รายการสนทนาประสาสมัคร วันอาทิตย์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2551 ครั้งที่ 4

ออกอากาศ 2 มีนาคม 2551
ทุกข์เพราะเป็นหนี้ และวิธีแก้ทุกข์
คลิกชมเทปออกอากาศ

รายการ"สนทนาประสาสมัคร"

วันอาทิตย์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ.2551

ออกอากาศสดทางสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทยช่อง 11 และสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย กรมประชาสัมพันธ์

สวัสดีครับท่านผู้ชมที่เคารพ รายการสนทนาประสาสมัคร กลับมาเหมือนเคยนะครับ หลังพระเทศน์ วันนี้ท่านเจ้าคุณ ท่านผู้ช่วยวัดสุทัศน์ชวนเชิญไปลงเลือกตั้ง ผมก็ชวนเชิญนะครับ เพราะว่าเมื่อตอนไปประชุมสภากลาโหม ก็บอกเลยว่า กำลังคนทั้งหมดประกาศให้ไปลงแล้วแต่ ไม่มีการเมืองเกี่ยวข้อง ใครจะลงใครตามใจชอบนะครับ ขอแรงนะครับ วันนี้เดี๋ยวผมพูดเสร็จแล้วผมก็จะไปลง ธรรมดาลง 9 โมง วันนี้ต้องไป 10 โมงครึ่ง อยากจะเริ่มต้นอย่างนี้ครับ

รายการจะเป็น 3 ท่อนนะครับ ท่อนแรกจะเล่าให้ฟังว่า เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมาทำอะไรไปบ้าง ไปทำอะไรอย่างไร ใครมาพบ ยังไงบ้าง อันที่ 2 ก็ต้องต่อว่าต่อขานนิดหน่อยเพื่อความเข้าใจอันดีระหว่างคนเป็นหัวหน้ารัฐบาลกับคนทำหน้าที่สื่อสารมวลชน และสุดท้ายจะเป็นสารคดี ทุกข์เพราะเป็นหนี้ และวิธีแก้ทุกข์ ไม่ใช่รัฐมนตรีคลังนะครับ แต่จะเล่าให้ฟังได้ รอฟังตอนท่อนหลังด้วยนะครับ ใครเป็นหนี้

เริ่มต้นต้องเล่าให้ฟังอย่างนี้ครับ อาทิตย์ที่แล้ว อาทิตย์ก่อนพอเริ่มต้นก็บอกว่าประเดิมดี ญี่ปุ่น 16 บริษัท แวะมาเยี่ยม ทาง Congressman จากอเมริกามาคุย พอมาเสร็จ ญี่ปุ่นมาขอต่อเติมนะครับ ท่านทูตบอกว่า มีสื่อมวลชน 17 สถาบันสื่อ ทั้งหนังสือพิมพ์ ทั้งโทรทัศน์ 17 หน่วย ขอพบ พบได้ไหม บอกได้ คุยกัน ขอ 1 ชั่วโมง ก็ให้ 1 ชั่วโมง 15 นาที แถมให้ 15 นาที ก็คุยเรียบร้อยดีครับ ญี่ปุ่นสนใจเรื่องการจะมาช่วยในลุ่มนี้นะครับ คือในเดือนหน้าผมจะไปประชุมเรื่องเกี่ยวกับประเทศในกลุ่มลุ่มแม่น้ำโขง 6 ประเทศ ญี่ปุ่นเค้าบอกอยากจะมาช่วย บอกทำไมไม่ชวนเขามาด้วย ผมบอก แปลกเหมือนกัน ญี่ปุ่นเขาเพิ่งช่วยไปหยกๆ ประชุม 3 ประเทศ เขาช่วยไป 20 ล้านเหรียญ เขาก็ถามมา ก็ถามดีครับ ซักถามได้ดี แต่ว่า ก็น่าประหลาดใจนิดหน่อยว่า ผู้สื่อข่าวญี่ปุ่นสนใจการเมืองในเมืองไทยอย่างยิ่ง เสียเวลาตอบคำถามไปเยอะนะครับ 1ชั่วโมง 15 นาที ถัดไปก็อเมริกันมาอีกแล้วครับ ผบ.กองกำลังภาคพื้นแปซิฟิก แต่ก่อนเราก็นึกว่าเป็นกองทัพเรือที่ 7 คนนี้ใหญ่กว่ากองทัพเรือที่ 7 คือคุมทั้งหมดเลย และท่านก็เป็นทหาร แต่งเครื่องแบบปกติขาวมาด้วย ท่านมาเยี่ยมเพราะผมเป็นรัฐมนตรีกลาโหมครับ ทีนี้ผมมีงานอื่นต่อก็เลยบอกให้ท่านแวะมาที่ทำเนียบได้ไหม ทางฝ่ายทหารก็ดีครับ จัดการโยกย้ายมาให้เสร็จเลย ก็คุยกันดีครับ คุยกันพอสมควรแก่เหตุ คุยกันเรื่องอาวุธยุทธภัณฑ์ คุยกันเรื่องเรือรบ ก็เล่าให้ฟังว่า เราส่งเรือรบที่เขาอยากได้คืนกลับไป เรือรบหลวงชื่อ "นาคา" 400 ตันเท่านั้นนะครับ เป็นเรือสำหรับช่วยยิงในเวลาที่ยกพลขึ้นบก ผลิตออกมา 130 ลำ มาตกอยู่ประเทศไทยลำหนึ่ง 129 ลำจมหมดครับ อเมริกาอยากได้ ขอมา 10 ปีแล้ว เพื่อนผมบังเอิญเป็นเพื่อนกับ McCane ที่ลงสมัครรับเลือกตั้ง พลเรือเอกปรีดา การสุทธิ์ เขาก็เล่าให้ฟัง เขาบอกเพิ่งทำเสร็จเมื่อ 2 เดือนนี้เอง ก็ตกลงคืนให้ไป ลากไปฮ่องกง ไปขึ้น dry dock ฮ่องกง แล้วลากออกไปส่งคืนที่ซานฟานซิสโก ตกลงตราครุฑยังติดไว้ ทุกอย่างรักษาหมด เพียงแต่ธงไทยเปลี่ยนเป็นธงอเมริกัน ชื่อเรือรบหลวง นาคา LSSL ก็เลยคุยกับท่าน คุยกันไปคุยกันมา ท่านมาถามปัญหาเกี่ยวกับเรื่องแถวภูมิภาคนี้นะครับ ปัญหาในประเทศใหญ่ ให้ผมออกความเห็น เลยปาฐกถาธรรมให้ท่านนั่งฟังข้างเดียว ก็สนุกดีเหมือนกัน เล่าให้มหาอำนาจขนาดใหญ่ฟังหน่อย เพราะเขาทำอะไรดีๆ เยอะครับ แต่เขามาสะกิดใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เราก็เลยบอกว่า ให้ทำดีมาตั้งเยอะ ทำไมไม่ภาคภูมิใจในตรงนั้น จะมาเอาตรงนี้ ผมไม่เล่ารายละเอียด แต่คุยกันยาวครับ เกินชั่วโมง

แล้วก็ทีนี้มาอีกครับ วันที่ 28 ผมมีประชุมสภากลาโหม ก็ไปครับ นั้นแหละครับ 9 โมงครึ่งประชุม คนสำคัญกลับมาก็ 09.40 น. ผมก็ไปนั่งประชุมกับทหารถึงเที่ยงกว่า ลงมา คือผมไม่ได้เห็นไม่ได้ดูเลย แล้วผู้สื่อข่าวต้องให้ผมตอบเรื่องพรรณอย่างนี้ ผมก็เลยต้องขออภัย ผมขึ้นรถ ต้องขออภัยผู้สื่อข่าววันนี้ด้วยนะครับ ไม่ได้แจ้งสาเหตุ คือตอบคำถามอะไรไม่ได้ เพราะนั่งประชุมกับเขาอยู่ 2 ชั่วโมงครึ่ง แล้วก็รู้ว่าจะต้องถูกถามอะไร ก็เลยขึ้นรถเลย เขาก็ยั้วะนิดหนึ่ง แต่ไม่เป็นไรครับ กันเอง

พอเสร็จเรียบร้อย วันรุ่งขึ้นก็วันที่ 29 ตอนบ่ายมาอีกครับ EU มา EU นี่สำคัญนะครับ ประธาน EU เขาผ่านมาทางนี้ ก็มาคุย คุยยาวเลยครับ เหมือนกันครับ มาอีหรอบเดียวกันหมด เราก็ให้ข้อมูลให้เขาคลายใจ และบางครั้งที่จะให้ช่วยเอื้อเฟื้ออะไรกัน ยังไงได้ บอกเอาเลย คราวหน้านี้ เดือนมิถุนาจะต้องไปที่ Brussel บอกเดือนมิถุนา ต้องมีอะไรไปเล่าให้ฟังอีกเยอะ มีความคืบหน้าเยอะ ก็ดีครับ EU ก็หันกลับมา แต่ก่อนเขาหันหลังนะครับ เดี๋ยวนี้หันหน้ามา อเมริกาแต่ก่อนหันหลัง เดี๋ยวนี้หันหน้า ญี่ปุ่นกับจีนหันข้าง เดี๋ยวนี้หันหน้ามาหมด ก็บอกแล้วครับว่า ถ้ารัฐบาลมาจากการเลือกตั้ง เขาก็กลับมาเหมือนเดิม พอเหมือนเดิมก็เริ่มออกเดินหน้า ไม่ใช่ฝีไม้ฝีมืออะไรของผม เก่งกาจอะไรหรอกครับ มันอยู่ที่เรื่องของการกลับมาสู่สภาพเดิม แล้วบ้านเมืองก็จะเดินหน้าต่อไป ท่านทั้งหลายที่คอยเป็นห่วงเป็นใยก็เข้าสภาพปกติ กลไกมันเข้าการเดินทาง ผมเป็นเพียงแต่ว่า คอยดูนโยบาย เป็นคนถือหางเสือเท่านั้นนะครับตอนนี้

