รัฐบาล..จะต้องมองผลงานแห่งตน ด้วยดวงตาของประชาชน..รัฐบาล..ต้องฟังเสียงจากประชาชนด้วยหูของประชาชน วันเวลานับตั้งแต่นี้ต่อไป..เป็นเรื่องลำบากยากยิ่งที่รัฐบาล จะบริหารราชการแผ่นดินไปบนความขัดแย้งของประชาชนหลากหมู่หลายเหล่า แถมในรัฐสภายังมากมายไปด้วย...มุ้งต่างๆ ที่กางกันอยู่ในแต่ละพรรค ในแต่ละมุ้งยังโยงใยไปด้วยป่านหลายเส้น..ที่พร้อมจะผันแปรเปลี่ยนไปในทุก
ขณะ..เมื่อผลประโยชน์พัดสู่นอกรัฐสภา...การเมืองข้างถนนยังทรงอิทธิพลรุนแรง...รัฐธรรมนูญเจ้าปัญหาที่เกิดมาจากกลไกปฏิวัติ..และมากไปด้วยมนต์ดำ..แบ่งประชาชนออกจากประชาชน อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์ ภายใต้บังคับแห่งรัฐธรรมฉบับนี้...ได้หยิบยื่นความตายและภัยพิบัติให้
ปรากฏในชาติ..มากมายหลายครั้ง..เปลี่ยนข้างกลับฝ่ายกันไปมา.. เกือบจะไม่มีสักวัน นับตั้งแต่รัฐธรรมนูญฉบับนี้บังคับใช้..ที่ประเทศจะไม่วุ่นวาย..และกลิ่นอายแห่งความตายเจือปนอยู่กับเกือบจะทุกอณูของอากาศ ทุกเฉดสีของพลังมวลชน..ล้วนปะปนอยู่กับคำว่าก่อการร้าย..ต่างสีต่างปฏิเสธรัฐบาล
ของแต่ละฝ่าย..และคาดหมายได้เลยว่า..การปราบปรามเข่นฆ่าประชาชนที่มาชุมนุมร้องเรียน..จะกลายเป็นเรื่องธรรมดา..ในอนาคตไม่ว่าสีใดจะขึ้นมาเป็นรัฐบาล เสรีภาพในการนำเสนอ..จะถูกกดอยู่ภายใต้เอื้อแห่งผลประโยชน์..ด้วยอำนาจกฎหมายในกำมือของรัฐบาล..การเปลี่ยนแปลงด้วยคะแนนจากการ
เลือกตั้ง..จะถูกปฏิเสธจากฝ่ายปราชัย..จะไม่มีการเลือกตั้งครั้งใด...ได้รับการยอมรับ..จากกองกำลังภาคประชาชน คณะรัฐมนตรีในรัฐบาล..ที่ตรวจราชการได้เพียงไม่กี่จังหวัดในประเทศ..จะยั่งยืนอยู่ได้อย่างไร..นั่นเป็นคำถาม..ที่ไร้ผู้ตอบ..ไม่เคยมีใครคาดคิดมาก่อนว่า..ประเทศไทยของเรา..จะเปลี่ยนแปลง
และเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้..และเป็นหน้าที่ของรัฐบาล..จึงลำบากแสนสาหัส..และแน่นขนัดไปด้วยการรักษาความปลอดภัย ไม่ต้องถามโพล...ไม่ต้องถามประชามติ..นายกรัฐมนตรี อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ...รู้ว่า..ต้องทำอะไร..เพียงแต่ว่า..ท่านตัดใจได้หรือไม่..ท่านกล้าพอที่จะหักหาญหรือไม่.
