บทความโดย...ลูกชาวนาไทย
จำนวนคนเสื้อแดงที่เข้าร่วมขบวนการครั้งนี้ไม่ใช่คนส่วนน้อยของประเทศ วันที่ 8 เมษายนที่ผ่านมา มีคนเข้าร่วมถึง 400,000 คน (อันนี้ผมยืนยัน) แม้ตอนนี้จะอาจจะลดลงบาง เนื่องจากหลายคนอาจกลับไปพักผ่อน แต่จำนวนปกติที่ผมเ็ห็นคือ 7-80,000 คน ในวันที่น้อยที่สุด
หากมี การสลายม็อบ ซึ่งทำอย่างไรก็ไม่มีทางเป็นความลับได้ในยุคนี้ เพราะโทรศัพท์มือถือมีแทบทุกคน คนเสื้อแดงที่กลับไปพักผ่อนเติมพลัง ก็จะกลับเข้ามาอีก และการไล่กระจัดกระจายออกจากหน้าทำเนียบ ก็ไม่ได้หมายความว่าม็อบจะสลายลงไป เพราะม็อบไม่ได้ขึ้นอยู่กลับสถานที่
แต่ม็อบอยู่ที่ใจ หากเงื่อนไขในใจไม่สลาย ความยุ่งยากทางกายภาพ ย่อมไม่มีผลให้คนเลิกชุมนุมต่อไป
ไม่มีมีใครยอมสยบอำนาจเผด็จการแน่นอน แต่มันจะทำให้เลือดในกายคนเสื้อแดง" เร่าร้อนยิ่งขึ้น" สุัดท้ายก็เกิดจลาจลแพร่ไปทั่วประเทศ
และการสื่้อสายยุคนี้ คนสามารถสื่อไปได้ทั่วประเทศแค่กดมือถือ ดังนั้น คนเสื้่อแดงต่างจังหวัด ก็จะลุกฮือขึ้นมาแทบจะไม่นานนัก
ทหาร ไม่มีกำลังจะสลายแ่น่นอน ม็อบหนึ่งแสนคน หากไม่ยอมกลับบ้าน พวกคุณจะทำอย่างไร ไล่ออกจากหน้าทำเนียบ เขาก็กระจัดกระจายอยู่บริเวณนั้น โทรเรียกกันไปชุมนุมที่ถนนอื่น เคลื่อนกำลังกันเข้ามาอีก บอกแล้วว่าการสื่อสารดี จึงไม่ใช่อุปสรรคอะไรนัก
ไล่ออกจากหน้าทำเนียบ ม็อบอาจแตกกระจายไปที่สวนจิตร ก็จะสร้างความวุ่นวายที่ควบคุมไม่ได้แน่นอน
และผมเชื่อว่า จะไปเยอะด้วยที่สวนจิตร หากมีการสลายที่หน้าทำเนียบ
สรุปคือ การประกาศสภาวะฉุกเฉิน ก็ไม่มีความหมายอะไร แค่เศษกระดาษ กับลมปาก ที่ไม่มีใครยอมเชื่ออีก
อีกอย่าง การปิด D_station คิดหรือว่า จะทำให้ผู้ประท้วงลดลง เพราะ D_station เป็นแค่สื่อทางหนึ่งเท่้านั้น ยังมืสื่ออื่นๆ ที่คนใช้ติดต่ิอกัน เช่น ปากต่อปาก ผ่านมือถือ ผ่านอินเตอร์เน็ต ผลมันก็เหมือนเดิม
สรุปคือ ตอนนี้ยังไม่มีทางออก
