เปิดเผย...และรับรู้โดยปราศจากการปฏิเสธ...ปฏิวัติ 19 กันยายน 2549 ไม่ใช่...เพราะเกรงว่า...ม็อบกับม็อบจะเผชิญหน้ากัน... แต่เป็นวิวัฒนาการสืบเนื่องและต่อเนื่องของกลุ่มบุคคล...ที่ไม่ปรารถนาจะให้ ทักษิณ ชินวัตร...ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี...และจนถึงบัดนี้...แม้ว่ากลไกทางการเมือง...จะล้ม ทักษิณ ชินวัตรไปแล้ว...แต่ก็ยังไม่เบ็ดเสร็จเด็ดขาดสิ่งที่คาดหมายไว้...แต่ไม่คิดว่ามากมายเกินคิดก็คือ...ประชาชน
ประชาชน...ที่ฝักใฝ่ในระบอบประชาธิปไตย...ปฏิเสธพรรคการเมืองอื่นและยืนกรานกับพรรคการเมืองของเขา...ทักษิณ ชินวัตร ไม่อยู่...แต่พรรคของเขาชนะการเลือกตั้ง การต่อสู้จึงนับหนึ่งกันใหม่ แต่ประเทศวอดวายไปแล้ว 4 ปี...ประชาชนประชาชี...หมดวิธีทำมาหากิน...ไม่มีอะไรเปลี่ยน...วิธีการก็ไม่
มีอะไรใหม่...เคยนับหนึ่งกันมาอย่างไร...ก็เริ่มนับกันไปอย่างนั้น...บ้านเมืองก็กลับไปอย่างเก่า...ประชาธิปไตยเป็นเพียง...คำกล่าวอ้าง...รัฐบาล...เป็นได้แค่ลูกฟุตบอลในตีนม็อบ...ไม่ว่าจะเป็น ม็อบเหลืองหรือม็อบแดง หรือม็อบสารพัดสี...หายนะยังก้าวย่างต่อไป...รัฐบาลของ ทักษิณ ชินวัตร...อัปปาง
ครั้งแล้วครั้งเล่า...กับกลไกที่รัฐธรรมนูญปฏิวัติวางไว้...วิกฤติการณ์ของทั้งสองฝ่าย...ยังไม่มีใครแพ้ใคร...ต่างฝ่ายต่างรู้...ว่าหากเลือกตั้ง...ฝั่งทักษิณก็จะกลับมา...ไม่ว่าจะมีเขาหรือไม่.. ก็แปลว่า...จนถึงปลายปี 2554...ไทยกับไทย จะรบกันเป็นปีที่ 8 แล้วก็จะนับหนึ่งกันใหม่...ตราบเท่าที่คะแนนในหีบเลือกตั้ง ยังเป็น
ของ ทักษิณ... และดูเหมือนว่า...ยิ่งสู้กันนาน...ฝั่งประชาชนของทักษิณ...ก็ยิ่งแน่นหนา...นั่นแปลได้ว่า...หายนะข้างหน้า...จะมากมายและสาหัสกว่าในอดีต... ถึงเวลาหรือยัง...คืนความเป็นจริงให้กับประเทศไทย...ผู้ชนะในการเลือกตั้ง...เป็นรัฐบาล...ปล่อยวางประเทศไทย...อย่าให้ประเทศมันตายก่อนลมหายใจพวกเราสิ้น..
