแต่เช้า โทรมาหาตอน 10 โมง บอกว่าหนทางปลอดโปร่ง เห็นพวกตำรวจทหารน้อยมาก เชื่อว่า มันคงไปซุ่มอยู่ที่บ้าน 4 เสา
ดิฉันนึกอยู่ในใจว่า อย่างไรก็คงไม่มีการเคลื่อนขบวนแน่ ด้วยเหตุผลของความปลอดภัย แต่ออกข่าวไป ให้***** มันบ้าไปกับสมุนของมันฝ่ายเดียว
ถึงพระบรมรูปประมาณ 11 โมงเช้า แดดเปรี้ยงเชียว เดินเล่นดูสินค้า ว่ามีอะไรใหม่ๆ การจัดเตรียมพื้นที่ เป็นระเบียบดีเกินคาด ชักติดใจที่นี่เสียแล้วซิ (เบื่อพื้นแฉะๆ ของสนามหลวง และการจัดโซนร้านค้า ที่ยุ่งเหยิงน่ารำคาญ แถมมีการนำเอาเก้าอี้ชายหาดมาจองที่ ทำให้เสียเนื้อที่นั่งไปมากมาย จะมานอนอะไรกันตรงนี้ เวลาภาพออกมา จึงโหว่ๆ หลวมๆ ) ที่นี่มีเสื้อสีแดงขายเต็มไปหมด แบบใหม่ๆ มีให้เห็นเยอะ แบ่งร้านค้า กับร้านอาหารดีทีเดียว แวะซื้อเก้าอี้นั่งเสียหน่อย เป็นตัวที่ 2 แล้ว บ่นว่าตัวเองขี้ลืม ลืมถือมาด้วย คนขายบอกว่า แค่ตัวที่สอง บางคนซื้อเป็นตัวที่ 6 แล้วก็มี สงสัยต้องทำลายสถิตินี้ให้ได้ เพราะท้ายสุด ก็ยกให้กับเด็กน้อยวัน 6 ขวบ ที่นั้งอยู่ใกล้ๆ ไป
หอบเก้าอี้ เดินไป หน้าเวที นึกดีใจว่า วันนี้ จะต้องนั่งใกล้เวทีให้ได้ หลังจากไม่ได้เห็นหน้า แกนนำชัดๆ มาหลายโอกาส ที่ไหนได้ มีแผ่นรองจองเต็มไปหมด จะหาที่ว่าง สักนิด ก็มีคนกระซิบว่า จองแล้ว ที่เห็นว่าง เพราะลมพัดปลิว ชักโมโหเล็กๆ แล้วนะ เผอิญโชคดีที่ผู้หญิงคนหนึ่งเขาเห็นใจ ให้นั่งด้วยเพราะมาคนเดียว พอมีที่กระเถิบให้ ขอบคุณมากค่ะ คนเสื้อแดงใจกว้างขวาง ไม่เท่านั้น เขานั่งถือร่มคันใหญ่ (100 บาท) กันแดด และกันฝนให้ด้วย (เฮ้อ เราทำบุญอะไรมานะ จึงโชคดีเช่นนี้)
แดดว่าแรงแล้วนะ สักบ่ายๆ คุณอนุสรณ์กำลังปลื้มอกปลื้มใจกับอากาศที่แสนจะเป็นใจ พูดจบฝน พายุ ก็เทลงมาไม่ลืมหูลืมตา (ทีหลังอย่าพูด) เลยได้เก้าอี้ช่วยไว้ เพราะน้ำท่วมเลยจ้า แต่กระนั้นก็เปียกทั้งตัว ตั้งแต่ตอนนั้น ถึง ตี 5 วันรุ่งขึ้น ก็อยู่ในชุดเปียกปอนอย่างนั้น กว่าจะได้เปลี่ยน คนเสื้อแดงข้างๆ ดิฉัน และที่อยู่หน้าเวที ไม่เห็นมีใครลุกไปไหนเลย แถมยังลุกขึ้นเต้นแร้งเต้นกา ไปกับ แดง แด่งแดง แด๊ง แดง แด่ง แดง อย่างเมามัน สนุกและตลกค่ะ เห็นผู้ชายสูงอายุ หัวล้าน แต่งกายดีเรียบร้อย ลุกขึ้นร้องเพลงเต้นอยู่คนเดียว ด้วยสีหน้ามีความสุข ผู้หญิงคนนึง ลุกขึ้นเต้นอย้างปลดปล่อยอารมณ์ โดยที่ขาไม่ขยับ ๆ แต่ตัว ทำไมทุกคนจึงมีสีหน้ามีความสุขอย่างนี้ ในที่นี้ ที่มีคนเสื้อแดงที่มีหัวใจเดียวกัน
ที่ประทับใจคือ หลังฝนตกหนัก ก็ยังมีฝนปรอยๆ มีคุณแม่คนหนึ่งมากับลูกสาวแสนน่ารักอายุ 6 ขวบ มายืนข้างหน้า หาที่รองนั่งไม่ได้ ก็นั่งแปะลงบนลานซีเมนต์ที่เปียกๆ อย่างนั้น แล้วให้ลูกนั่งตัก มีร่มมาคันเดียว แกบอกว่า ลูกสาววัย 6 ขวบเนี่ย รบเร้าแต่เช้า ให้พามา เตือนตลอดเวลา รอให้แม่ทำงานบ้านเสร็จ น้องเขาไม่บ่นเลย ตั้งแต่นั้นถึงประมาณ 3 ทุ่ม ที่ดิฉันต้องกลับ แถมยืนเขย่าหัวใจตบตลอดเวลา
