วันที่ถูกจารึก ...

โดย คุณ พญาไม้
ที่มา เวบไซต์บางกอกทูเดย์
26 กุมภาพันธ์ 2553

วันนี้แล้ว ...วันประวัติศาสตร์วันแห่งการยึดทรัพย์ เจ็ดหมื่นหกพันล้าน ของคนในตระกูล ชินวัตร..

เงินและจำนวนมหาศาลของมัน ไม่ใช่สาระสำคัญของประวัติศาสตร์.. แต่มันจะเป็นเริ่มต้นของอวสานของหลักการและเหตุผลของผู้คนบนแผ่นดินนี้ เพียงเพราะต้องการหักล้างเอาชนะกันในทางการเมือง..

ผู้ชนะสามารถกระทำการเช่นใดก็ได้ อย่างไรก็ได้ กับผู้พ่ายแพ้..

มันก็เหมือนกับการปฏิวัติวัฒนธรรมในยุคหนึ่งของประเทศจีน... ไม่มีศัตรูคนใดของเจียงจิงและสมุนทั้งสาม.. รอดพ้นจากการถูกคุกคามและบุกทำลาย.. มาดามเจียงจิงอ้างอิงบางคำพูดของประธานเหมา.. ก่อกรรมทำเข็ญให้กับคนทั้งแผ่นดิน

แต่.. ไม่มีความอยุติธรรมใดๆ จะคงทนอยู่ได้... ชีวิตและโลกดำรงตนอยู่ได้ ก็เพราะบนแกนหมุนของมันมั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลง..

ในที่สุด ความถูกต้องชอบธรรมก็จะต้องกลับคืนมา

ทว่ามันเดินมาเหนือหลุมศพของสมาชิกแห่งแก๊งออฟโฟร์ ..และเชือกคอคนของมาดามเจียงจิง

กลับมาถึงเรื่องราวของการยึดทรัพย์... เงินทั้งสิ้นนั้นมันมาจากหุ้นที่ถูกขาย.. และหุ้นที่ถูกขายในขันเดียวกันนั้น มันไม่ใช่ของ ทักษิณ ชินวัตร.. แต่ลำพังมันเป็นกรรมสิทธิ์.. ของผู้ที่ถือกรรมสิทธิ์ที่ชอบธรรมตามกฎหมาย

ไม่ว่าจะเป็น ลูกสาว ลูกชาย คุณหญิงผู้ภริยา หรือ บรรณพจน์ ดามาพงษ์..

เขาเหล่านั้น.. ไม่ได้เล่นการเมือง ไม่มีอำนาจหน้าที่หรือบทบาทในการบริหารราชการแผ่นดิน..

และทรัพย์สินเหล่านั้น มีมาแล้วก่อนหน้าที่ ทักษิณ ชินวัตร จะเข้ามาสู่การเมือง..

และทรัพย์สินเหล่านั้นไม่ได้เพิ่มขึ้นมาจากอำนาจทางการเมืองของทักษิณ..

และมันเคยมีราคาถึงแสนล้านมาแล้วก่อนหน้า..

มันจึงไม่ใช่วัวกินหญ้า.. ในทัศนคติของโคหรือควาย

ไม่ว่าผลของมันจะเป็นอย่างไร... มันก็จะเป็นประวัติศาสตร์หน้าสำคัญของประเทศไทย..

มันเป็นผลพวงที่จะชี้ชัดไปในอนาคตของประเทศว่า.. ในยุคอันมืดมนยุคหนึ่ง.. ประเทศของพวกเขาปี้ป่นลงอย่างไร.. กับการแย่งชิงอำนาจของผู้ทรงอำนาจ ที่ขาดทั้งหิริโอตัปปะ

มันจะเป็นวันแห่งการเปลี่ยนแปลงจากประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งไปสู่อีกประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่ง