พอวันที่ 29 ไปลาว คนสำคัญมาอีก เขาชื่อ Christopher Hill คนนี้ถ้าท่านดูข่าวต่างประเทศ คนนี้เก่งนะครับ เจรจาความเรื่องนิวเคลียร์ที่เกาหลี มาเจรจาที่เมือง Soul พูดไปพูดมา เอา 6 หน่วยมาเจรจาความ คนนี้ละครับเป็นตัวอย่าง เขาบอกมีปัญหาข้างบ้านเรานี่ต้องคุยกับคนนี้ครับ มาเลย Christopher Hill เดี๋ยวไปเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐ ก็ได้นั่งคุยกันยาวเหมือนกันครับ ก็คุยอันนี้ บางทีมันเหมือนกับซ้ำซากแต่ว่าคนละมุมคนละแง่คนละประเด็น คนนี้เกี่ยวกับนโยบายต่างประเทศสหรัฐในภูมิภาคเอเซีย ก็เล่าให้ฟังได้เท่าที่จะเล่าให้ฟังก็คือว่า เขาสนใจเรื่องต่างๆ ผมก็ลำดับความให้ฟัง แต่ตอนลำดับความก็ต้องชำเลืองดูกระทรวงต่างประเทศ ท่านปลัดมานั่งคุยอยู่ด้วย ท่านไม่คุยหรอกครับ ท่านก็คอยดูว่าผมจะมีอะไรบกพร่องยังไงไหม ก็เรียบร้อยดีครับ ก็ค่อยขออนุญาตกระทรวงต่างประเทศว่า อย่างนี้ออกความเห็นได้ไหม พูดกันก่อนครับ ท่านก็บอกขอบเขตตรงนี้ได้ เราก็คุย เพื่อให้แขกเมืองเขาเห็นว่า เรามีสติปัญญาความคิด รู้ตื้นลึกหนาบาง รู้ความเป็นมาเป็นไป คุณจะเอาของคุณอย่างนั้นๆ เราบอกคุณต้องรู้ตื้นลึกหนาบาง คุณต้องรู้ อ้างบาลีให้พวกอเมริกันฟัง จริงครับ ผมออกเลย วิสาสา ปรมา ญาติ ความได้สนทนาประสาสะกันเป็นญาติอย่างยิ่ง ผมก็บอกยูไปคุยกันที่เกาหลีจนสำเร็จ เกาหลีตกลง เรื่องนิวเคลียร์เบาบาง เพราะฉะนั้นเรื่องอย่างนี้ต้องตั้งวงคุย มีข้อสนทนาก็เป็นที่เข้าใจกันอย่างดีว่า เราก็จะช่วยงานกันตามสมควร ตามประสานะครับ เราอยู่ข้างรั้วเราติดกัน เขาอยู่ไกลคนละซีกโลก อะไรๆ ก็กดดันๆ เราก็กดดันเหมือนกันแต่เบาๆ กดดันเบาๆ ทีนี้ก็คุยดีนะครับ

ทีนี้ก็ไปลาวนะครับ เรียกลาวต้องเรียกว่า สปป.ลาว สาธารณประชาธิปไตยประชาชนลาว ทำตามวิธี คือเป็นบททดสอบที่ 1 เพราะผมเกิดมาผมก็ไม่เคยเป็นนายกรัฐมนตรี พอเป็นแล้วก็ต้องเดินทางไปแสดงตัวนะครับ มี 10 ประเทศอาเซี่ยน ก็ต้องไป 9 ประเทศ แล้วก็ในเวลาอันรวดเร็วไม่ชักช้า ระหว่างนี้ก็ต้อง... ก็จะไป...ลาวนี่นะครับไปคาบเกี่ยวกับวันอังคาร ประชุม ครม. เอาละอังคารนี้จะขาดหนหนึ่ง นอกนั้นแล้วก็จะไปวันอื่นนะครับ พุธ พฤหัส ศุกร์ เสาร์ อะไร เป็นคู่ๆ นะครับ งานสภาฯ ถ้าเกี่ยวข้องก็ต้องอยู่ตามสมควร สภาฯ นี่รู้ล่วงหน้า แต่ว่าทำเนียบนี่รู้ ประจำอยู่แล้ว ก็เล่าให้ฟังตรงนี้ครับ ไปลาว ก็มีพิธีการนิดหน่อย คือไปเป็นทางการนะครับ ไปถึงก็ต้องมีพิธี ผมไปเครื่องบินการบินไทยนะครับ สะดวกดี ไปถึงลง เขาก็ให้ไปเข้าโรงแรม คือ หิวข้าว ความจริงบนเครื่องบินเขาก็เลี้ยงนะครับ ไปถึงก็กินข้าวอีก แล้วก็ไปทำพิธี พิธีรับ นะครับ ตรวจพลนิดหน่อยที่หน้ารัฐสภาลาว ก็ไปทำพิธีกัน เสร็จเรียบร้อยก็ออกไป โค้งไปอีกที่หนึ่ง มองเห็นกันนะครับ ก็ไปวางพวงมาลาที่อนุเสาวรีย์ตามพิธีการ แล้วก็ไปทำเนียบท่านนายกรัฐมนตรีลาว ก็สนทนากัน นั่งกัน 2 ซีกครับ นั่งสนทนา....เวลาคุยกัน...เอารูปอะไรมาออกก็ไม่รู้ ...ไหนตกลงกันว่าจะเอารูป... รูปพิธีการต่างๆ ไม่เอาออก... ไปเอารูปอะไรมา อย่างนี้ รูปตะกี้มันตอนจะจบ มันนอกรายการแล้ว...

ก็นั่งสนทนากับท่านนายกรัฐมนตรีลาว คือเรื่องที่ได้คุยกัน เป็นเรื่องที่ผมเองก็ไม่คาดคิด อย่าลืมนะครับว่าเท่ากับผมไปฝึกงานเดินทางไปเยี่ยมต่างประเทศเป็นครั้งแรก แต่ว่าเป็นเพื่อนบ้านที่อยู่คนละฟากแม่น้ำ แต่ว่าผมไปลาวมาหลายหนไปในฐานท่องเที่ยว ในฐานะผู้ว่าฯ กทม. คราวนี้ไปในฐานะนายกฯ ก็เมื่อเวลาท่านไปแล้ว... ตรงนี้ไม่ต้องใช้รูป เอารูปออกได้... ผมจะคุยเอง

ไปในฐานะนายกรัฐมนตรี ตรงนี้นั่งคุยกันชั่วโมงหนึ่ง ได้รู้ในสิ่งที่เราเองไม่เคยรู้มาก่อนเลย คือ สปป.ลาว เขาเปิดประเทศให้คนไปลงทุน และคนไปลงทุน ใหญ่ที่สุดมากที่สุด คือประเทศไทยนะครับ ไม่น่าเชื่อนะครับ บริษัทในประเทศไทยไปลงทุนเปิดทำเหมืองแร่เหล็กครับ เหล็กเมืองไทยมีแต่เปิดไม่ได้ เพราะเหตุว่ามันน้อย ที่ลาวมีมหาศาล เชื่อไหมครับ เหล็กเมื่อไม่นานนี้ กิโลละ 11 บาท ขึ้น 12 บาทก็บ่นกัน ขึ้นไป 21 บาทร้องกันจ๊ากเลย วันนี้เหล็กกิโลละ 32 ครับ ต่อไปไม่นานนี้นะครับ เราจะซื้อเหล็กจากลาว เราใช้เหล็กปีละ 14 ล้านตันนะครับ เห็นไหมครับทีนี้ก็จะผลิตในลาว บริษัทเดียวกันนี้ได้สัมปทาน เรานึกว่า อลูมินัม มันต้องอยู่ออสเตรเลีย ไม่ใช่นะครับ ในลาวมีแร่ที่จะมาผลิตอลูมินัม ประเทศไทยได้สัมปทานเข้าไปทำ อีกแล้วครับ ที่น่าอิจฉาหน่อย ออสเตรเลียเขามานะครับ เขามาเปิดเหมือง เขาสำรวจมานะครับ ข้างบนเป็นทองคำ ลงไปข้างล่างเป็นทองแดง เหมืองใหญ่นะ ใหญ่ไม่ใหญ่ก็มีคนงาน 20,000 คน เปิดแล้วทำแล้ว แล้วก็มีอยู่ห่างจากแม่น้ำโขง 99 กิโล ก็เรียบร้อยแล้ว เมื่อได้แร่มาแล้ว จะต้องเอาขึ้นใส่คอนเทนเนอร์ลากมา ข้ามฟากมาขึ้นที่... เหมือนจะเป็นวาปี... ไม่ใช่วาปีปทุม... อะไรวาปีนี่แหละครับ อยู่ริมแม่น้ำ เอาขึ้น เอามาถลุงที่ไหนมทราบไหมครับ ถลุงที่มาบตาพุด มันก็ผลประโยชน์ร่วมกันนะครับ ทองแดงเอามาถลุงที่มาบตาพุดของเรานี้ ส่วนทองเอาจจะเอาไปถลุงที่ออสเตรเลีย เขาก็ทำธุรกิจ เราก็ได้ธุรกิจร่วมกัน

ธุรกิจอื่นๆ อย่างบริษัทสำคัญดังๆ ของเรา บริษัททำทางยกระดับบ้านเรา ไปทำเรื่องเขื่อน ที่ลาว ที่เขาเรียกว่า watershed คือเป็นภูเขาแล้วมันเขียวและซับน้ำดี ใส่เขื่อนน้ำงึม ผมเคยไปนั่งริมเขื่อนน้ำงึม นั่งกินข้าว ประเดี๋ยวต้นไม้ผางขึ้นมา ผางขึ้นมา เขามีเรื่องเล่าให้ฟังครับ ว่า พอทำเขื่อนน้ำงึมเสร็จ กะว่า 2 ปีน้ำจะเต็ม คาดผิดครับ เข็มขัดสั้นคาดไม่ถึง 6 เดือนเท่านั้นละครับ น้ำเต็ม ที่จะทำ Routing คือเอาต้นไม้ออก เอาออกไม่ได้ ต้องใช้ระบบ...เอามนุษย์กบดำลงไปเอาเลื่อยไฟฟ้าไปตัด ไปตัดไปทำ Routing ใต้น้ำ เพราะน้ำมาเร็ว นั่นแหละครับ คือ สปป.ลาว ครับ เขื่อนน้ำงึมนะครับ เขื่อนน้ำงึมเสร็จก็มาเปิดน้ำเทิน 1 น้ำเทิน 2 อะไรต่ออะไร ลาวเปิดเอื้อเฟื้อ คุยกันแล้วต้องบอกนะครับ ความมั่นคงของลาวคือความมั่นคงของเรา เราคือไทยนะครับ เพราะว่าเราก็ซื้อ บางทีก็ซื้อจากฝากกะโน้น ฝากกะนี้ เพื่อนบ้านมีทรัพยากรนะครับ ไทยก็เป็นคนที่เรียกว่า บริโภค ใช้เลยนะครับ นี่กำลังซื้อใหม่นะครับ 7,000 เมกกะวัตต์ เวลาลาวทำได้ 100 ลาวใช้ 10-15 นอกนั้นไทยซื้อหมด เอามาใช้ทำร่วมกันนะครับ เพื่อนบ้านก็ได้ประโยชน์ เราก็ยิ่งได้ประโยชน์ เพราะฉะนั้น 1, 2, 3, 4 เราช่วยเขา ที่ผ่านมาช่วยไปทั้งหมด 5,000 ล้านบาท ไม่มีปัญหาหรอกครับ ไม่ต้องไปซ่อน... ไปตามดูก็ได้ครับ ไม่ได้มีรุงรังพันเตแบบที่นินทาว่ากล่าวกัน ทำสนามบินที่ทางใต้ที่ปากเซ กำลังลงมือนะครับ 320 ล้าน บริษัทไทยก็ได้เหมาได้รับเป็นคนทำ กำลังเจรจาอยู่อีกอันใกล้ๆ เหนือขึ้นมาหน่อยสนามบินอีกนะครับ ช่วยกัน จะได้ใช้ร่วมกับไทย