เนื่องจากนั่งอยู่ค่อนไปทางหน้าเวที ไม่ค่อยได้มองไปข้างหลัง ตอนออกมาจึงรู้ว่า ผู้คนมากมายเหลือเกิน หลั่งไหลเข้ามาตลอดไม่ขาดสาย ผ่านครอบครัว พ่อ แม่ ลูกอีก 2 คน หลายครอบครัว ที่ได้แต่เดินบ่นว่า หาที่นั่งไม่ได้ อยากบอกให้ไปนั่งแทนที่เรา ก็คงลำบากในการหลีกผู้คนเข้าไป เพราะตัวเรากว่าจะออกมาได้ก็ใช้เวลา 20 นาที เห็นมีเวลาเหลือ ก็เลยเดินดูผู้คนร้านรวงต่างๆ
มานึกว่า พ่อค้า แม่ขายพวกนี้ คงดีใจที่เสื้อแดงชุมนุม เพราะรายได้ของแต่ละคน ถ้ารวมๆ กันแล้ว จะสัก กี่ล้านกันนะ อยากรู้จัง เดินผ่านเต้นท์ชมรมคนรักณัฐวุฒิ ก็ยังมีคนมาโก้งโค้ง เขียนใบสมัครอยู่เลย มาแล้ว 2 รอบ ตอนเช้า ตอนบ่าย คนก็มะรุมมะตุ้มกันสมัครเป็นสมาชิกกันประเภทที่เข้าไม่เคยได้สักที มีของขายมากมาย ตอนดึกก็ยังมีคนมากรอกใบสมัคร ของที่เอามาขายเกือบหมดแล้ว คนอะไรเนี่ย คิดถึงคำกล่าวของคุณวัฒน์ วรรยางกูลบนเวทีที่ทำเนียบ "ดูแลคนคนนี้ให้ดี เพราะเขาทำให้ผมออกมาจากหลังตู้เย็น"
ที่ไหนเศรษฐกิจไม่ดี ขายของไม่มีคนซื้อ ให้มาดูงานที่การชุมนุมของคนเสื้อแดง เดินผ่านร้านขายทับทิมกรอบ (อร่อยมากค่ะ ใส่มะพร้าวกะทิ มั้น มัน)ได้ยินใครก็ไม่รู้พูดขึ้นดังๆ ว่า " ขายอะไรให้คนเสื้อแดง ก็ขายดีทั้งนั้น" เห็นด้วย ล้านเปอร์เซ็นต์ เพราะคนเสื้อแดง มาจ่ายเงินจริงๆ
ว่าไหม คนเสื้อแดง ที่มาชุมนุมเนี่ย นอกจากมาแสดงพลังของคนรักประชาธิไตย ต่อต้านเผด็จการแล้ว เขาอยากจะมาพบกัน เจอกัน กับคนที่มีความคิด ความเชื่อเดียวกัน หน้าตาแต่ละคน ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้กันแม้เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก มีความสุข หนักนิดเบาหน่อย ไม่ถือสากันเลย รวมทั้งตัวดิฉันเองด้วย
ก็ร่วมต่อสู้ เพื่อประชาธิปไตย มาหลายยกแล้ว ยกนี้ ภาคภูมิใจที่สุด ที่ได้เป็นคนเสื้อแดง มีพี่น้องมวลชน มีแกนนำ ที่มีย่างก้าวที่งดงาม 3 ปีแล้ว ไม่ช้าหรอกค่ะ เราคอยได้ เพราะคอยมานานแล้ว
เป็นย่างก้าวที่งดงามแล้ว และแกนนำ นปช. ได้แสดงให้เราเห็นทุกเวทีของการต่อสู้ว่า พวกเขาถนอมรักเราเสมอ พวกเขาจึงมีค่าควรที่เรา มวลชนคนเสื้อแดงจะต้องรัก และ ทนุถนอมเขาเช่นกัน
จงอดทนและหนักแน่น เชื่อมั่นในพวกเขา ไม่หวั่นไหวแม้มีพายุกระหน่ำ เราจะจับมือกันให้มั่น และก้าวไปด้วยกัน วันแห่งชัยชนะ จะมาถึงอย่างแน่นอน
00000000
บทความเกี่ยวเนื่อง:แถลงการณ์ไทยอีนิวส์ถึงแกนนำเสื้อแดง,จงถนอมรักมวลชน อย่านำมวลชนไปสู่ความสุ่มเสี่ยงโดยไม่จำเป็น!
