ถ้าพี่ถูกจับ...ใส่เสื้อแดงไปเยี่ยมด้วยนะ แล้ววาระ...นี้ก็เดินทางมาถึง
ท่ามกลางกระแสลมอึงคะนึง เสรีภาพพี่ถูกขึงตรึงโซ่ตรวน
แม้รู้ว่าจะปวดเจ็บและเหน็บหนาว กัดกลืนก้อนขื่นคาวร้าวลมหวน
อุดมการณ์พี่มั่นคงไม่เรรวน ดาวแสงนวลไม่ได้เห็นไม่เป็นไร
ขอหยัดยืนขึ้นท้าท้องฟ้ามืด จันทร์แสงจืดชืดชาลาลับหาย
อยู่ที่นั่นนอนหลับบ้าง...นะพี่ชาย ฟูกแข็งไหมไหนผ้าห่มกันลมแรง
บนดินแดนที่แร้นแค้นเสรีภาพ คนเปื้อนบาปซ่อนกายในคราบแฝง
คุกคือที่ขังคนกล้ามิเปลี่ยนแปลง รู้ว่าพี่เข้มแข็งแกร่งเพียงพอ
แล้วจะใส่เสื้อแดงไปเยี่ยมนะ เสรีภาพอาจไม่ได้มา...ด้วยร้องขอ
แต่อย่างไรผองเราจะเฝ้ารอ ให้ บก. กลับมา... “อาทิตย์สีแดง”
