ไม้หนึ่ง ก.กุนที ได้อ่านบทกวีชิ้นนี้ในงานรำลึกพฤษภา ที่โรงแรมรอยั่ล เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2552 และอีกครั้งในคืนวันที่ 17 พฤษภาคม 52 ที่อนุเสาวรีย์ประชาธิปไตย และส่งตรงมายังประชาไทในปลายเดือนพฤษภาคมเพื่อเผยแพร่ โดยระบุความตั้งใจเพื่อ “ส่งกำลังใจต่อผู้มุ่งมั่นกระทำการเพื่อประชาธิปไตย” ในฐานะเป็นเวทีให้กับทุกฝ่าย ‘ประชาไท’ จึงขออนุญาตเผยแพร่ตามความตั้งใจของผู้ประพันธ์ |
วีรภาพบนทางเถื่อน
1.ตอกประชาธิปไตยปักกับอก
ของ 6 ตุลา ปี 19
ทิ่มลิ่มไม้แหลมแทงชำเรา
แขวนคอเผาสังเวยนางธรณี
2.เคี่ยวสงครามประชาชนเขตป่าเขา
ปี 23 แทรกซึมเราหยุดกับที่
ฝีระบบบ่มหนอง 12 ปี
แตกทะลักอีกที พฤษภา
3.พุน้ำเลือดพวยพุ่งวันที่ 17
ปืนเด็ดหางนกยูงแดงปี 35
ราษฎรทอดร่างพุทธบูชา
ใช้วันพระวิสาขะ ฆ่าปวงชน
4.จรยุทธ์ สู้ยิบตา อยู่ในเมือง
เช้า 18 ยังหนุนเนื่องแน่นถนน
19 20 หยัดทวงสิทธิ์ความเป็นคน
จลาจลสู้ปืนปล้นอธิปไตย
5.ปี 40 ธรรมนูญของปวงชน
ผลิดอกผลส่งสัญญาณสู่ฟ้าใหม่
แต่องค์กรอิสระของบางใคร
แทรกแซงได้สำหรับผู้รู้แทรกซึม
6.ถึงปากเหวแห่งวิกฤตเศรษฐกิจ
ค่าเงินพิษปกคลุมฟ้ามืดครึ้ม
IMF ครอบอำนาจชาติอึมครึม
พรรคอำมาตย์เก่งกู้ยืมหมดน้ำยา
7.เข้าสู่รัฐบาลสมัยใหม่
ไทยรักไทยพาพ้นยุคไร้เดียงสา
ปลดหนี้สินหนักหน่วงถ่วงดึงมา
เดินก้าวหน้าอย่างที่ไม่เคยมี
8.ข้าวเริ่มแพง กรรมกรค่าแรงขึ้น
รากหญ้าตื่นเติบโตเต็มวิถี
ประชานิยมพุ่งไปพ้นทฤษฎี
มีโอกาสทำกินเต็มกำลัง
9.พลัน ! กันยา ปี 49 ฟ้าพลิกหมอง
ลุงนวมทอง ขับแท็กซี่ชนรถถัง
หลักโครงสร้างก้าวหน้าต้องผุพัง
ความล้าหลังประหารรัฐเสรีชน
10.รุกกวาดล้าง ไล่ล่าเสรีภาพ
1 สิทธิ์เสียงราบคาบโจรรุมปล้น
เมื่อเจ้าทรัพย์ ฮึดสู้ เมษายน
ปี 52 สาดเลือดคน เล่นสงกรานต์
11.ตรึงประชาธิปไตย ตอกกับอก
ศพผู้กล้าถูกหมกใต้รัฐทหาร
อำมาตย์เก่ามันเหยียบย่ำมายาวนาน
เร็ว ! ลุกขึ้นขับมันตกกระดานไป
12.สังหาร เผา วีรชน เป็นฝุ่นควัน
ปณิธาน ความใฝ่ฝัน ไม่มอดไหม้
ค่าของคน สิทธิ์เสรี ความเป็นไท
กระทำการกันต่อไปต้องได้มา
ไม้หนึ่ง ก.กุนที
