วันนี้ขอเขียนเกี่ยวกับเรื่องราวของชาวนาไทยผู้ยากไร้ในโลก
ชีวิตของชาวนาไม่ใช่เป็นชีวิตที่สุขสบาย
ทุกๆวันต้องหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินก้มหน้าดำนาเพื่อที่จะให้พี่น้องชาวไทยได้มีข้าวรับประทาน
กว่าจะได้ข้าวมาแต่ละเมล็ดต้องเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด
การดำนาใช่ว่าจะดำกันง่ายๆป้าพลอยทดลองด้วยเองมาแล้วสมัยสาวๆ แค่ไม่ถึงชั่วโมงขาทั้งสองข้าง
พร้อมทั้งหลังเจ็บปวดไปหมด เนื่องจากต้องก้มจิ้มต้นข้าวลงในเหลน ก้มสุดตัวเป็นเวลานาน
คนที่ไม่เคยชินกับสภาพนี้ วันรุ่งขึ้นเห็นผลของมัน เดินก้อลำบากเข้าไปนั่งในส้วมก้อทรมาน
แล้วลองนึกถึงชาวนาต้องอุตสาหะเพียงใด ที่ต้องก้มหน้าดำนาข้าวในขี้เหลนทั้งวัน
กว่าจะเต็มท้องทุ่งนา บางแห่งอาจใช้หว่าน แต่นาข้าวใช้หว่านได้ผลน้อยกว่านาดำ
เนื่องจากนาหว่านเมล็ดขึ้นหนาติดกัน ไม่เหมือนนาดำที่มีการกะระยะการ
จิ้มของต้นข้าว ให้ห่างกันเวลาต้นข้าวโตขึ้นมาไม่แออัดเหมือนใช้หว่านนะคะ อาชีพทำนามีแต่งานที่ต้องดูแลต้นข้าวที่งอก
ขึ้น มาว่ามีหอยมากัดกินต้นข้าวไหม มีแมลงอะไรที่ทำให้ต้นข้าวไม่เติมโตไหม ชาวนาต้องระแวดระวังสิ่งต่างๆในนาข้าวของตนทุกวัน ฉะนั้นชาวนากว่าจะได้ข้าวมาให้คนไทยได้รับประทานมีหลายขั้นตอน
การที่มีนักวิชาการสถาบัน นิด้า ออกมาขัดขวางรัฐบาลเรื่องการประกันราคาข้าว ไม่ทราบว่านักวิชาพวกนี้กินข้าวหรือเปล่า?
หาก กินข้าวของชาวนาไทย แล้วพวกคุณจะกลืนข้าวลงคอหรือคะหากคุณมาเห็นสภาพชาวนาที่เขาลำบากยากเข็น กว่าจะได้ข้าวมาให้คุณกินเพื่อไม่ให้คุณตาย
การทำนาบนหลังชาวนา ฉวยโอกาสกดขี่เอาเปรียบชาวนาไทย มันน่าระอายสุดๆ และแทบทุกๆสมัย มาฟื้นฟูเอาสมัย ท่าน ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายก ที่ชาวนาขายข้าวได้ราคาได้เงินเป็นกอบเป็นกำ ชีวิตชาวนาดีขึ้นไม่ต้องเป็นหนี้ธนาคารอีกต่อไป คุณทราบไหม อาชีพเกษตรกรไทยไม่ว่า ชาวสวน ชาวไร่ ชาวนา ต้องกู้หนี้ยืมสินจากธนาคารนำเอามาลงทุนด้วยดอกเบี้ยมหาโหด