แล้วก็สะพานนะครับ สมัยก่อน สะพานมิตรภาพมีหนึ่ง รถไฟข้ามฟาก รถไฟข้ามไปแล้ว ตอนนี้เราก็กำลังช่วยทำ...รถไฟข้ามไปแล้วนะครับลงไปที่นาแล้ง 3 กิโลครึ่ง ทางลาวบอกว่า ไปนาแล้งเหลืออีก 9 กิโลกว่าเท่านั้นถึงเวียงจันทน์ได้ไหม บอกได้... อย่างนี้ได้ เราก็บอกเราจะช่วยดูแลให้ ไม่ยากนี่ครับสำหรับประเทศไทย ก็แค่นี้เองนะครับ ถึงเลย ต่อไปนั่งรถไฟถึงเวียงจันทน์เลย ส่วนที่รถไฟอื่นที่ผมจะต่อไปนี้ ผมจะต่อทางอื่น ต่อขนาดรางอื่น จะขึ้นแถวๆ เด่นชัยนี่ ขึ้นไปทางเหนือ ไปเชียงรายออกไปทางสะพานจะข้ามใหม่นี่ พอผมรู้ข่าวผมจะเจรจากับจีนด้วย เพราะจีนกับไทยจะร่วมกันทำสะพาน สะพานที่ 4 จะข้ามที่เชียงของ ข้ามไปห้วยทรายออกไปหลวงน้ำทา ขึ้นไปข้างบน ขึ้นไปยูนนานและออกไปทางโน้น ขึ้นไปปักกิ่งได้เลย หวังใจว่าจะส่งเสริมการท่องเที่ยวทั้งไป ทั้งมา ขนสินค้ากันทางโน้น ตรงนี้ก็ไปเอื้อเฟื้อส่งถึงนครเวียงจันทร์

ที่น่าตื่นเต้นก็คือว่าทางลาวกับไทย แหงนไปดู จีนน่ะกั้นปึกๆ ก็ยังไม่เป็นปกติ ทางลาวก็คิดกับไทยทำอย่างไร กั้นบ้าง ลาวตกลงกับไทยเรียบร้อยแล้ว ทางไทยเรายังไม่เรียบร้อยต้องมาทำกรรมวิธี ต้องผ่านตรงนั้น ตรงนี้ ให้เสร็จก่อน เดือนหน้าผมต้องไปประชุมที่ลาว ผมจะต้องเอารัฐมนตรีต่างประเทศไปเซ็นต์ ทำเขื่อนกั้น ทำระดับ ยกแม่น้ำขึ้นมา 18 เมตร ถอยหลังไป 110 กิโล น้ำจะมากขึ้น ท่านนายกรัฐมนตรีลาว บอกว่า ท่วมลาวเยอะหน่อย ท่วมไทยน้อย แต่ไม่เป็นไรได้ประโยชน์ทั้ง 2 ประเทศ เห็นไหมครับ สองฟากตกลงจะทำเขื่อนกั้นสูง ยกน้ำขึ้นไป 18 เมตรจากธรรมดา 110 กิโลเมตร เห็นไมครับ เรื่องอย่างนี้ข่าวดีนะครับ ใครจะเอิกเกริกอย่างไรก็สุดแท้แต่ กระผมก็ออกข่าวอย่างระมัดระวัง แต่ทางลาวตัดสินใจเรียบร้อยหมด เรียบร้อยแล้ว เอื้อเฟื้อกัน ต่างคนต่างช่วยกันไปช่วยกันมา

สะพานที่จะวางศิลาฤกษ์เร็วๆ นื้ ที่ 1 ที่สะพานมิตรภาพที่หนองคาย ที่ 2 ออกแล้วมุกดาหารไปสะหวันนะเขต สะพานที่ 3 จากฝั่งเรา นครพนมข้ามไปคำม่วนทางโน้น และก็ออกไป จะไปสาย 12 ทางโน้นไปสาย 8 ที สาย 9 ทีและไปสาย 12... สาย 13 วิ่งยาวจากเวียงจันทร์ลงไปปักเซ ก็ได้รับความเอื้อเฟื้อช่วยกันไปช่วยกันมา แต่ความจริงนั้นทรัพยากรที่ลาวมี ถี่ถ้วนนะครับ พยายามให้ทุกอย่างเรียบร้อย เจรจาความกัน อย่างประเภทเอื้อเฟื้อกัน ซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นการที่เราให้ความอนุเคราะห์ลาวบ้าง ลาวให้ความอนุเคราะห์ไทยบ้าง เป็นการตอบแทนสองฟากแม่น้ำ ผมก็เรียกว่าประเดิมดี ไปทำหน้าที่ทดสอบการไปเยือนต่างประเทศอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรก ย้ำว่าเพิ่งเคยเป็นนายกรัฐมนตรีกับเขา ก็ทำได้เรียบร้อยดี ก็กลับมา ทีนี้เสร็จเรียบร้อยแล้วก็ดูอะไรต่างๆ ก็พอดี เขาตอนรับเสร็จก็เล่าให้ฟังจนจบไม่ต้องใช้ภาพ พอเสร็จพิธีกลางคืนก็เลี้ยงข้าว จัดตามพิธีการครับ

พอเช้าก็บอกว่าให้ไปไหว้พระธาตุหลวง ผมก็ขอแหวกนิดหนึ่ง คือกระซิบบอก รปภ. บอกทางเจ้าภาพด้วยว่า มาเยี่ยมลาวแล้ว ก็มีความยินดีที่จะไปตลาดเช้ามืดก็ไปวงเล็กๆ ไม่กี่คน ตลาดเช้ามืดตอน 6 โมงครึ่ง คนพาไปหาที่ไม่เจอ ผมเคยไปมาแล้ว 2 หน ผมพาไปบอกต้องไปทางนี้ ก็ไป ไม่มีอะไรหรอกครับ ไปดูอาหารการกิน ซื้อข้าวเหนียวนึ่งมา ซื้อชิ้นทอด ชิ้นปิ้งมา ใส้กรอก ซื้อหมูย่างมาสับ ก็ชวนมานั่ง ท่านรัฐมนตรีท่านต้องมาด้วย มีรัฐมนตรีประจำตัวนะครับ รัฐมนตรีเกษตรและป่าไม้ ท่านมาด้วย แล้วก็ท่านอ้วน ท่านก็เป็นท่านทูต สปป.ลาวประจำประเทศไทย ท่านก็จัดการ ตกลงวีไอพี มา 2 คน ของเรา 5-6 คน ตั้งวงกินกันในตลาด ผู้คนก็ดู บอกให้เขาเดินธรรมดาๆ เสร็จแล้วก็เดินดูอาหารการกิน ได้รู้อะไรครับ ได้รู้ว่าลาวกับไทยเหมือนกัน มีร้านหมู 20 ร้านเนื้อ 2 แสดงว่ารับเจ้าแม่กวนอิมกันเหมือนกันทางโน้น เสร็จแล้วก็ปรากฏว่า พอเวลาทำเสร็จแล้วก็ได้รู้ อย่างสมมติไปดูฟักทองก็บอกว่า ท่านรัฐมนตรีลาว ท่านทูตลาว บอกว่า จะซื้อฟักทอง คนไทยบอกว่าคบคนต้องดูหน้า ซื้อผ้าต้องดูเนื้อ ซื้อฟักทองต้องทำไง นายกฯ ไทยก็เลยประสพการณ์เล่าให้ท่านฟังหน่อย หมูที่เมือง... แต่ก่อนเรา 100 ที่เมืองลาว 110 ตอนนี้ลาวยัง 110 แต่เมืองไทย 120 ก็อธิบายให้ท่านฟังหน่อยว่าเกิดเหตุอะไร ยังไง ก็ไปอย่างนี้ก็ได้ประโยชน์ครับ ก็อยู่ที่นั่น 2 ชั่วโมง อยู่ตลาด นอกรายการ ก็แต่งตัวให้เข้ากับไปตลาดหน่อย เสร็จแล้วก็ไปไหว้พระธาตุ เสร็จ สถานทูตก็จัดการให้ทีมไทยแลนด์ ทีมไทยแลนด์แต่ก่อนนี้ก็จะมีราชการล้วน เดี๋ยวนี้ทีมไทยแลนด์ที่ลาวมีภาคเอกชนเข้ามานั่งอยู่ด้วย คุยกับทีมไทยแลนด์ เสียค่อนชั่วโมง ประชาชนไทยก็มาสถานทูตมากันเต็มเลย มาก็สถานทูตก็เลี้ยงข้าว ผมก็ปราศรัยตามสมควร เสร็จเรียบร้อยก็พิธีส่ง เขาส่งที่โรงแรมครับ ผมกลับมาโรงแรม ท่านนายกรัฐมนตรีลาวมาส่งที่โรงแรม คุยกันนิดหนึ่ง แล้วก็ทำพิธีส่งกลับ ก็ขึ้นเครื่องบินกลับ เรียบร้อยนะครับ ไม่มีอะไรปัญหาอื่น

