สัปดาห์ที่แล้ว..รถไฟหยุดวิ่ง..รองนายกรัฐมนตรี ผู้ทำหน้าที่คนกลาง..รับทุกประเด็นที่สหภาพปรารถนา..แล้วรถไฟก็วิ่งพรึ่บพร้อมๆ กันวิเคราะห์เป็นไปได้หรือไม่..การหยุดวิ่งของรถไฟหนนี้..เป็นเรื่องราวที่ถูกสร้างขึ้นมา..เพื่อแก้ปัญหาทางการเมืองของพรรคประชาธิปัตย์โครงการแยกส่วนรถไฟ..โดยจะให้มีส่วนของการบริหารสินทรัพย์รถไฟแยกออกมาจากการเดินรถ..โดยรูปแบบปัจจุบัน..ตำแหน่งผู้ว่าฯการรถไฟนั้น..จะต้องตั้งกันขึ้นมาจากลูกหม้อ..และตำแหน่งนี้ควบคุมดูแลทรัพย์สินของรถไฟซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 1 ล้านล้านบาทแต่ส่วนที่จะแยกออกมานั้น..จะต้องใช้ผู้ที่มีความชำนาญในการบริหารจัดการ..ซึ่งรัฐมนตรีที่ดูแลกิจการรถไฟ..จะได้สิทธิอย่างเต็มที่ในการสรรหาและกำหนดทิศทางการบริหารแน่นอนว่า..การแบ่งหน้าเค้กออกไปจากตัวเค้กเช่นนี้..พนักงานรถไฟย่อมต้องหวงแหน..ยิ่งเฉพาะพนักงานในระดับบริหาร
ชั้นสูงและสูงสุดเมื่อกระทรวงคมนาคมเสนอ..มาตรการ“หยิบพุงปลา” ขึ้นมา..ประชาธิปัตย์ย่อมไม่เห็นด้วย..แต่การจะค้านในที่ประชุมนั้น..มันก็ซ้ำซากเกือบจะในทุกครั้งที่มีการประชุม..พรรคร่วมเสนอแต่ประชาธิปัตย์ค้าน..รถเมล์ 4,000 ตันก็แล้ว..ข้าวสารข้าวโพดก็แล้ว..วันนี้จะมีเรื่อง..ทรัพย์สินรถไฟเข้ามาอีก..จะให้เนียนก็ต้องให้..รถไฟต่อสู้เพื่อรักษาสมบัติของเขาไว้เอง..ประชาธิปัตย์จะได้ไม่ต้องลำบากใจในการเข้าไปขัดขวางขัดคอ..เรื่องการหยุดของรถไฟจึง..เกิดขึ้น..อย่างเข้มแข็ง เรียบร้อย และเป็นระเบียบ..ฝ่ายบริหารกับฝ่ายสหภาพเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย..แถมยังวางเผื่อไปถึงประปาไฟฟ้า..ซึ่งเป็นรัฐวิสาหกิจในแวดวงของพรรคร่วมอื่นในคราวเดียวกันเรียกว่ากระสุนนัดเดียวได้นกทั้งฝูงจริงหรือเท็จที่เดาๆ วิเคราะห์กันขึ้นมานั้น..ก็เพื่อจะเตือนพรรคร่วมโดยเฉพาะพรรคภูมิใจไทย..ว่า..พรรคประชาธิปัตย์นั้น..เขามีเอกลักษณ์เฉพาะที่เป็นของเขา..หิวโหยอย่างไรเขาก็จะไม่สำแดงอาการ..จะเป็นอาหารเช้าหรืออาหารเย็น..เขาจะแนบเนียนมีพิธีรีตอง..ไม่มูมมามเอาใส่ถุงใส่ปิ่นโตอยู่กับประชาธิปัตย์..จึงมักง่ายและมักมากไม่ได้ต้องสงสารผู้จัดการรัฐบาล สุเทพ เทือกสุบรรณไว้ให้มากๆ..เพราะเขาคือหนังหน้าไฟ.. ■
