โดย วโรทาห์
ที่มา บล็อกของวรโรทาห์
ผ่านไปแล้ว กับงานแซยิดของสามัญชนผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม ที่เพิ่งผ่านไปสดๆร้อนๆ ชนิดที่ฝุ่นควันยังไม่ทันจางหาย ประชาชนยังปลื้มกันไม่เสร็จ ตรงกันข้ามกับตัวเป้งๆในเครือข่ายอำมาตย์ ที่จนป่านนี้ยังถ่ายเป็นเลือดไม่ยอมเลิก
ปรากฏการณ์เช่นนี้ ไม่รู้ว่าอีกกี่หมื่นกี่พันปีแสง จะย้อนกลับมาให้เห็นเป็นบุญตาอีกซักครั้ง ดังนั้นทุกผู้ทุกนามที่มีโอกาส ได้สัมผัสบรรยากาศอันยิ่งใหญ่ด้วยตัวเอง ต้องนับว่าไม่เสียชาติเกิดแล้ว
ใครจะไปนึกว่า แค่พ่อค้าธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต่อสู้ดิ้นรน ล้มคว่ำคะมำหงาย จนขึ้นชั้นมหาเศรษฐีอันดับต้นๆของเมืองไทย จู่ๆจะกลายเป็นอภิมหาขวัญใจประชาชน สร้างสถิติตลอดกาล ชนิดที่คงไม่มีใครทำลายลงได้..ตราบชั่วนิรันดร
แปลกแต่จริง ที่คนๆหนึ่งซึ่งหนีคดีอาญาหัวซุกหัวซุน ฐานเซ็นต์ชื่อให้เมียไปซื้อที่ จนถูกตามไล่ล่าไปทั่วโลก อย่างกับราชายาเสพติดยังไม่ปาน แต่กลับมีมหาประชาชนหลายล้านคนทั่วประเทศ ร่วมแรงร่วมใจกันควักกระเป๋าดังหนึบ จัดงานแซยิดให้อย่างยิ่งใหญ่ ชนิดที่ต้องจารึกไว้ในประวัติศาสตร์
ผิดกันกับคนอื่นๆ ที่ว่าดีนักดีหนาจนไม่อาจหาใครเทียบได้ สรรเสริญเยินยอกันจนเว่อร์ อย่างกับไม่ใช่คน แต่นอกจากประชาชนจะไม่คิดจัดงานฉลองวันเกิดให้แล้ว ยังกระเหิ้ยนกระหือรือรอฉลองวันตาย..อย่างใจจดใจจ่อ
เขาถึงว่า ห้ามน้ำห้ามทะเลยังพอห้ามได้ แต่จะห้ามใจคนนั้นอย่าหวัง นี่ขนาดว่า ฝ่ายอำนาจรัฐ เตะตัดขาสกัดกั้นทุกวิถีทางแล้ว ยังเอาไม่อยู่..คิดดูก็แล้วกัน
หรือว่านี่อาจเป็นการแสดงออก ซึ่งความอัดอั้นตันใจของประชาชน ที่ถูกกดขี่อย่างสาหัสสากรรจ์มาโดยตลอด หลังจากที่ชาวสกลนครและศรีสะเกษ โชคดีไปก่อนที่ได้มีโอกาส ระบายความแค้นลงที่การเลือกตั้งซ่อมครั้งที่ผ่านมา
ที่ทิ่มเอาขบวนการอำมาตย์หงายเก๋งไม่เป็นท่า จนเป็นข่าวฮือฮาให้ชาวบ้านตาดำๆ ได้แบ่งปันความสะใจกันไม่เสร็จ จนกระทั่งทุกวันนี้
เมื่อสบโอกาสวันครบรอบแซยิดของนายกฯในดวงใจ ที่บังเอิญมาถูกที่ถูกเวลาอย่างไม่น่าเชื่อ เรียกว่าลูกมาเข้าทางตีนกันเห็นๆ จึงเป็นโอกาสที่จะได้แสดงท่า "บาทาลูบพักตร์อำมาตย์" ด้วยการจัดงานแข่งบารมีอย่างยิ่งใหญ่
โอกาสงามๆอย่างนี้ มีหรือประชาชนจะไม่ใส่กันเต็มสูบ
นับว่าคุ้มซะยิ่งกว่าคุ้ม กับการลงทุนจัดงานแค่ครั้งเดียว แต่ฟันกำไรเหนาะๆถึง 3 เด้ง นอกจากเป็นโอกาสได้สื่อสารไปถึงโคตรอำมาตย์ ว่าเขาไม่รักตัวแล้ว ยังได้ส่งความระลึกถึงไปยังคนที่ตัวรัก ซึ่งห่วงหาอาทรกันอยู่ไม่รู้คลาย..ทุกเวลานาที