บาง ปีราคาผลผลิตต่ำ ชาวเกษตรกรไม่มีเงินเหลือ ที่จะเอาไปใช้หนี้ธนาคาร ต้องเป็นหนี้ต่อพอกยาวเป็นหางว่าว ใครรวยละไม่ใช่ธนาคารรวยหรือ? บางครอบครัวต้องแบ่ง ขายที่นา ที่สวน เพื่อนำเงินมาใช้หนี้ให้ธนาคารที่เร่งจะยึดทรัพย์สินเพราะไม่มีเงินมาจ่าย ค่าดอกเบี้ย นี่คือความทุกข์ยากของอาชีพเกษตรกรไทย ที่ปากกัดตีนถีบมาทุกๆสมัยนับหกสิบกว่าปีแล้ว เพิ่งมาฟื้นตัวเมื่อครั้งรัฐบาล ไทยรักไทย ที่ช่วยเกษตรกรอย่างจริงจัง แล้วใครเป็นผู้นำนาบนหลังชาวเกษตรกรไทย? ทั้งๆชาวเกษตรกรทำงานกันไม่เคยมีวันและเวลาหยุดเลย แต่ยากจนกันถ้วนหน้า เนื่องจากถูกกดขี่ราคาของเกษตรกรจากพวกหน้าด้านทั้งหลาย
เรา จึงได้เห็นวิธีทำนาบนหลังชาวเกษตรกรที่ดาหน้ากันออกมาขัดขวาง ไม่ว่าเกษตรกรชาวสวนยาง เกษตรกรไร่มัน ไร่ข้าวโพดไร่อ้อย มันกดราคาทุกอย่าง ทั้งที่ส่งออกต่างประเทศราคาสูง แต่พวกพ่อค้าคนกลางรับซื้อกดราคา ซื้อจากเกษตรกรในราคาต่ำสุดแล้วเกษตรกรไทยจะไม่ยากจนได้อย่างไร หากประเทศไทยล้างบางไอ้พวกทำนาบนหลังเกษตรกรออกไปได้ คนยากคนจนที่มีอาชีพเกษตรกร คงมีอันจะกินทัดเทียมกันทั่วประเทศ แต่นี่เพราะมีพวกเห็นแก่ตัว ดังที่เห็นเวลานี้ขัดขวางรัฐบาลประกันราคาข้าวให้ชาวนา เพราะมันกลัวรัฐบาลจะถูกทุบหม้อข้าวของมัน ที่มันอยู่ดีกินอย่างสมบรูณ์จากน้ำพักน้ำแรงชาวนา
นี่คือความเห็นแก่ตัวของพวก ทำนาบนหลังคน ต้องการให้ชาวเกษตรกรเป็นทาสใต้เท้าตลอดไป ไม่ต้องการให้คนที่มีอาชีพนี้ลืมตาอ้าปาก หันไปมองชาวเกษตรกรโลก เขาให้โอกาสชาวเกษตรกรไปดูวิธีทำเกษตรทางต่างประเทศ ทุกๆปี ป้าพลอย พบชาวเกษตรกร ชาวจีน และชาว ญี่ปุ่น มาดูการสาทิตการทำเกษตรกรรมในประเทศฝรั่งเศส มากันประมาณสองรถบัส ซึ่งเห็นแล้วน่าชื่นชม และเขาพาไปชมไร่ดอกลาวินเดอร์ที่ภูเขา Provence พอดีป้าไปที่นั่นจึงได้เห็นคะ แล้วชาวเกษตรกรไทยละทำไมไม่ให้โอกาสเขาไปดูและศึกษายังต่างประเทศบ้างละ? เห็นแก่ตัวไม่ว่าแถมใจดำอีกต่างหาก
แล้ว ลองสังเกตุซินะ ถ้าเป็นรัฐบาลของประชาชนที่เลือกมา ที่จะช่วยเหลือชาวนา ชาวไร่ ชาวสวน จะมีพวกคนเหล่านี้ออกมาขัดขวางไม่ให้รัฐบาลทำนั่นทำนี่ และจะออกมาบอกว่าขัดต่อรัฐธรรมนูญ เนื่องจากไปขวางทางทำนาบนหลังคนของมันนั่นเอง ชาวเกษตรกรไทยเลยไม่มีโอกาสได้ลืมตาเหมือนในประเทศอื่นๆ ครั้งรัฐบาลไทยรักไทย ราคายางสูงเป็นประวัติการที่ไม่เคยมีมาก่อน ชาวสวนยางขายยางพาราได้เป็นกอบเป็นกำ แต่แล้วรัฐบาลไทยรักไทยก้อต้องถูกเตะกระเด็น เพราะหากอยู่ต่อไปหม้อข้าวคนที่ทำนาบนหลังคนกิน ไม่มีข้าวกรอกหม้อแน่ นี่คือความจริงที่เราคนไทยรู้แจ้งเห็นชัดกันทุกคน ว่าประเทศไทยเรามันมีปีศาจ..ที่หิวกระหาย..กินไม่เลือก สิ่งเดียวมันไม่แตะคือ....อักษร ข.
