หลังวิกฤติเห็นสองมาตรฐาน

ที่มา ไทยรัฐ

ยอดของผู้เสียชีวิตจากวิกฤติการเมืองที่ผ่านมา ตัวเลขผู้เสียชีวิต 88 ศพ และมีผู้บาดเจ็บอีกเกือบ 2,000 ราย มีผู้สูญหายที่ญาติมาแจ้งเอาไว้ในขณะนี้อีกกว่า 30 ราย ไม่รู้ว่ากว่าจะสอบสวนข้อเท็จจริงได้ทั้งหมดคงต้องใช้เวลาอีกพอสมควร

ถึงแม้จะมีการสอบสวนเสร็จแล้ว ก็คงจับมือใครดมไม่ได้อยู่ดี ไม่ว่าจะพฤษภาทมิฬหรือความรุนแรงทางการเมืองก่อนหน้านั้น มีผู้เสียชีวิตและสูญหายเป็นจำนวนมาก แต่ปราศจากผู้รับผิดชอบ

ความสูญเสียทางการเมืองหนักหนาสาหัส ความสูญเสียทางเศรษฐกิจ ก็น่าจะมีจำนวนมหาศาล และน่าจะเป็นความสูญเสียที่ไม่มีความรับผิดชอบอีกเช่นกัน ประกันก็ไม่จ่าย รัฐบาลก็หาที่ให้ขายของหยิบยื่นเศษเงินมาให้พอเป็นพิธี กว่าจะฟื้นตัวกันได้ไม่รู้ว่าจะล้มละลายไปก่อนหรือเปล่า

นอกจากนี้ยังมีข้อเปรียบเทียบในเรื่องของมาตรฐานการบังคับใช้กฎหมายตามมาอีกเป็นกระบุง โดยเฉพาะ ระหว่างสีเหลืองกับสีแดง การสลายม็อบที่บุกสภาโดยกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มีแต่ กระบองกับแก๊สน้ำตามีผู้เสียชีวิต 1 ราย เกิดระเบิดในรถ
ยนต์ตัวเองเสียชีวิตอีก 1 ราย ปรากฏว่าตำรวจในยุคนั้นต้องกลายเป็นผู้ต้องหาทำร้ายประชาชนเสียอนาคตไปตามๆกัน

วันนี้ทหารมีการใช้อาวุธสงครามเข้าสลายการชุมนุม มีตัวเลขประชาชนและผู้บริสุทธิ์บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก มีภาพทหาร มีภาพสไนเปอร์ มีภาพผู้เสียชีวิตจากกระสุนปืน มีคำสั่งจากรัฐบาลชัดเจน

แทบจะไม่ต้องสอบสวนอะไรอีกกลับลอยนวล

เช่นเดียวกับข้อหาผู้ก่อการร้าย ฝ่ายหนึ่งโดนข้อหาผู้ก่อการร้ายปิดสนามบินที่เข้าข่ายความผิดตามกฎหมายสากล กว่าจะดำเนินการใช้เวลาเป็นชาติ ดึงกันแล้วดึงกันอีก จนบัดนี้ยังไม่มีอะไรในกอไผ่ จะเข้านอกออกในทำได้อย่างอิสระเสรี เงินทองไม่
มีการอายัดให้ขุ่นข้องหมองใจ แถมจะอุดหนุนเป็นกรณีพิเศษ

ได้รับเกียรติจากรัฐบาลอีกต่างหาก

แต่ผู้ก่อการร้ายอีกฝ่ายหนึ่ง กระทำกันสารพัดวิธีทุกวิถีทาง

ยิ่งนับวัน ช่องว่างระหว่างคนสองสี ก็ยิ่งมากขึ้นทุกที นับวันความรู้สึกของประชาชนสองสี ก็ยิ่งแตกต่างกันมากขึ้น รัฐบาลยิ่งแสดงธาตุแท้มากขึ้นเท่าไหร่

ยิ่งเพิ่มความแตกแยก

เข้าใจอารมณ์คนดู ไม่อยากเปิดทีวี ไม่อยากอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ ไม่อยากฟังรัฐบาลแถลง ไม่อยากฟังข่าววิทยุ ไม่อยากเห็นหน้านักการเมือง ไม่อยากเห็นภาพเหตุการณ์ อยู่ในอาการท้อแท้ซึมเศร้า

กับการเมืองโกหกพกลม.

หมัดเหล็ก