คำว่า “นักโทษชาย” ที่มีผู้นำไปใช้กับ อดีตนายกรัฐมนตรี พันตำรวจโท ด็อกเตอร์ ทักษิณ ชินวัตร นั้น..นอกจากจะทำให้ไม่ระคายเคืองต่อชื่อเสียงของอดีตนายกรัฐมนตรีผู้ถูกกล่าวถึงแล้วยังกลายเป็นจุดเด่นของนักโทษชาย...ด้วยซํ้าไปเพราะ..ข้อหา..ที่เขาได้รับมานั้น เกิดภายหลังจากที่รัฐบาลของเขาถูกยึดอำนาจโดยกองทัพ..ซึ่งกองทัพก็ทำเป็นประจำอยู่แล้ว..ทุกๆ ครั้งที่มีแนวโน้มว่า..ประชาธิปไตยจะปักหลักแน่นหนามั่นคงและข้ออ้างในการปฏิวัติทุกครั้งของกองทัพก็ซํ้าซากจำเจกันอยู่กับ..คอร์รัปชั่นและความไม่จงรักภักดี..มีอยู่เท่านั้นจริงๆขบวนการล้มล้าง นายกรัฐมนตรี ทักษิณ ชินวัตร..ปรากฏขึ้นมาเป็นฉากๆ และต่อเนื่องกัน..เชื่อมโยงซึ่งกันและกันเป็นขบวนการจัดตั้งที่มีโครงสร้างมหึมาประกอบไปด้วยแสนยานุภาพและพลานุภาพคนไทยมองเห็นเช่นเดียวกันกับคนในโลกต่างก็มองเห็นจนเมื่อ...การปฏิวัติเบ็ดเสร็จลง..พรรคการเมืองของทักษิณ..กลับมาชนะอีกครั้งอย่างแลนด์สไลด์..การเผชิญหน้ากับขบวนการล้ม
ล้าง..จึงกลับมาใหม่..กลไกที่ฝ่ายปฏิวัติสร้างไว้..คืออำนาจแห่งการกล่าวโทษกล่าวโทษต่อตุลาการศาลเดียว..และพิพากษาให้เขาเป็นผู้ต้องหาและต้องโทษทักษิณ ปฏิเสธ..และไม่ยอมรับคำพิพากษาแน่นอนว่า....เขาไม่สามารถอยู่ในประเทศไทยได้เขาจึงหนีไปอยู่นอกประเทศถึงวันนี้...ศัตรูของเขา...สร้างเขาขึ้นมาใหม่ในฐานะ...ศูนย์รวมใจของประชาชนในระบอบประชาธิปไตย...เขากลายเป็นจิตวิญญาณแห่งประชาธิปไตย...สิ่งที่ได้มาใหม่นั้นคุ้มกันหลายเท่ากับคำว่านัก โทษชายเมื่อเป็นจิตรวิญญาณ...อันจึงเป็นอมตะ...แม้ร่างจะหาไม่แต่...ทักษิณ ชินวัตร จะกลายเป็นแบบอย่างของการต่อสู้เพื่อการดำรงอยู่ของระบอบการปกครองของ ประชาชนเพื่อประชาชน โดยประชาชนทักษิณ...ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเมื่อก่อนหน้า...พวกท่านต่างหากที่สร้างเขาขึ้นมา...และพวกท่านกำลังจะสร้างพลังแห่งประชาธิปไตยที่ยิ่งใหญ่จนกองทัพไม่สามารถบังคับควบคุมได้จากข้อหาและบทลงโทษที่อัยการเถื่อนและศาลเตี้ยเมื่อวันแห่งการชำระสะสางมาถึง...ไม่ว่าท่านจะอยู่ก้นบึ้งใต้สะดือทะเลหรือมอบเคียงเรียงร่างอยู่แทบเท้าของพรหมมาธิราช...บาปกรรมก็จะชักนำให้ผองท่านมาสู่ตะแลงแกงแท่นประหาร...เสียงฉีกขาดจากร่างท่านทั้งหลายจะกลายเป็นมหกรรมดนตรีบนสีหน้าปิติยินดีของฝูงมหาประชาชน...อำนาจเป็นของท่าน...จงบันดาลให้ตามใจพอ...รอเวลาให้ฟ้าเปลี่ยนสีแผ่นดินนี้กลับกลายเมื่อไหร่...จะได้ไม่มาว่ากันสำราญให้เต็มที่วันนี้ยังเป็นของท่าน...ว่ากันว่าเวลาแห่งความเริงรมย์สำราญนั้น สั้นนัก