ตัดไปก็เล่าโครงการให้ฟังแล้ว ผมก็อยากจะบอกให้ฟังนิดหนึ่งเรื่องของภาคที่ 2 การแสดงความคิดเห็น คือเรื่องการแสดงความคิดเห็นอะไรต่างๆ นี่ มันก็พอแสดงได้แต่บางครั้งแสดงกันผมเห็นว่าไม่เข้าใจ บอกว่าสมัครตะบะแตก ตะบะแตกแล้วจะไปรับเงิน 50,000 ได้ที่ไหน ผมบอกให้ฟังว่าวันที่ผมถามย้ำผมไม่ได้ตะบะแตกแล้ว วันที่ผมจะไปที่สุวรรณภูมิ ก็ถามผมเรื่องนายกฯ สองคน นายกฯ ซ้อน หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ ทำเก้าอี้นายกฯ ทักษิณนั่งข้างผม นั่งข้าง...เบียด อะไรต่างๆ... ประหลาด วันอดีตนายกฯ กลับมา ก็กลับมา ผมยินดี ผมก็บอกว่ายินดี กลับมาขึ้นศาล ท่านบอกว่ากลับมาขึ้นศาล คนไปรับมาก ก็บอกว่าไปรับมากเดี๋ยวจะมีปัญหา รับน้อยหน่อยก็ดีปลอดภัยดี ก็ไปรับกันพอสมควร พองดงาม ก็จบ ทุกอย่างได้ดี ก็ขึ้นศาล ศาลก็ได้กรุณา จัดการให้มีประกัน เสร็จเรียบร้อยหมดกลับสู่สถานะปกติ แต่ท่านพวกรายงานข่าวไม่ปกติครับ วิพากษ์วิจารณ์กัน ผมเห็นสมควรต้องพูดกันตรงนี้หน่อยว่า ผมเป็นนายกรัฐมนตรี ท่านเป็นอดีตนายกรัฐมนตรี ท่านก็ไม่ได้มายุ่งอะไร ท่านบอกว่าท่านไม่ยุ่ง ท่านไม่เกี่ยว ท่านบอกว่า ท่านเลิกแล้ว ผมก็จะทำหน้าที่ของผม... เสี้ยมกันจริง เสี้ยมกันเลยอย่างโน้นอย่างนี้ ท่านอดีตนายกฯ มา นายกฯ ปัจจุบันเดินเหมือนคนแก่ ผมถึงต้องย้อนไปอบรมกันนิดหน่อยว่า อะไรกัน คุณคิดได้แค่นี้หรือ ผมย้ำสัก 5 หนว่าคุณคิดได้แค่นี้ อะไรไม่เห็นทุกอย่างมันเสร็จเข้าที่ จะเอากันท่าเดียว ที่ประหลาดที่สุดก็คือว่าเหตุที่นายกฯ กลับ เพราะว่าพรรคพลังประชาชนที่ผมดูอยู่นี่ เกิดความแตกแยกนายสมัครเอาไม่อยู่ ต้องตามอดีตนายกฯ มาถึงจะเอาอยู่ คิดอะไรกันไม่เข้าท่าเลย จะอยู่ ไม่อยู่อย่างไรผมก็อยู่กันมาอย่างนี้ ผมอยู่กันเรียบร้อย ครม.อยู่มาเกือบเดือน แต่ว่าเรามี 21 คน ไม่ได้นั่งพูดจากันเลยว่าจะเอาอย่างไรยังไง ผมก็บอกว่า...วันก่อนจะไปก็มาซักซ้อมกันหน่อย หมายความว่า มากินข้าวกันตอนเย็น จะเอาเดือนละหนแปลว่าถอดเสื้อนอกเลย เป็นใครก็ถอดได้ นั่งสั่งอาหารมากิน 6 โมงเย็น 2 ทุ่มเลิก ก็คุยกัน ก็ได้ประโยชน์ครับ ปรับทุกข์ปรับร้อนกันว่าใครเป็นอะไร ทางกระทรวงเกษตรกับกระทรวงสาธารณสุข... ไม่น่าเชื่อเขาบอกว่ากระทรวงเกษตรบอกเลี้ยงหมูเลี้ยงอะไรบอกแทบแย่ ส่งมา พอฆ่าขึ้นเขียงไปสาธารณสุข เขาก็พูดกันหัวเราะ พูดจากัน ทางเรื่องปุ๋ย คุยกันเรื่องปุ๋ย รัฐมนตรีรู้เรื่องปุ๋ยคุยให้ฟังก่อนอภิปรายกันในสภา ในสภาคุยกันเรื่องปุ๋ย ไม่ใช่ไม่ดีนะครับ ดีนะครับ ผมได้รับรู้เรื่องอะไรต่ออะไรเยอะแยะ แต่ว่าคนที่เป็นรัฐมนตรีเขารู้เรื่องปุ๋ย เขาก็พากันถามให้รัฐมนตรีด้วยกันฟังว่ามันเป็นอย่างนี้ๆ เขาคุยกันดี

ก่อนหน้านั้นว่าไง คนนั้นๆ ภรรยาท่านอดีตท่านนายกฯสั่งให้มีการประชุม ครม. จะปรับ ครม. ผมว่าคนออกข่าว ออกตัววิ่งตัวโทรทัศน์ว่า สั่งเลยจะให้ปรับ ครม. ผมต้องใช้คำว่านี่มันบ้าหรือเปล่า ตั้ง ครม.มาเดือนหนึ่ง ภรรยาอดีตนายกฯ สั่งให้เรียกประชุมเพื่อจะปรับ ครม. อย่างนี้ผมต้องตำหนิ ผมไม่มีการเก็บไว้ จะได้เป็นบทเรียนว่าออกข่าวอะไรกันแบบนี้ ออกข่าวอะไรกันไม่เข้าท่าอย่างนี้ มันประหลาดตรงที่ว่าผมทำหน้าที่ของผมถูกต้อง ผมก็ตัดสินใจดำเนินการ ทั้งสองท่านก็ไม่ได้เกี่ยว ท่านอดีตนายกรัฐมนตรี ...นี่พูดย้ำให้เข้าใจ ท่านระมัดระวังรักษา แต่ว่าผมก็ระมัดระวังรักษาท่วงทีของผม ทำหน้าที่ของผม ทหารก็ยังระมัดระวัง ทหารบอกว่ารัฐบาลไม่เคยออกปากขอแรง ใครจะดูแลอะไรเขา ก็มีหน้าที่ดูแลกันหมด ทุกอย่างทำหน้าที่ แต่คนที่ไม่ทำหน้าที่คือบรรดาคอลัมน์นิสต์ทั้งหลาย สื่อสารมวลชนบางประเภท เที่ยวถาม เที่ยวแส่ เที่ยวเสี้ยมและก็อ้างว่าต้องทำหน้าที่ ถ้าไม่พูดจะรู้ได้อย่างไร ต้องพูด ผมเป็นคนไม่เก็บไว้ พูดให้เข้าใจ ให้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทำงานวันต่อไป จะได้ไม่ต้องพูดจาเรื่องนี้อีก ผมก็จะทำงานของผม

เรื่องอย่างนี้ก็ขอบอกว่าได้ช่วยกรุณาชั่งน้ำหนัก ยุคก่อนสมัยก่อนตอนมีการเปลี่ยนแปลง ตอนนั้นเขาเปลี่ยนแปลงยังไง หุบปากกันหมด เงียบกันหมด ไม่วิพากษ์วิจารณ์ พอเขามาจากการเลือกตั้ง มีการปรับปรุงแก้ไข พูดกันฉับๆ จะเป็นจะตายไม่หรอกครับ เรารู้ว่าเราทำอะไร ขอบเขตมีแค่ไหน ทำกันได้แค่ไหน และทำอะไรเพื่ออะไร อย่างไร ทำไมคนมาจากเลือกตั้งเป็นรัฐบาลแล้ว จะทำหน้าที่อะไรอย่างไรบ้างไม่ได้หรือครับที่พูดกล่าวไปทั้งหมดเลย ไม่ว่าจะกลุ่ม จะพรรคการเมืองอะไรต่างๆ ที่วิพากษ์วิจารณ์ ผมเลือกตั้งกลับมาแล้ว ทำอะไรทิ้งไว้ ผมต้องมานั่งทนอย่างนั้นหรือครับ ต้องอยู่อย่างนั้นต่อไปอีก 4 ปี มีคนเขาตั้งไว้ให้เสร็จ แตะต้องไม่ได้ ถ้าพวกนั้นโยกย้ายต่างๆ หุบปากไม่เคยมีวิพากษ์วิจารณ์ แต่ทำไมคนมาจากเลือกตั้งมาบริหารบ้านเมือง หยิบตรงนั้น หยิบตรงนี้ ทุกคนต้องรับผิดชอบ รัฐมนตรีนี้ท่านต้องชี้แจงว่าท่านทำตรงนั้นทำไม รัฐมนตรีต้องชี้แจงว่าเป็นอย่างไร เวลาชี้แจงไม่ค่อยฟัง ว่ากล่าว คนนั้นนับ 1 นับ 2 นับ 3 ก็พึ่งนับได้ 4 เท่านั้นเอง และทั้งหมดมีเท่าไหร่ แต่ก่อนนี้เปลี่ยนแปลงไปเท่าไหร่ แล้วถามซิครับว่า ต่างประเทศที่อเมริกาเวลาเขาเลือกตั้งนี่ เขาเลือกตั้งวันอังคารต้นเดือนพฤศจิกายน เลือกตั้งเสร็จแล้ว รู้ผลเสร็จแล้ว ก็ทิ้งไว้ทำไม ทิ้งไว้ตั้งแต่อังคารต้นเดือนพฤศจิกายน ไปทำหน้าที่รับตำแหน่งวันที่ 20 มกราคมปีถัดไป เกือบ 2 เดือน 2 เดือนกว่า เขาทำอะไรทราบไหมครับ เขาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเจ้าหน้าที่ตรงนั้นออก ตรงนี้ออก ชุดนี้ต้องเปลี่ยน เขาทำกันอยู่ นั่นแหละครับ เขาทำกันมา 200 ปีแล้วแบบนั้นครับ ของเรานี่มีความเปลี่ยนแปลง 16 เดือนที่แล้ว ไม่มีใครว่าอะไรเลย พอเสร็จแล้ว เรามาจากการเลือกตั้งจะมาปรับปรุงหน่อย คอยปากยื่น ปากยาว ผมว่าอย่างนี้ตรงๆ ผมเป็นคนพูดจาตรงไป ตรงมา ก็ให้รู้กันไว้เท่านั้น ถ้าไม่พูดก็ว่า พูดทำไม จะให้เป็นคนดี นี่ไม่ใช่เป็นคนเลวนะครับ นี่พูดในฐานะว่าคิดดี ผมแน่ใจว่าผมคิดถูกจึงได้อธิบายความ ให้รู้เสียว่าอะไรเป็นอะไรอย่างไร แล้วก็ต่อว่าเล็กๆ น้อยๆ อย่างที่ข่าวที่บิดไปบิดมาผมต่อว่าไปแล้ว แต่ว่าจะต้องต่อว่าอีกเพราะว่าผมแถลงข่าวเมื่อวันที่ออกมานี่... ตกๆ หล่นๆ ท่านที่ดูโทรทัศน์ เขาก็ออกดีนะครับ เขาออกหมด ผมอธิบายชัดเจนเรียบร้อยหมดแต่ข่าวมาออกขาดๆ วิ่นๆ กระโดดๆ เมื่อเช้าผมมาฟังข่าว มาดูโทรทัศน์ออกข่าวเรียบร้อย แต่ว่าหนังสือพิมพ์ อะไรข่าวกระโดดๆ จะว่าผมเรื่องมากใช่ไหม เสนอข่าวแบบฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด อย่างนี้คนให้สัมภาษณ์เสียหาย ผมไม่ออกรายละเอียด ไปตรวจดูก็แล้วกัน เอาข่าวโทรทัศน์มาดูว่าผมพูดว่าอย่างไร ผมแน่ใจว่าผมพูดครบถ้วนถูกต้อง แต่เสนอข่าวกันออกมาแล้ว สับไปสับมา เหมือนกับว่าเวลาทำ จดข่าวอะไรต่างๆ คุยกันไปคุยกันมาหรือว่าไปแลกเปลี่ยนข่าว หรือไปขอข่าวใครเขามา มันสับสนนะครับ บอกไว้ ติเพื่อก่อ ถามพูดทำไม พูดเพื่อให้ว่า ต่อไปจะได้ดีขึ้น แน่นอนครับ ถ้าผมพูดจาขาดตกบกพร่องอย่างไร ต่อว่าได้ ตำหนิผมได้ แต่ผมแน่ใจว่าผมได้ทำในสิ่งที่ถูกที่ควร เพราะฉะนั้น เมื่อเวลามีอะไรบกพร่องก็ต้องใช้เวลานี้ ถ้างั้นจะมีรายการนี้ไว้ทำไม จริงไหมครับท่านผู้ชม

