เรากำลังจะได้รัฐบาลใหม่ภายใต้ผู้นำที่ชื่อว่า สมัคร สุนทรเวช ก็แน่นอนว่ายังมีคนกลุ่มหนึ่งที่ยังไม่มั่นใจและหวาดระแวงในตัวของคุณสมัคร ซึ่งก็เป็นพฤติกรรมส่วนตัวของคุณสมัครเอง แต่อย่างว่า บางครั้งเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานก็แยกกันลำบาก
เห็นทีจะต้องเอาผลงานเป็นตัววัด
ปัญหาที่จ่อคอหอยรัฐบาลใหญ่ที่สุดน่าจะเป็นเรื่องของเศรษฐกิจ เรียงหน้าเป็นโจทย์ให้รัฐบาลแก้ไข นอกจากวิสัยทัศน์ของคุณสมัครแล้วทีมเศรษฐกิจก็จะเป็นตัวตัดสิน
สำคัญอยู่ที่ว่าปัญหาเศรษฐกิจเที่ยวนี้ไม่ธรรมดา เป็นปัจจัยลบจากนอกประเทศ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของน้ำมันหรือ เศรษฐกิจฟองสบู่แตกของสหรัฐฯ แม้จะตาลีตาเหลือกหามาตรการมารับมือกันแค่ไหน ผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับฉายาว่าเป็นพ่อมดทางการเงินก็คือ จอร์จ โซรอส ยังออกปาก
การเงินและการลงทุนจะเป็นอัมพาต
บ้านเราเอาแค่ผลกระทบเรื่องปากเรื่องท้องอย่างเดียวก็หืดขึ้นคอ ผมก็แปลกใจว่านโยบายเศรษฐกิจบ้านเราทำไมถึงขึ้นๆลงๆ ไม่มีการคาดการณ์หรือป้องกันเอาไว้ล่วงหน้า ยกตัวอย่างเรื่องของน้ำมันปาล์ม สมัยหนึ่งก็บอกว่าล้นตลาด เกษตรกรขาดทุนจนต้องเลิกปลูก พอเลิกปลูกความต้องการเพิ่มขึ้น ราคาแพงขึ้น ปาล์มขาดแคลน ต้องนำเข้าจากต่างประเทศเพื่อทดแทน
เป็นไปตามสูตร
วนเวียนเป็นวัฏจักรไปเรื่อยๆ คนที่รับกรรมก็คือชาวบ้านตาดำๆ ล่าสุดดูจากข่าว คุณยรรยง พวงราช อธิบดีกรมการค้าภายใน ให้ สัมภาษณ์ว่า อาจจะต้องมีการควบคุมราคาอาหารในศูนย์อาหารตามห้างสรรพสินค้าให้อยู่ในระดับราคา 25-30 บาท ไม่แน่ว่าจะกำหนดเป็นสินค้าควบคุมไปฉิบ
แก้ปัญหาแบบเด็กอมมือ แก้ปัญหากันแบบง่ายๆ โยนภาระให้ ผู้บริโภคท่าเดียว ก็ในเมื่อวัตถุดิบแพงขึ้น พ่อค้าแม่ค้าที่ไหนจะมาทนขายขาดทุนกันอยู่ ก็ต้องขึ้นราคาตามวัตถุดิบ หนีไม่พ้น ว้าเหว่จริงๆ
ผมเห็นวิธีแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของผู้บริหารบ้านเรา ทำกันแบบขอไปที ไม่ชดเชย ก็ตรึงราคา ไม่ตรึงราคาก็ดึงกองนี้ไปโปะกองโน้น ถ้าโปะไม่ไหวก็ขอขึ้นราคาเอาดื้อๆ
อีกเรื่องที่ผมเป็นห่วงอย่างมากก็คือ ปัญหาไฟใต้ ข่าวที่ผมได้ยินเต็มมาสองรูหู ได้แต่ว้าเหว่ อย่าว่าแต่ประชาชนธรรมดาๆ แม้แต่ทหารหาญที่เป็นรั้วของชาติก็ถูกกระทำย่ำยี ถูกจ่อยิง ถูกตัดหัว และมีการกระทำอันเป็นการดูถูกและหยามเกียรติอย่างยิ่ง
ทั้งโหดเหี้ยมและบ้าคลั่ง
เจ้าหน้าที่ยังรักษาชีวิตไว้ลำบาก แล้วชาวบ้านจะคิดอย่างไร ผมคงไม่ต้องอธิบายไปถึงเรื่องของจิตวิทยามวลชน และความเป็นห่วงที่ตามมาก็คือ เมื่อเจ้าหน้าที่ถูกกดดันจากฝ่ายตรงกันข้ามก็เลยทำงานในภาวะกดดัน การเข้าจับกุมคนร้ายแบบปะฉะดะ เหวี่ยงแห เหมาทั้งหมู่บ้านยิ่งจะเป็นการกระพือเชื้อไฟหรือไม่ ส่วนการสนับสนุนจากภายนอกก็เป็นอีกเรื่อง ลึกซึ้งและละเอียดอ่อน เข้าล็อกเมื่อไหร่ก็จบ.
“หมัดเหล็ก”
คอลัมน์ คาบลูกคาบดอก
