โดย ฐากูร บุนปาน
นายเทิดศักดิ์ หรือโบ้ท ฟุ้งกลิ่นจันทร์ เสียชีวิตที่สี่แยกคอกวัว เมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553
ผลชันสูตรพลิกศพระบุว่า ถูกกระสุนปืนความเร็วสูงยิงที่บริเวณราวนมซ้าย 5 นัด กระสุนทะลุหัวใจและปอด
โบ้ทเป็นลูกของนายบรรเจิด และนางสุวิมล ซึ่งเปิดร้านขายอาหารตามสั่งอยู่ที่คลอง 3 ปทุมธานี
จบปริญญาตรี คณะวิทยาศาสตร์ แผนกคหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร
แม่เล่าว่า เวลาประมาณ 14.00 น. ลูกชายดูโทรทัศน์ เห็นประกาศของ ศอฉ.ขอคืนพื้นที่ราชดำเนิน
จึงขี่รถจักรยานยนต์ไปที่สี่แยกคอกวัวพร้อมเพื่อน เพื่อช่วยผลักดันทหาร
ประมาณ 20.00 น. โบ้ทโทรศัพท์มาหาบอกว่ากำลังชุลมุนอยู่กับทหารที่ถนนข้าวสาร ตนยังคิดว่าไม่น่ามีอันตรายอะไร เพราะอยู่ใกล้วัดชนะสงคราม
แต่หลังจากที่วางหูไปเพียง 10 นาที เพื่อนที่ไปด้วยกันก็โทรศัพท์มาบอกว่าโบ้ทถูกยิง อาการสาหัส
ตนกับสามีตระเวนหาลูก จนพยาบาลโรงพยาบาลราชวิถีโทรศัพท์มาแจ้งข่าว
ไปถึงก็เห็นโบ้ทนอนอยู่ที่เตียงจึงโผเข้าไปกอด ขณะนั้นชีพจรหัวใจก็เต้นแผ่วลงเรื่อยๆ
จนโบ้ทสิ้นใจในอ้อมกอดของแม่
"โบ้ทเป็นเด็กดี ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า พยายามดิ้นรนเรียนจบปริญญาตรี ทำงานช่วยพ่อแม่มาตลอด
"พอ มาวันหนึ่งที่เขาเห็นว่ามีเรื่องไม่ถูกต้องในสังคม ก็ต้องออกมาเรียกร้องความถูกต้อง เรียกร้องประชาธิปไตย แต่แล้วโดนยิง ไม่รู้จะพูดยังไง
"ไม่เคยพบเคยเห็นรัฐบาลอะไรที่เป็นแบบนี้ ปกปิดประชาชน มีแต่ความเท็จ หากวันนี้ขอได้ ก็ขอให้ความยุติธรรมเกิดขึ้น ขอให้คนที่ทำผิดได้รับโทษ
"แม้เราจะเป็นคนจน ก็ไม่คิดว่าเงินทองเท่าไหร่จะมาแทนลูกเราได้
"ทุกวันนี้เอาไดอารี่ และรูปถ่ายของโบ้ทมานั่งอ่านทุกทีที่คิดถึง ดูไปก็นั่งน้ำตาไหลไปตลอด"
ส่วนพ่อพูดสั้นๆ ว่า ศพลูกชายเพิ่งเผาไปเมื่อวันที่ 3 เม.ย. ที่วัดทุ่งสีกัน ดอนเมือง
"ขอยืนยันว่าที่ออกมาเรียกร้อง ไม่เคยได้รับเงินค่าจ้างจากใคร ทั้งหมดทำด้วยใจ
"จะขอเรียกร้องความเป็นธรรมให้ลูกชายต่อไป รวมทั้งผู้สูญเสียคนอื่นๆ ด้วย"
ข้างต้นนี้เป็นข่าวที่คัดมาจาก ′ข่าวสด′ ฉบับวันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม
ซึ่งกองบรรณาธิการบอกว่า ยังมีอีกหลายคนหลายชีวิต ที่ความยุติธรรมยังไปไม่ถึง
จะนำเสนอต่อไปเป็นชุด ตามหน้าที่ของหนังสือพิมพ์ที่
1.ต้องแสวงหาความจริง 2.ต้องยืนอยู่ข้างผู้ตกทุกข์ได้ยาก
ไม่มีใจในสองอย่างนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะทำหนังสือพิมพ์ไปทำไม
ถ้ายึดหลักสองข้อนี้แล้วมีคนมาชี้หน้าว่า ′เอียง′
เชื่อว่าพี่น้องทั้งหมดใน ′มติชน-ข่าวสด′ ก็จะยิ้มรับอย่างเต็มใจ
เอียงไปข้างความถูกต้อง เอียงเข้าหาความทุกข์คนส่วนใหญ่
สีที่ป้ายเปื้อนแต่ข้างนอกครับ
เข้าไปไม่ถึงในใจหรอก
