ขอฝันใฝ่ในฝันสามัญมนุษย์
จะสูงสุดขนาดไหนไม่คาดหวัง
อยู่เรือนไม้รายเรียงใช่เวียงวัง
ไม่เคยดังโดดเด่นเป็นราษฎร
เราทนทุกข์ทรมานมานานนัก
พอเสาหลักล่มสลายต้องถ่ายถอน
เมื่อหายหกตกสวรรค์ตะวันรอน
เหมือนได้พรลับเร้นจึงเป็นคน
หรือโครงสร้างวางไว้ไม่ธรรมชาติ
หรือบ้านเมืองถึงฆาตจึงสับสน
หรือตะวันเจียนดับจึงอับจน
หรือกดขี่มวลชนถึงจนใจ
ก่อนก็สร้างค่านิยมอย่างสมยุค
คอมมิวนิสต์ล้อมบุกก็รุกไล่
ลัทธิใหม่ไทยไม่เอาไม่เข้าใจ
ยึดว่าไทยเอียงขวาสุขารมย์
เอาประชาธิปไตยได้เลือกตั้ง
รัฐบาลมีพลังก็ถูกข่ม
เสรีภาพล่มสลายกับสายลม
ไร้สังคมเสมอภาคลำบากครัน
เคยฝันว่าธานีมีกฎหมาย
ก็ล้มหายตายจากต้องบากบั่น
เลิกกฎหมายเอากฎหมู่มาขู่กัน
ไทยทั้งนั้นก็ล่มก็ล้มละลาย
ไม่ท้อถอยคอยสานหลักการมั่น
ต้องสอดส่องป้องกันอย่าขวัญหาย
ต้องกอบกู้รู้ทันทุกอันตราย
ที่สยายปีกข่มจะล้มธง
จะแน่วแน่แก้ไขที่ไทยผิด
จะปลุกจิตใจไทยผู้ใหลหลง
จะเร่งรัดสัจธรรมให้ดำรง
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา
ขบวนการหาญกล้ามาทุกด้าน
ร่วมทำงานร่วมดันร่วมฟันฝ่า
สร้างระบอบประชาชนคนธรรมดา
ขึ้นเพื่อสู้อำมาตยาคว้าธงชัย
นี่คือปณิธานที่หาญกล้า
เงื่อนเวลาสังคมก็สมสมัย
เพราะศักดิ์ศรีมวลชนจึงสนใจ
เมื่อรากหญ้าเมืองไทยเป็นใจเดียว
ไม่ใจเร็วใจร้อนไม่วอนไหว้
ไม่เดินล้ำหน้าใครไม่โดดเดี่ยว
ไม่ลืมเชือกผูกกันคอยฟั่นเกลียว
ไม่ลดเลี้ยวเลาะทางระหว่างวัน
โลกมนุษย์ย่อมจะดีกว่านี้ได้
ถ้าศักดิ์ศรีคนไทยไม่ถูกหยัน
พวกเราล้วนมวลชนคนสำคัญ
ยอมอาสัญพร้อมพลีเสรีไทย.