ทีนี้ผมจะได้สนทนาในเรื่องที่ตั้งใจจะมาคุย คือสารคดีเรื่องอื่นๆ นี่มันก็จะเกิดขึ้นตามสภาพ วันนี้ผมเลือกสารคดี ผมเลือกของผมเอง ประมาณกลางอาทิตย์เขาก็จะถามว่าจะคุยเรื่องอะไร ผมก็จะบอกว่าเหมือนอย่างเคยนะ 1,2 พอ 3 ก็จะเป็นตั้งชื่อมาบอกว่า ทุกข์เพราะเป็นหนี้ และวิธีแก้ทุกข์ ก็จะอธิบายความให้ฟังว่า จะอธิบายความให้ฟังว่าวันนี้ที่จะต้องทำความเข้าใจก่อนว่า พูดถึงเรื่องคนมีหนี้โดยคนที่มีปัญญาใช้หนี้ได้ เพราะฉะนั้นพวกที่เป็นหนี้อย่างอื่นเอาไว้ก่อนนิดหนึ่ง หนี้ชนิดนี้ที่ว่าคนเป็นข้าราชการและจะคาบเกี่ยวไปถึงคนบริษัทห้างร้าน ถ้าหากว่าจะฟังความแล้วจะเอื้อเฟื้อกันด้วย แต่ผมมีบทเรียนที่เจ็บแสบมาก เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังตอนจบสำหรับคนที่ไม่ใช่ราชการ คือคนเราเป็นหนี้แล้วบอกว่าเป็นทุกข์แน่นอนครับ พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นทุกข์ และท่านบอกว่าจะแก้ทุกข์ให้ไปดูสมุทัย คือเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ แล้วบอกว่าถ้าไม่มีทุกข์แล้วมันดับทุกข์ก็มีความสุข และสอนถึงหนทางดับทุกข์ว่ามี 8 ทางที่เรียกว่ามรรค 8 ฉะนั้นหลักการนี้ท่านที่บวชเป็นพระ ท่านก็จะไปถึงปรินิพพานของท่าน เกิด แก่ เจ็บ ตาย เท่านั้น คือถ้าไม่เกิดไม่แก่ไม่เจ็บไม่ตายก็ไม่มีทุกข์ คือหมดการเวียนว่ายตายเกิด ก็ไปปรินิพพาน ทีนี้นอกเหนือสำหรับคนธรรมดาอย่างเรา ไม่ได้ถือศีล 227 ข้อ 10 ข้อก็ไม่ถือ บางที 8 ก็ไม่ถือ 5 ยังถือไม่ครบเลย อย่างนี้ เพราะฉะนั้นรถติดก็เป็นทุกข์ มาออกรายการตรงนี้ไม่ทันก็เป็นทุกข์ มีเงินน้อยก็เป็นทุกข์ เงินเดือนน้อยก็เป็นทุกข์ มีเงินมากก็เป็นทุกข์ไม่รู้จะไปฝากที่ไหน ทั้งหมดเป็นความทุกข์ ดังนั้นสมุทัยก็ไปดูแล้วหาวิธีหนทางแก้ทุกข์ สมุทัยที่จะพูดนี้ ตรงนี้ไม่ต้องไปย้ำมาก เพราะทุกข์ที่เกิดจากหนี้ หรือว่าเป็นทุกข์เพราะเป็นหนี้นั้น มีคนเน้นว่าครู 600,000 – 700,000 คนเป็นหนี้ ถามว่าแล้วเหตุที่เกิดเป็นหนี้เพราะอะไร สารพัดครับ ด้วยความพลาด ความพลั้ง ความโน่นความนี่ต่าง ๆ ไม่ได้เลยครับ มาแจงกัน บางคนนึกว่าไม่ได้มีอะไรอื่น แต่ว่าเกิดไปพลาดพลั้งต้องไปรับผิดชอบแทนเขา บางคนก็ไปเป็นนายหน้า แต่เขาบอกว่า ไม่อยากเป็นหนี้ไม่ให้เป็นนายหน้า ไม่อยากเป็นขี้ข้าอย่าให้เป็นนายประกัน คนไปเป็นประกันไปค้ำประกัน อยู่ดี ๆ สบาย ๆ ดีไปประกันให้เขาเสร็จเรียบร้อย นายประกันให้ลูกหนี้ คนที่เป็นจริงหนีไปไหนไม่รู้ นายประกันหน้าแหง เอื้อเฟื้อกัน เอาละครับ ตัวสมุทัยจะมาจากไหนอย่างไร เอาเป็นว่าเป็นหนี้ก็แล้วกัน เป็นหนี้แล้วเป็นลูกหนี้ดีก็ต้องใช้หนี้ บรรดาเจ้าหนี้ร้ายกาจ ฝรั่งก็มี ฝรั่งเขาเรียกให้พวก shark loan พวกเจ้าหนี้ร้ายกาจ บางคนเขาคิดว่า เขาจ่ายดอกเบี้ยร้อยละ 20 ต่อวัน เขาว่าเขาก็ไม่โกรธคนที่เอาอย่างนั้น เพราะว่าพวกแม่ค้าที่ว่าจะลงทุนวันละ 300 หาที่ไหนละครับ แต่คนเอาเขาบอกเขาเอาร้อยละ 20 ต่อวัน บ้าบอคอแตกที่สุด แต่คนที่จะทำมาหากินบอกไม่เป็นไร กู้ 300 ตอนเย็นคืน 360 เพราะ 300 นั้นสามารถจะมาทำอะไรต่ออะไร ๆ มาทำมาขาย ตอนเย็นได้เงิน 700 คืนไป 360 ก็ยังเหลือ 340 เอาเข้าบ้านได้ เห็นไหมครับของทำของขายยังเหลือยังกินได้ นี่เป็นเรื่องที่เขาว่าเขาใช้คืนได้ แต่หนี้ที่เกิดกันจริง ๆ ร้อยละ 10 เท่านั้น เอาละใครไปพลาดพลั้งอะไรต่างๆ วันนี้เกิดเหตุวันศุกร์ วันจันทร์ไม่เอาเงินไปเข้าให้เขา 80,000 บาทต้องตายแน่นอน เอาแค่นี้ละทำไม 80,000 เพราะว่าผมคุ้นเคยกับตัวเลข 80,000 ที่มีอัตรา 80,000 บาท วันศุกร์ไม่เอาไปเข้า วันจันทร์ไม่มีเงินไปเข้าเสร็จเลย เสียตำแหน่งเสียเงินเดือน เสียทุกอย่าง เสียหมด แล้วทำอย่างไร เสร็จแล้วก็ต้องจัดการหาเงินเข้า จะหาที่ไหน ให้รู้ล่วงหน้า 5 วันไปเจรจากับแบงค์เขาไม่ให้กู้หรอกครับ มีอะไรมาค้ำไหม บางครั้งแม้จะมีอะไรค้ำอยู่ กรรมวิธีกว่าจะโดน ไม่ทัน เอาเงินเข้าวันจันทร์ไม่ทัน เอาสัก 80,000 เท่านั้นเอง ไม่ทัน คนกระซิบ คนแก้ทุกข์ให้ เบื้องต้นต้องไปหาคนนี้มี คุณนายนี่มี เถ้าแก่นี่มี เจ๊นี่มี เขาก็ให้กู้ 80,000 เขาทำอย่างไร เขายินดีให้กู้ เราไปนั่งกราบเท้า กราบอะไรบ้าง พับเพียบอะไรเสร็จ ตกลง สิ่งที่เจ้าหนี้จะร้ายกาจจะเอาก็คือ 1. ไม่มีอะไรค้ำ แน่นอนถ้ามีอะไรค้ำก็ทำอย่างอื่นได้ ไม่มีอะไรค้ำ ต้องค้ำ 80,000 ด่วนไม่อย่างนั้นเสร็จ เสียเงินเดือน เสียตำแหน่ง ไอ้นั่นร้อนฉ่าเลย เขาให้กู้ก็แทบจะกราบเท้าแล้ว กู้ 80,000 เริ่มต้นเขาให้ทำสัญญากู้ เซ็นต์สัญญากู้ 80,000 ดอกเบี้ยเขาบอกตามกฎหมาย แต่ความจริงเขาเอาร้อยละ 10 แล้วทำอย่างไร เรื่องเช็คร้ายกาจ เขาเขียนเช็คนะ 1 ใบเขียนเช็ค 80,000 บาท ไม่ลงวันที่ ให้เจ้าหนี้ถือไว้ 2. เขียนเช็คลงวันที่ทุกอัน คือสมมติว่ากู้วันนี้วันที่ 2 เอาละลงวันที่ 2... 1 ใบ 8,000 บาท เงิน 80,000 ดอกเบี้ยร้อยละ 10 ครับ 8,000 / 8,000 / 8,000 รวม 10 ใบๆ ละ 8,000 ถ้า 10 เดือนจ่าย ก็นั่นหละต้นไปแล้ว แต่ว่าดอกทั้งนั้นครับ พอส่งให้เขาได้เสร็จก็เซ็นต์เลย สมุดเช็คไม่มี ก็หาเงิน 10,000 ไปเปิดบัญชี เสร็จแล้วก็ได้เช็คมาถึงเขียนเช็คเริ่ม 1 ใบฉีกไปเลย 80,000 ใบละ 8,000 ให้เจ้าหนี้ สัญญากู้อีก จะเอาอะไรให้หมด เขาเอากันอย่างนี้ทั้งนั้น แล้วก็ได้เงิน 80,000 โล่งใจ ไปตายเอาดาบหน้า เสร็จเรียบร้อยแล้ว สามีภรรยาสองคนหารวมกันได้ 20,000 เดือนหนึ่งสามีภรรยา ผัว 10,000 เมีย 10,000 ว่าอย่างนั้นเถอะ ต้องไปจ่าย เขาเอาไปเสีย 80,000 หาได้ 20,000 ถึงสิ้นเดือนต้องไปเข้าแล้ว 8,000 เคยมีเคยใช้20,000 ก็ใช้ได้ 12,000 ลูกเต้าอดแล้ว จะโน่นจะนี่ต่าง ๆ ต้องกล้ำกลืนฝืนทน อดได้ทนได้ก็ไปเถอะ เผลอแป๊บเดียว 10 เดือน เรียบร้อยครับ ดอกทั้งนั้นไม่มีต้นเลย อย่างนี้ เจ้าหนี้บอกว่าไม่เป็นไร เอาเขียนใหม่ๆ เอาใบละ 4,000 แล้ว 5 เปอร์เซ็นต์ ใบละ 4,000 ค่อยยังชั่วขึ้น 4,000 แต่นั่นละครับ 4,000 แล้วเจอไปอีก 10 ใบ จะหาที่ไหนใช้เขา ยังหาไม่ได้ หนี้ก็พอกกันไปพอกกันมา เสร็จแล้วก็กู้อันนี้ไปใช้อันนี้ บางที 8,000 ไม่มีต้องให้เขา ก็ไปกู้ใหม่ กู้เขาอีก 10,000 จะเอาดอกเบี้ยให้เขา 8,000 ได้ใช้ตรงนี้ 2,000 เอ้าติดไว้ตรงนี้ 10,000 ไปกู้ตรงนี้อีก เผลอประเดี๋ยวเดียวพอกไปพอกมา แล้วจะทำอย่างไร ร้อยละ 10 อีกทีก็ร้อยละ 5 นี่ทำให้เกิดแนวความคิดว่าแล้วเราจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี ผมก็คิดว่าตั้งชื่อไว้เลย ทุกข์เพราะเป็นหนี้และวิธีแก้ทุกข์

