เสียงต้าวด้วยตีนเดิน 1
วิสา คัญทัพ
เสียงต้าวด้วยตีนเดิน
ราชดำเนินสะเทือนทาง
มวลคนอันครืนคราง
ขย่มเข้า - ขมึงทึง
มวลคนอันแค้นคลั่ง
จึงพลังขึ้นตังตึง
กูพร้อมจะสู้มึง
ก็มากล้นไม่ทนรอ
กูมา จากทั่วมุม
ที่มึงคุมขึ้นขี่คอ
เหยียบบ่าจนหลังงอ
จนงุดงุ้มอยู่ปุ่มโปน
พลังฤทธิ์ “จิตร” กวี
ทั้ง “นายผี” ก็ลุกโพลน
ประกายก็ฉายโชน
สู่ “กวีศรีประชา”
ลุกขึ้นมาขีดเขียน
เพื่อจุดเทียนแห่งศรัทธา
สรรเสริญซึ่งศักดา
แห่งมหาประชาชน
เสียงต้าวด้วยตีนเดิน
ราชดำเนินมิทานทน
ทั่วถ้วนด้วยมวลคน
อทึกโหมขึ้นโครมคราม
เสียงต้าวด้วยตีนเดิน 2
วิสา คัญทัพ
โครมครืน คระหึ่มครวญ
ก็ล้วนมวลที่เคยมาร
ถะถั่งทั้งสังหาร
ด้วยโหดโหมโรมราวี
ราวีเลือดไหลหลั่ง
จนท่วมคลังขึ้นบัญชี
เลือดนั้นยังค้างหนี้
ถึงบัดนี้นั้นเนิ่นนาน
เพื่อนล้มเป็นรอยเห็น
หลายประเด็นเผด็จการ
เพื่อนยังเป็นวิญญาณ
พยานอยู่มิรู้ลืม
ใครลืมแล้วหรือเล่า
หยุดขลาดเขลาให้หยิบยืม
บิดเบือนไปปลาบปลื้ม
ประวัติศาสตร์จนพลาดพลั้ง
เสียงต้าวจากตีนเดิน
ราชดำเนินอดีตดัง
ปืนเปรี้ยงที่เคยปัง
สังหารเพื่อนมิเลือนหาย
ตีนต้าวจากต้อยต่ำ
จักเหยียบย่ำขึ้นท้าทาย
ตราบที่อธรรมหมาย
มิมอดจบ รบต่อไป.
ที่มา เว็บบอร์ดประชาไท
7 เมษายน 2552
