ปัญหาวังวนของการเมืองประชาธิปไตยที่ไม่มีวันจบและนับวันปัญหาจะยิ่งทวีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้นเพราะ...เรายังก้าวข้ามไม่พ้นวังวนเดิมที่ไม่ได้มองตัวตนของการปกครองระบอบประชาธปิ ไตยจรงิเพียงแต่เอาการปกครองระบอบประชาธิปไตยเป็นตัวประกันเท่านั้นเองแต่ความจริงใจที่จะต่อสู้ตามแนวทางการปกครองระบอบประชาธิปไตย ยังไม่ได้เกิดจากความจริงใจของฝ่ายที่ต่อสู้กันการต่อสู้ทางการเมืองจึงยังวนเวียนอยู่ที่เดิมเหมือนตอนเริ่มแรกฝ่ายทักษิณเองนั้นอ้างประชาธิปไตยเป็นฉากบังหน้า หาและฉวยโอกาสเอาระบอบการปกครองระบอบประชาธิปไตยมาเป็นตัวประกัน การต่อสู้ของพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี และเอาประชาชนเป็นฐานส่วนฝ่ายตรงข้ามกับทักษิณ ก็ยังไม่มีความจริงใจกับระบอบประชาธิปไตยจริงยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัด คือ พรรคประชาธิปัตย์ความพยายามในการเปลี่ยนขั้วการเมืองมาเป็นรัฐบาล โดยอาศัยตัวช่วยมากมายมหาศาล แต่ไม่มีความจริงใจกับการปกครองระบอบประชาธิปไตย
แท้จริงเลยเพราะเคยทำหลายอย่างที่คนรักและเสื่อมในการปกครองระบอบประชาธิปไตยเขาไม่ทำกัน อย่างเช่นเล่นการเมืองนอกสภา ในขณะที่ตัวเองสามารถจะเล่นในสภาให้สมภาคภูมิได้ สมัยที่เป็นฝ่ายค้านส่วนคนอื่นๆ หรือฝ่ายอื่นๆ ก็คิดเพียงแค่จะทำลายทักษิณพยายามทุกวิถีทางที่จะขจัดทักษิณออกจากวงจรการเมืองให้ได้ จะด้วยเหตุและวิธีการใดก็ตามนี่คือเรื่องจริง ความจริงที่เกิดขึ้นในการเมืองประชาธิปไตยประเทศไทยที่ทั้ง 2 ฝ่ายที่ต่อสู้กันทางการเมืองยังไม่มีความจริงใจกับการปกครองระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริงต่างฝ่ายต่างเล่นการเมืองกันบนเวทีประชาธิปไตยเท่านั้นแล้วประเทศไทยจะหาทางออกหรือแก้ปัญหาความสามัคคีและสมานฉันท์ให้เกิดขึ้นจริงได้อย่างไร?เพราะต่างฝ่ายต่างคิดเพื่อผลได้ของตัวเองเป็นหลักไม่ใช่ผลได้ที่จะเกิดกับระบอบการเมืองประชาธิปไตยไม่ใช่ผลได้ที่จะเกิดกับคนส่วนรวมของประเทศปัญหาของประเทศไทยวันนี้จึงมาลงตรงที่ว่า...เรายังก้าวไม่พ้น ทักษิณ ชินวัตรเพราะต่างฝ่ายต่างก็อ้างทักษิณเป็นปัญหาใหญ่แต่ว่าไม่มีใครพิจารณาตัวเองอย่างถ่องแท้เลยว่าจริงๆ แล้ว…พวกท่านยังก้าวไม่พ้นกิเลส ตัณหาและผลประโยชน์ของตัวเองเลยแล้วจะไปแก้ปัญหาใหญ่ของประเทศร่วมกันได้อย่างไรเล่า?ฝากเป็นการบ้านไปช่วยกันคิดทีเถอะครับ ■