วิธีที่ผมจะบอกก็คือว่า เรื่องของคนมีเงินเดือนเท่านั้นก่อน ครูนี่ละครับมีเงินเดือน ครูมีเงินเดือนหมื่น สองหมื่น สามหมื่น ครูมีหนี้เป็นเงินหมื่นเงินแสน อยากทำวิจัยจริง ๆ ว่าครูที่บอกว่าเป็นหนี้ เป็นหนี้เพราะอะไรอย่างไร เอาลูกไปเข้าโรงเรียนเสียแป๊ะเจี๊ยเขาหรืออย่างไร หรือไปทำอะไร วันหลังคุณครูสักคนหนึ่งที่เป็นหนี้เยอะ ๆ เขียนส่งให้ผมอ่านว่าเป็นหนี้ได้อย่างไร ครู 600,000 – 700,000 คนเป็นหนี้ เมื่อเป็นหนี้แล้วเป็นอย่างไร เงินเดือนออกก็ต้องหนี้ ไม่สอน ต้องลา คนเป็นหนี้หนีเจ้าหนี้ หนีสิ้นเดือน ผลัดเขาสิ้นเดือนๆ มาเอา เงินเดือนออกเปิดหายหนีไปแล้ว คนอื่นไม่เท่าไร แต่คนสอนหนังสือแล้วมีหนี้อยู่จะสอนหนังสือเด็กได้อย่างไร ไม่ว่าชายหรือหญิง สอนหนังสือเด็กแต่ว่าเจ้าหนี้มารอ วันเงินเดือนออกก็หนีไป 1 วันแล้ว แต่วันอื่นจะต้องไปหาเงินใช้เขา หนังสือจะสอนต้องทำอย่างไร ไหนจะเรื่องที่ครอบครัวอีก ทุกข์ไหมครับ เพราะฉะนั้นก็คิดกันให้ฟังง่าย ๆ ท่านที่อยู่แวดวงคุมการเงินอย่าเพิ่งหัวเราะนะครับ คนที่เขาใช้หนี้จ่ายหนี้ได้ เพราะเหตุว่ามีระบบ สมัยผมหนุ่มๆ ระบบนี้ยังไม่ค่อยมีเท่าไรครับ 40 – 30 ปีก่อนเพิ่งจะเริ่มเท่านั้นเอง แต่ก่อนนี้ใครคิดจะแต่งงาน ใครคิดจะมีบ้านทำอย่างไรรู้ไหมครับ 1. คือไปซื้อที่ผ่อนส่ง ซื้อที่ 50 วา รักกันชอบกันช่วยกันผ่อนช่วยกันส่ง จะไปรอดหรือไม่ไม่รู้ เอาละมาถึงรอดยังผ่อนส่งที่อยู่ พอเสร็จแล้วจะแต่งงานกัน ต้องมีเงินอีกก้อนไปแต่งงาน แต่งงานแล้วต้องมีที่อยู่ ต้องมีเงินอีกก้อนไปปลูกบ้าน หนี้ทั้งนั้นครับ ถึงนั่งเก็บเงิน กว่าจะเก็บเงินไปซื้อที่ได้หมด ไม่ได้แต่งงานหรอก แก่ตาย เสร็จแล้วปรากฏว่าจะแต่งงานไม่มีเงินแต่งงาน ไปยืมไปกู้หนี้เขามาแต่งงาน ทำหน้าทำตา อย่างนี้ก็มีคนทำ พอเสร็จเรียบร้อยพอถึงจะปลูกบ้าน นั่งเก็บเงินจะปลูกบ้าน วันนี้ไปซื้อไม้ วันนี้ไปซื้อเข็ม ได้ไหมครับ โบราณเป็นอย่างนั้น ไม่อย่างนั้นก็ต้องไปกู้ยืมเงินก้อนใหญ่มา แล้วจัดมาทำ ถ้าทำระบบได้ก็ยังดี เงินผ่อน แต่ว่าในที่สุดก็มีบริษัทที่เขาคิดการให้เสร็จ คือทำเรื่องบ้านจัดสรร

บ้านจัดสรรเป็นตัวอย่างของผมที่จะคุยให้ฟัง บ้านจัดสรรคือไปหาที่ สมัยก่อนระบบระเบียบราชการไม่ร้ายกาจ ยังให้เกียรติยศให้ชื่อกันอยู่ คนก็ไปทำเสียหายก็โกงกัน คือใครมีที่ก็ไปซื้อที่มา ตกลงผ่อนชำระไปก่อน วางไปก่อน 25 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือมาก็จัดการมาวางแผนวาง plot เสร็จแล้วประกาศขาย สมัยก่อนระเบียบยังไม่รัดกุมดุเดือดเลือดพล่าน เขาทำอย่างนี้ได้ครับ จับเสือมือเปล่า มีการมาขาย เข้ามาวางเงินดาวน์ พอมีคนจะซื้อทำสัญญาจะซื้อจะขาย เสร็จแล้วก็จ้างบริษัทมาจัดการลงไปก่อสร้าง ถ้าตรงไปตรงมาเขาเริ่มผ่อนชำระงวด มาทางนี้ก็เริ่มผ่อนชำระไป การก่อสร้างก็ก่อสร้างบ้านเสร็จธนาคารจะเข้ามาเกี่ยวข้อง ธนาคารจะเข้ามาจัดการ ก็เรียบร้อยดี ถ้าลงตัวเรียบร้อยดี ผมนี่ละครับมีชีวิตอยู่ด้วยเรื่องแบบอย่างนี้มาก่อนเลย เพราะว่าเริ่มต้นนี่ คนที่รักใคร่ชอบพอกันมีมาก 50,000 เท่านั้นแหละ นายหน้าเอาไปเสีย 5,000 เหลือ 45,000 ต้องจัดการ ก็ไปเจอที่ โชคดีเบื้องต้นไปเช่าที่เขา ธรรมดาเช่าที่เขา 3 ปี คุณลุงไม่อยากให้ลูกขายที่ ให้เช่า 20 ปีครับ เอาค่าหน้าดิน 5,000 เท่านั้นละครับ ค่าเช่าเดือนละ 80 บาท ค่าหน้าดิน 5,000 ผมเหลือเงิน 30,000 กว่าซื้อไม้มาปลูกบ้าน เริ่มต้นอย่างนั้นแล้วอยู่ได้ นั่นแปลว่าทำแล้วเรียบร้อยดี อยู่มา อยู่ 6 ปีเหลืออีก 14 ปี มีสถานะขอซื้อ ไม่ขาย ต้องครบ 20 ปี จะขายหรือไม่ขายไม่รู้ แต่ว่าเหลืออีก 14 ปีก็เซ้ง ลงทุนไป 30,000 – 40,000 แต่เซ้งได้ 80,000 เห็นไหมครับ แล้วเอา 80,000 นั้นมาดาวน์ที่ระบบบ้านจัดสรร แล้วผมก็ผ่อนชำระ ตอนนั้นผ่อนชำระเดือนละ 2,310 บาท 10 ปี อย่างนี้ก็ไม่เป็นปัญหา ได้ที่อยู่ 108 ตารางวา มีบ้านช่องอยู่เสร็จเรียบร้อย มีเงินดาวน์เงินเดือนแล้วก็ผ่อนส่ง ไม่เกิน 25 เปอร์เซ็นต์ของเงินเดือนจ่ายได้ทั้งนั้น ระบบนี้เขาเอาบ้านค้ำประกัน เอาที่ค้ำประกัน ระบบจัดสรรเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด คือผ่อนชำระทั้งต้นทั้งดอก ระบบผ่อนชำระทั้งต้นทั้งดอกนี่ละครับ ระบบบ้านจัดสรรที่ทำกันมา ทำให้คนเราสามารถที่ว่ามีเงินเดือนรวมกัน สามีภรรยาแต่งงานกันแล้วมีเงินเดือน 20,000 ผ่อนบ้านเดือนละ 4,000 บาท อย่างนี้พอไหว ลูกเต้ายังไม่มี ผ่อนไป 4,000 บาท นี่คือระบบ เขาให้ผ่อน 20,000 ... 25 เปอร์เซ็นต์คือ 5,000 ผ่อนได้ 4,000 ก็ดี นี่คือตัวอย่าง เอาบ้านค้ำประกัน แล้วก็ผ่อนชำระ

