หมู่นี้มีเหตุการณ์แปลกๆที่เห็นเหล่าบรรดา “นกน้อยในไร่ส้ม” “หมาเฝ้าบ้าน” หรือ “watchdog” ไม่ว่าสมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์ไทย และสภาวิชาชีพข่าววิทยุและโทรทัศน์ไทย ที่ออกมาพร้อมหน้าพร้อมตากันเพื่อปกป้องนักข่าวหญิงยอดเยี่ยมที่ชอบอวดอ้าง ตัวเองว่า “มืออาชีพ” (อาชีพอะไรหว่า..??)ให้พ้นจากการถูกคุกคามจากประชาชน
ใครเขากล้าไปคุกคามกับพวกคุณ
พวกคุณต่างก็ยึดถืออุดมการณ์เข้าข้างตัวเองมาโดยตลอด จนน้ำลายไหล พุงกาง ท้องปลิ้น ว่า “ใครคุกคามสื่อเท่ากับคุกคามประชาชน”
แต่ ณ วันนี้ อุดมการณ์ดังกล่าวของพวกคุณมึง มันหดหายไปไหนหมด ไม่ทราบครับ มีสติหน่อย ใครคุกคามใคร ใครถูกคุกคาม
ในสมัยก่อน สมัยที่คุณขรรค์ชัย บุนปาน และบรรดานักเขียน นักข่าวรุ่นปรมาจารย์หลายท่าน ยังหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว มันเคยมีวงจรอำนาจวงจรหนึ่ง ที่ใช้กันมาจนติดปาก ที่ปัจจุบันนักเขียนนักข่าวอย่างคุณสมจิตต์ สุดสวยอาจจะไม่เคยได้ยิน วงจรอำนาจดังกล่าวก็คือ
“นักเลงกลัวตำรวจ ตำรวจกลัวนักข่าว นักข่าวกลัวนักเลง”
แต่มา ณ ปัจจุบัน เห็นทีวงจรอำนาจดังกล่าว คงต้องเปลี่ยนไปเป็น
“นักเลงกลัวตำรวจ ตำรวจกลัวนักการเมือง +นักข่าว นักการเมืองกลัวนักข่าว นักข่าวกลัวประชาชน”เสียแล้วกระมัง
โดยเฉพาะพี่น้องชาวไทย 15.7 ล้านท่าน เป็นผู้ตัดสินใจเองว่า จะร่วมมือกันในการคุกคามสื่อ....ชั่ว (ด้วยการงดซื้อ งดดู งดสนับสนุน)
กับการร่วมมือ ปกป้องอุ้มชูสื่อดี (ด้วยการซื้อแหลก ดูแหลก สนับสนุนแหลก)
เท่านั้นล่ะครับ พวกเราท่านทั้งหลายก็จะได้เห็นการพังทลาย+ความหายนะของสื่อชั่วๆเสียที่ ไม่เชื่อลองทำดู.........
