เรื่องธรรมดาๆ..ก็ “จีที.200” เครื่องตรวจจับระเบิด ที่ประชาชนทั่วประเทศเขากังขากันว่า มัน “มีฤทธิ์” ตามคำร่ำลือในเรื่องจี้จับหา “ระเบิด” ได้จริงหรือไม่..หากมันดีจริง ประชาชนใน สามจังหวัดชายแดน ภาคใต้ ก็จะนอนปิดเปลือกตาได้ “หลับสนิท” อบอุ่นใจไร้กังวลหากมันใช้ไม่ได้..“ข้าวหลามหนองมน”
กระบอกเดียวจะมีประโยชน์กว่า??ประชาชนเขาอยากรู้กันแค่นั้น!!กระทรวงวิทยาศาสตร์ โดยชื่อของกระทรวงก็น่าจะเป็นที่ยอมรับ เพราะไม่ใช่ กระทรวงไสยศาสตร์ที่เอาแต่ ไหว้เจ้า/เข้าทรง/คงกระพัน/สักยันต์/ทำของขลัง/พร่ำคาถา/สาลิกาลิ้นทอง/เอาเด็กมาดองในขวด/หลอกหมอนวดมาทำเมีย (อันหลังนี่ไม่น่าจะเกี่ยว)ดังนั้น กระทรวงวิทยาศาสตร์ โดย คุณหญิงกัลยา โสภณพานิช โดยชื่อชั้น ก็น่าจะเป็นที่น่าเชื่อถือ เพราะเป็นรัฐมนตรีว่าการดูแลกระทรวงนี้โดย
เฉพาะ!!แต่ “กรรมวิธี” ที่ทำผ่านมามันคล้าย กระทรวงไสยศาสตร์ว่ะ!!ด้วยการไม่ยอมให้ใครเข้าไปดูใกล้ๆ กลัวจะ “โดนลูกหลง” ด้วย “ควายธนู” หรือไงก็ไม่รู้..ปล่อยให้นักข่าวต้องชะเง้อชะแง้ห่างไกลถึง สองป้ายรถเมล์สร้างความฉงนฉงายในพระหฤทัยคอนแวนต์เป็นยิ่งนัก!!ซึ่งมองกันตามจริง..ก็..แค่เอา “วัตถุระเบิด” ไปซ่อน..แล้วใช้ เครื่องจีที 200 ตามค้น..เหมือนตอนเด็กๆ ที่เล่นซ่อนหา เท่านั้นก็จบ!!หาเจอ ก็ “เจ๋ง”..หาไม่เจอก็ “เจ๊ง” สมการง่ายๆเรื่องมัน “เล็ก
นิดเดียว”..ทำไมจะต้องทำให้เป็น “เรื่องใหญ่” โตมโหฬารหรือกลัวนักข่าวจะดันไปเห็น ปลัดขิก/มีดหมอ/กระเบนธง/สายสินญ์/ปิ่นห้อย/ลายสักยันต์ ต่างๆ ที่สะสมกันไว้และอาจเป็นได้ว่านานๆ จะมี “งานโชว์” ซะที..ก็เลยต้องทำ “เข้ม” ไว้ก่อนขอบอก..คนเขา “ข้องใจ” ตั้งแต่ ไม่ให้ “ผ่า” เครื่อง จีที.200 แล้วละพ่อคุณ..รู้ไว้ซะด้วย!!