ทีนี้จะคุยให้ฟังเรื่องตัวเลขว่าเกิดอย่างไร ผมใช้ตัวเลข 80,000 เงิน 80,000 บาทถ้าไปกู้เขาแล้วจะต้องจ่ายเขาก็เดือนละ 8,000 เผลอประเดี๋ยวเดียว 10 เดือนก็ต้นไปแล้ว แต่ดอกทั้งนั้น ระบบบ้านจัดสรรได้ให้ตัวอย่างที่ดี สมัยก่อนนี้ตอนที่ผมทำตัวเลขเขาเรียกว่า 15 เปอร์เซ็นต์ 15 ปี ท่านต้องจำได้หยก ๆ นี่เอง ดอกเบี้ยเงินกู้ 15 เปอร์เซ็นต์ผ่อนชำระ 15 ปี 30 ปีนี่เพิ่งมาทีหลัง เพิ่งมีการเปลี่ยนแปลงบ้านเราดีขึ้นเป็น 30 ปี แต่ก่อนเขาเรียก 15 เปอร์เซ็นต์ 15 ปี กู้เงินเขา 80,000 ใจร้ายคือดอกเบี้ยร้อยละ 10 จ่ายดอกเบี้ยเดือนละ 8,000 ต้นไม่มี แต่ถ้าเอาเงิน 80,000 เข้าระบบ ถ้าเป็นบ้านเอาบ้านค้ำ เข้าระบบ 15 เปอร์เซ็นต์ 15 ปี ผ่อนทั้งต้นทั้งดอกเดือนละ 1,065 บาท เห็นไหมครับ 1,065 บาททั้งต้นทั้งดอกครับ แต่เป็นเวลา 15 ปี 180 เดือน อย่างนี้คือตัวอย่างของการที่จะแก้ไขปัญหา มีเงิน 80,000 จ่ายไปแล้ว แม้จะจ่ายไปแล้วหมดไปแล้ว 80,000 ส่งไปแล้วดอกทั้งนั้น กอบกู้กันทันก็เอามา มีเงินเดือนใช่ไหม ตกลงเอาเงินเดือนค้ำ มีเงินเดือนค้ำ เคยต้องจ่ายเขาเดือนละ 8,000 ก็จ่าย 1,065 บาท จ่ายไป 180 เดือน อย่างนี้ไหวไหมครับ...ไหว สามีภรรยาได้ 20,000 จ่ายหนี้เดือนละ 1,065 บาท ดีกว่า 8,000 ดีกว่า 4,000 แน่นอนครับ นี่คือตัวอย่างของคำอธิบาย

นั่นคือระบบราชการ ถ้าตรวจสอบแล้วใครมีหนี้ แน่นอนระบบตรวจสอบต้องสำคัญ ต้องดูหมดเลยไม่ใช่สร้างหนี้มาให้ดู เขียนใบปลอมมาอย่างนั้นเลย อย่างนั้นจับติดตารางเลยถ้าใครมาทำอย่างนั้น เป็นหนี้จริงรายเดียวสองรายสุดแท้แต่ ถ้าจะช่วยกันจริง ๆ ก็เก็บมาให้หมด จะเสียเท่าไรมีดอกเบี้ยกี่ราย 5 รายร้อยละ 10 อย่างนั้น ก็ตกลงเป็นอันว่าเอามารวมก้อนเดียว เสร็จเรียบร้อยแล้วก็เงินเดือน เอาเงินเดือนค้ำ ถ้าอายุ สมมติว่า 15 ปี อายุ 45 ปีค้ำด้วยตัวเอง เงินเดือนตัวเองค้ำเลย เขามาหักไปเลย สิ้นเดือนเขาก็หักไปเลย 1,065 บาท 80,000 เขาหมดภายใน 15 ปี ถ้าไม่พอก็เอาลูกมาช่วยค้ำ เอาญาติมาค้ำสุดแท้แต่ นี่คือระบบราชการซึ่งทำได้แน่นอน ไม่ใช่ราชการเป็นการที่ใครจะเอื้อเฟื้อ ก็ลองดูสิครับ บริษัทห้างร้านใหญ่โต คนทำงานไม่มีสมาธิแต่ยังอยากจะเลี้ยงต่อไป ทำงานดีแต่มีหนี้สิน ให้เขาแสดงหนี้สินแล้วจัดการเอาเข้าระบบ ธนาคารทุกธนาคารเขายินดีทั้งนั้น ถ้าเงินเดือนค้ำ บริษัทบอกบริษัทช่วยค้ำให้เงินเดือนค้ำ ก็จ่ายผ่านธนาคาร ธนาคารก็มาเก็บเอาไป เรียบร้อย อย่างนี้ครับทำให้มีธนาคารต่างชาติ ไม่ออกชื่อนะครับชาติใหญ่ด้วย นี่เหตุเกิดเมื่อ 50 ปีที่แล้ว ธนาคารนี้บอกพนักงานทั้งหลายใครมีหนี้ ธนาคารจะได้ช่วยดูแลการผ่อนชำระอะไรให้ เพื่อนผมเพื่อนรักกันด้วยเสียชีวิตไปแล้ว เซ็นต์ลงไปเลยมีหนี้สินอย่างไร ยื่นไป ยื่นไปเสร็จเรียบร้อยเขาบอกว่าเป็นคนทำงานธนาคารมีหนี้อย่างนี้ไม่ได้ ให้ออกเลย จ่ายเงินชดเชยให้ตามสมควรแก่กฎหมายตรงนั้น ให้ออกเลยครับ ไอ้นี่ก็เข็ดเขี้ยวกันเลยแบบนี้ ใครขอตรวจสอบหนี้สินไม่มีใครยอมบอก แต่ถ้ากำลังนี้ถ้าจะช่วยอนุเคราะห์กันจริง ๆ บริษัทก็ทำได้ครับ บางคนอยู่บริษัททำงาน 30 – 40 ปี เพราะฉะนั้นใช้หนี้ 10 ปี 15 ปี

ผมจะมีตัวเลขให้ใหม่นะครับ ดอกเบี้ยเงินต้นถ้าถึงวันนี้ วันนี้เงินต้น ก่อนผมจะเข้าผมโทรศัพท์หาผู้เชี่ยวชาญ ดูตัวเลขที่เปลี่ยนแปลง เพราะเดิมนี้ 15 เปอร์เซ็นต์ 15 ปี 80,000 จ่ายเดือนละ 1,065 บาท เดี๋ยวนี้ถ้าหากว่า เดี๋ยวนี้ดอกเบี้ยร้อยละ 8 ถ้าหากว่า 15 ปี 80,000 เคยจ่ายเดือนละ 8,000 เดี๋ยวนี้ดอกเบี้ย 8 เปอร์เซ็นต์ ถ้า 15 ปีจ่าย 750 เงิน 750 ครับ เห็นไหมครับ ได้แน่นอน แก้ทุกข์ได้ทันทีถ้าใครช่วยจัดการให้ 10 ปีร้อยละ 8 10 ปีจ่าย 1,200 ดีไหมครับ 10 ปีจ่าย 1,200 ถ้าหากแต่ก่อน 80,000 ต้องจ่าย 8,000 เดี๋ยวนี้จ่ายแค่ 1,200 ถ้าเวลาสั้นหน่อย 10 ปี ถ้าเวลาน้อยเหลือ 5 ปี 1,700 จ่าย 5 ปี 60 เดือนเท่านั้นเองครับ จ่าย 1,700 ดอกเบี้ยสูงเวลานี้ร้อยละ 8 ครับเงินกู้ เพราะฉะนั้นถ้าแก้ทุกข์กันได้ ก็ขอให้ช่วยกันแก้ แล้วแก้ได้แน่นอนเอาเงินเดือนค้ำ เท่านั้นครับ ใครมีหนี้เอาหนี้มาลองรวมไว้เสร็จเรียบร้อย ธนาคารไหน ธนาคารเอกชนไม่อยาก ธนาคารรัฐบาลก็น่าจะต้องช่วยดูแล ธนาคารออมสิน ธนาคาร ธกส. ธนาคารอะไรต่างๆ ถ้าจะทำธุรกิจไม่มีอะไรเสียหาย เพราะเงินเดือนเขาค้ำอยู่ ผ่อนชำระ เห็นไหมครับ แต่ก่อน 80,000 ผ่อน 1,065 ซึ่งลูกหนี้ทุกคนผ่อนได้ เดี๋ยวนี้ดอกเบี้ยร้อยละ 8 ถ้า 15 ปีผ่อน 750 บาทต่อเดือน ถ้าหากว่า 10 ปีผ่อน 1,200 5 ปีผ่อน 1,700 ใครลองดูก็แล้วกัน ถ้าสมมติท่านเป็นหนี้ 800,000 ท่านต้องจ่ายดอกเดือนละ 80,000 แต่ว่าถ้าเผื่อว่าเอาเข้าระบบ จ่ายเดือนละ 7,500 ต้องจ่ายต้นเดือนละ 7,500 อย่างนี้ไหวไหมครับ อย่างนี้ไหวครับ 80,000 หรือ 800,000 ก็ลองเซ็ตตัวเลขดู ผมเอาตัวเลขนี้ให้ ก็ไม่ได้คุยลวกๆ ครับพอสมควรแก่เหตุ เพราะว่าสัญญาไว้ว่าเหลือเวลาตอนท้ายจะตอบคำถาม คำถามมาแล้ว