ส่วนผลพลอยได้เล็กๆ น้อยๆ ก็คือการแสดงกตัญญูกตเวทิตา ต่อผู้ที่เคยทำคุณงามความดี ให้กับประเทศชาติอย่างเอนกอนันต์ ชนิดที่ทำจริงเจ็บจริง ไม่ใช่แสร้งทำแล้วมาลำเลิกกันไม่เสร็จ
งานวันเกิดยิ่งใหญ่ระดับนี้ ต่อให้โคตรอำมาตย์แปลงกายลงมาเอง ก็คงจะกินทักษิณลำบาก ถ้าวัดกันภายใต้เงื่อนไขที่ว่า ไม่ใช้อำนาจรัฐกะเกณฑ์กันไปให้เมื่อยตุ้ม ไม่ใช้เงินภาษีประชาชนมาตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ อย่างกับไม่ใช่เงินพ่อเงินแม่ตัวเอง
นอกจากนั้นยังไม่มีการโหมโฆษณา ประชาสัมพันธุ์อย่างบ้าคลั่ง ตรงกันข้ามกลับโดนสื่อกลั่นแกล้งโจมตีอย่างเอาเป็นเอาตาย ประสานกับอำนาจรัฐ ที่งัดสารพัดวิชามารมาขัดขวางทุกวิถีทางเท่าที่ทำได้
ยิ่งไม่ต้องไปเทียบชั้นกันซะให้ยาก ระหว่างนายกฯคนก่อนที่ถูกปล้นตำแหน่งไป กับนายกฯคนปัจจุบันที่ไปปล้นตำแหน่งมา หรือจะพูดให้ง่ายคือ ระหว่างทักษิณ..แวร์อาร์ยู? กับอภิสิทธิ์..ฮูอาร์ยู?
ซึ่งในทางการต่อสู้เขาเรียกว่ามวยคนละชั้น กระดูกมันคนละเบอร์ ฝีมือลายมือมันห่างไกลกัน ราวท้องฟ้ากับหุบเหว
ถ้าใครดวงซวย จับพลัดจับผลูหลงไปฟังรายการ "เชื่อแม่มันเลย..ประเทศไทย กับนายอภิสิทธิ์" ที่ดันมาออกอากาศในวันเวลาเดียวกัน กับที่ชาวบ้านเขากำลังทำบุญมหากุศลสุดยิ่งใหญ่ จะเห็นได้เลยว่า กึ๋นคนกับกึ๋นควาย มันต่างกันแค่ไหน
ยิ่งถ้าใครที่ถือคติว่ากำขี้ดี กว่ากำตด งานนี้คงต้องผิดหวังไปตามระเบียบ หลังจากที่ได้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วนั่งงงอีกพักใหญ่ คงพอสรุปได้ว่า วิสัยทัศน์ของนายกฯหนุ่มหล่อคนนี้
ไม่ใช่ขี้ๆ..มีแต่ตดเพียวๆ
จึงไม่มีข้อกังขาใดๆอีกแล้วว่า ถ้าให้เลือกนายกฯเมื่อไหร่ ยังไงก็ทักษิณ จากคุณูปการอันมากมายของท่าน ที่บรรยายกันสามวันแปดวันไม่รู้จบ ทำให้จนถึงป่านนี้ ประชาชนยังไม่อาจสรรหาคำเรียกขานใดๆ ที่คู่ควรต่อนายกฯในดวงใจตลอดกาลของพวกเขาได้
คำว่ามหาบุรุษนั้น คงกินความกว้างไปซักหน่อย ส่วนคำว่ารัฐบุรุษยิ่งไม่ได้ใหญ่ เพราะว่าท่านไม่เคยมีประวัติอยู่บ้านหลวงฟรี ไม่เคยแม้แต่มีความคิดที่จะเข่นฆ่าประชาชน ยิ่งกว่านั้นยังไม่เคยเสวยสุขบนภาษีประชาชน แล้วสมคบโจรมาปล้นประชาธิปไตย
แต่หลังจากที่เปิดพจนานุกรมจนมือหงิกแล้วหงิกอีก ถ้าต้องเลือกเอาซักอย่าง...
คำว่าอภิมหาราษฎรผู้ยิ่งใหญ่..คงน่าจะพอกล้อมแกล้ม
วโรทาห์: 27 ก.ค. 2552
