เดินเดินเดิน…เดินไกลไปข้างหน้า
หากสวรรค์มีตาคงรู้เห็น
ถึงชีวิตลำบากแสนยากเย็น
ชีวิตเป็นๆเฉกเช่นพลัดถิ่นไทย
เดินเดินเดิน..เดินไปให้โลกรู้
ประวัติศาสตร์ดำรงอยู่ต้องแก้ไข
เปลี่ยนชีวิตปลดแอกให้เป็นไท
เขียนหนังสือเล่มใหญ่ผู้ทุกข์ทน
เดินเดินเดิน..เดินไปฝ่าเปลวแดด
แม้ร้อนแผดปวดแสบปานเผาไหม้
แสงสว่างข้างหน้าเห็นรำไร
เดินเถิดเดินไปคว้าชัยมา
เดินเดินเดิน..เดินไปสู่อิสรภาพ
มรดกประวัติศาสตร์บาปชำระใหม่
คืนศักดิ์ศรีสิทธิมนุษย์คือคนไท
สร้างบทเรียนหน้าใหม่ให้ผองเรา
เดินเดินเดิน..เดินไปคงได้เห็น
ชัยชนะดั่งเช่นที่ฝันหา
ปลอบประโลมเช็ดเหงื่อคราบน้ำตา
แล้วสัญชาติจะคืนมาอย่างแน่นอน!
หน้ารัฐสภา
๒๗ ม.ค. ๕๔
ปราโมทย์ แสนสวาสดิ์