คำถาม : ทุนการศึกษาของนักเรียนยากจนยุบไป สุดท้ายถูกยกเลิกไปด้วย อยากทราบว่ารัฐบาลนี้จะมีเงินสนับสนุนให้เด็กยากจนอีกหรือไม่

รับประกันได้ว่ามีแน่นอน กำลังนี้ หวยบนดิน เขาขึ้นศาลก็ขึ้นไป แต่กฎหมายเขาออกมาว่าทำได้แล้ว จะไม่ให้มานั่งเขียนให้ยุ่งยาก เครื่องจักรกลเขาก็เอามาแล้ว จะให้เขาเจรจากันให้เสร็จ เขาเรียกว่าล็อตโต้ ซื้อกัน 3 ตัว 2 ตัว เหมือนกัน กดจิ๊ก ๆ เอาเศษเงินซื้อ 5 บาท 10 บาท แล้วแต่ เราก็ถือแต่ ticket เงินนี้ละครับทั่วโลกเขาทำ เขาบอกเพื่อการศึกษาของเยาวชน ประเทศไทยก็จะทำ และเพื่อการศึกษาของเยาวชน ใครจะตรวจสอบดูแล ทำอะไรไม่ถูกระบบ ทำระเบียบเสียให้ถูก งานนี้ทั่วโลกเขาทำ ประเทศไทยก็จะทำได้ เพราะฉะนั้นตอบคำถามหนูได้ว่า ยืนยันว่าหนูรอหน่อย อย่างไรก็คงจะไม่ช้าหรอกครับ

คำถาม : กระทรวงมหาดไทยควบคุมโควต้าค้าอาวุธปืนจะมีการยกเลิกหรือไม่ ราคาแพง

เรื่องนี้ก็ผมเคยอยู่กระทรวงมหาดไทย ไม่น่าเชื่อครับ ตอนที่ผมอยู่กระทรวงมหาดไทย ปืนกระบอกละ 6,000 – 7,000 บาท ผมก็คิดว่าปืนราคา 6,000 – 7,000 บาท อย่างน้อยกะสัก 10,000 บาท เดี๋ยวนี้ปืนกระบอกละ 60,000-70,000 บาท แล้วมีการควบคุมโควต้าอีกกระบอกละเป็นแสน ไม่น่าเชื่อ ถ้าระเบียบเรียบร้อยดี ผมคิดว่าเขาคงจะพิจารณา ถ้าหากว่าทางเรื่องความปลอดภัยอะไรต่าง ๆ เขาอนุญาตให้มีได้ถูกต้องตามกฎหมาย ต้องให้ไม่แพงบ้าเลือด ต่างชาติเขายังถูกอยู่ ประเทศไทยแพงบ้าเลือดเพราะคุมโควต้า เรื่องนี้จะรับไปพิจารณาให้ครับสำหรับคนที่ต้องการจะมี แต่ต้องถูกต้องตามกฎหมายและต้องทางความมั่นคงเขาต้องช่วยดูด้วยครับ

คำถาม : ปัจจุบันเด็กไทยติดการพนันบอลมากขึ้น เป็นหนี้เป็นสิน อยากให้ท่านช่วยแก้ไขด่วน

ใครเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องสั่งสอนลูกตัวเองนะครับ ถ้าสั่งสอนลูกตัวเองไม่ได้ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร คุณครูก็ต้องช่วยสั่งสอนนะครับ ถ้าใครที่คุณครูยังสั่งสอนไม่ได้ คนที่เป็นเพื่อนพ้องที่ทำงานทำการอยู่ด้วยกันก็ต้องคุยด้วยกัน เห็นได้ชัดว่าการพนันเป็นเหตุให้เกิด... มันหมดครับ การพนันนี่หมดเลย ผมพูดได้เพราะผมไม่เล่นการพนัน และผมจะช่วยดูแลเรื่องนี้ให้ จะรับอาสาเบื้องต้นว่าจะทำอย่างไรได้ ผมจะบอกเลยว่าถ้าใครมีเงินจะพนันกัน ก็พนันกันไปสิครับ แต่เงินที่มีมากเท่าไรพนันกันบ้าบอคอแตกก็หมด คนมีเงินน้อยดันไปพนัน พนันเสร็จแล้วก็... แต่พนันบอลเรื่องนี้ก็คิดว่า เรื่องการปราบปรามจะดำเนินการ และจะไปดูสังคม จะดูเลยว่าคนที่พนันและยากจนแล้วยังไปพนัน มันโง่ขนาดไหนอย่างไรต้องตำหนิกันตรง ๆ เลย คือถ้าจะโง่กันอย่างนี้ต่อไปก็จะต้องหาทางมาช่วยแก้โง่ให้ ทำลายตัวเองนะครับ สนุกสนานไม่เท่าไร ผมบอกว่าเล่นการพนันกันนี้แทงกันทีละ 100 แทงกันทีละ 1,000 ผมบอกว่าถ้าจะสนุกจริง ๆ แทงกันทีละ 20 บาท สนุกเหมือนกันครับ ก็พูดง่าย ๆ ว่าเล่นรัมมี่ แต่ก่อนเล่นรัมมี่แต้มละ 1 สตางค์ก็สนุก แต้มละ 1 สตางค์ 2 สตางค์ไม่เป็นไป แต่เล่นรัมมี่แต้มละ 100 บาทนี่โง่ไหมครับ โง่ชัด ๆ เลย การพนันอย่างนี้โง่เง่า เพราะฉะนั้นก็ยังเล่นได้นะครับ เล่นรัมมี่จดแต้มไม่เอาสตางค์ก็สนุก แต่เอานิดหน่อยก็พอเล่นได้ แต่ว่าอย่างนี้ต้องคิดเพราะฉะนั้นพนันฟุตบอล พนันกันพอสนุกก็คงไม่เป็นปัญหา แต่พนันกันแบบจะเป็นจะตาย ฆ่าตัวตายกัน อย่างนี้ไม่พุทโธเลยก็แล้วกันอย่างนี้ ใครฟังผมไว้จะไม่ชอบใจก็ตามแต่ ใครที่เล่นพนันฟุตบอลทั้ง ๆ ที่ตัวไม่มีเงินจะพนันหรือมีแล้วไปพนันโง่จริง ๆ ยืนยันเลยครับว่าโง่จริง ๆ จะโง่อย่างนี้ต่อไปก็อย่ามาร้องทุกข์ก็แล้วกัน คนเป็นพ่อเป็นแม่ดูนะครับ คนเป็นพี่เป็นน้องดู คนเป็นญาติดู คนเป็นเพื่อนช่วยกันดู แน่นอนครับทุกฝ่ายครูบาอาจารย์จะต้องช่วยกันดู ต้องแก้ไขได้ครับ ต้องหาหนทางแก้

คำถาม : อยากให้ทำเรื่องการพนันตรงตามกฎหมาย

ครับถูกต้องครับ ทำถูกต้องตรงตามกฎหมาย ประเทศมาเลเซียเขาก็มี เขาถูกต้องตามกฎหมาย สิงคโปร์ก็ถูกต้องตามกฎหมาย มาเก๊า เซี่ยงไฮ้ ถูกต้องตามกฎหมาย ของเราถ้าผิดกฎหมายอยู่ แล้วถ้าทำถูกต้องตามกฎหมายแล้วผิดกฎหมายจะได้ไม่มี ก็จะสนับสนุน พรุ่งนี้ไม่ต้องพาดหัวนะ สมัครประกาศสนับสนุนการพนัน ทำเสียให้ถูกต้องตามกฎหมาย ตีตั๋วเล่นไพ่ตีตั๋วได้อย่างไร นั่งขานกันน่ะตีตั๋วกันทำไม ทำไมไม่ทำให้ถูกต้องตามกฎหมาย แล้วทำไมที่วิ่งไล่จับกันบ่อนโน้นบ่อนนี้ลอยฟ้าใต้ดินอะไรกันนั้น ต้องการทำให้ถูกต้องตามกฎหมาย สนับสนุนให้ทำให้ถูกต้องตามกฎหมาย

คำถาม : อ่านให้ฟังครับ ผมไม่ได้ว่านะครับ ฝากเรื่องสื่อ สื่อเมืองไทยทำตัวไร้ประสิทธิภาพ ทำข่าวไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อประเทศชาติ ทำให้ภาพของประเทศไทยต่อต่างชาติไม่ดี รัฐบาลต้องมีหน้าที่บริหารประเทศ มาคอยสู้รบปรบมือกับสื่อตัวเองไม่เกิดประโยชน์ เห็นด้วยกับท่านนายกฯ ที่ออกมาวิจารณ์สื่อ และเป็นกำลังใจ

ผมไม่วิจารณ์นะครับ ไม่น่าเชื่อได้ 3 – 4 คำถามหมดเวลา เพราะว่าพูดเรื่องนี้ยาวไปนิดหนึ่ง แต่ก็พอสมควรครับ เอาละครับเดี๋ยวเขาว่าหาประโยชน์ เวลานิดหน่อย ดีนะครับได้เจอกันอย่างนี้ คราวหน้าจะเอาปัญหาให้มากหน่อย คราวหน้าจะตอบปัญหา 20 นาที สารคดีสั้นหน่อย และเรื่องที่จะทำก็อย่างที่ว่านี้

ขอขอบพระคุณครับ ทุกฝ่ายที่ได้ช่วยทำให้รายการนี้ยังอยู่ได้ ผมจะพยายามทำหน้าที่ของผม เวลานี้ใครที่พนันกันไว้วันที่ 6 มีนาคมนี้ครบ 1 เดือนแล้ว ใครพนัน 2 เดือน 3 เดือนก็คอยดูแล้วกัน ว่าใครจะเสียเงินไม่เสียเงิน ว่ารัฐบาลนี้จะอยู่ได้นานเท่าไร วันนี้ยังอยู่ครับ เดี๋ยวจะไปลงเลือกตั้งสวัสดีนะครับ วันอาทิตย์หน้าพบกันใหม่ สวัสดีครับ

จาก hi-thaksin