คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม
กระสา มันเสมอ
นักเขียนใหม่สอนเดินคนหนึ่ง ปริวิตกกับเหตุ การณ์ปัจจุบัน เห็นแต่ทางออกเป็นทางตัน เพียร ผูกโครงเรื่องเป็นร่างคร่าวๆ ได้เรื่องไม่ได้เรื่อง งูๆ ปลาๆ ประสาสัตว์ผู้ยาก
แต่ที่ยากเย็นยิ่งกว่าน่าจะเป็นพระเอก
ทิดมากคือพระเอกของเรา หมอนี่ ถ้าไม่ประสบความสำ เร็จสูงสุด ก็เป็นคนล้มเหลวสูงสุด ดุจเซลล์ป่วยซ่อนตัวเนานาน หรือแต่ในครรโภทร อันบิดาท่านพึงรู้ดี
พระเอกมีกลุ่มเพื่อนช่างเจรจาหนึ่งจำนวน ฉายาพี่น้องเดียวหรือนกคุ่มหนึ่ง สาธารณ์คนเคราะห์หนึ่ง ไก่อูหลงทางหนึ่ง โคระทมหนึ่ง ตัวละครปลีกๆ เท่านี้ กุมพระเอกให้นั่งถ่ายไม่ออกแต่ละเช้าแทบแย่แล้ว
อาวุโสสิอีกหลายตัว อาทิศาสดันทิฐิ พม่ากลับชาติ ซึ่งครอบพระเอกให้เห็นผิดเป็นชอบ ต่างวางความจงรักเป็นอุบาย แต่เพื่ออาศัยพักพิงเป็นความอยู่รอดไม่ได้บอก
คนแลสิ่งแวดล้อมเฉพาะหน้าระยะหนึ่ง เหมือนกรงล้อมกรอบพระเอกมิให้เห็นโลกภายนอกได้
สามัญสำนึกของการเดินเรื่อง แม้พระเอกเป็นคนธรรมดาสามัญก็น่าเห็นใจ ตรงออกจากกรงมาหาความชอบธรรมไม่ได้ เล่าถอมขจิกขจรหรือสุดจินดาหุ้มโคลนแต่อดีต ขนาดเป็นทหารหาญ ยังหลุดจากกรงด้วยความเด็ดขาดเพื่อประเทศชาติและประชาชนมีหนทางใหม่
กรงของพระเอกขณะนี้ ไฉนจึ่งมั่นคงนัก หรือจำ หลักแน่นเป็นเนื้อเดียวกันทั้งกรง กาย ใจ
ร่างโครงเรื่องพยายามหาเหตุประกอบผลว่า สัน ดานดิบเป็นเช่นนั้นจริง นับแต่ พ.ศ.2475 เป็นต้นมา พระเอกผู้เคราะห์ร้ายของเราก็เป็นคนเลวชั่วช้าต่ำทรามที่สุด ยิ่งกว่าประมุขขี้ฉ้อตอ แหลทั้งหมดที่ผ่านมา
คนประกอบข้างเคียง เป็นเพียงหมอนรองก้นในยามจำเป็น
การอ้างความชอบธรรมซ้ำๆ ซากๆ เพื่อหลบซ่อนความไม่ชอบธรรมในเงา มืดๆ
ใจเด็ด ไม่เคยเช็ดน้ำตา รูดซิป สะเด็ดน้ำไปแล้วงอตัว หลังค่อม อ้อนวอนความเป็นธรรมไปไย
ท้ายสุด พระเอกก็คงขอพื้นที่คืนไปเรื่อยๆ ด้วยความยินยอมของพวกหาผลประโยชน์เฉพาะหน้า ขณะที่ตัวละครบางตัวบอกว่า
แม้มีการกระชับปากมดลูกในครรโภทรเพียงนิดเดียว เซลล์ป่วยเซลล์พิการยืดเวลาออก โศกนาฏกรรมก็คงไกลสัตว์เมือง
กระสา มันเสมอ
 |
แต่ที่ยากเย็นยิ่งกว่าน่าจะเป็นพระเอก
ทิดมากคือพระเอกของเรา หมอนี่ ถ้าไม่ประสบความสำ เร็จสูงสุด ก็เป็นคนล้มเหลวสูงสุด ดุจเซลล์ป่วยซ่อนตัวเนานาน หรือแต่ในครรโภทร อันบิดาท่านพึงรู้ดี
พระเอกมีกลุ่มเพื่อนช่างเจรจาหนึ่งจำนวน ฉายาพี่น้องเดียวหรือนกคุ่มหนึ่ง สาธารณ์คนเคราะห์หนึ่ง ไก่อูหลงทางหนึ่ง โคระทมหนึ่ง ตัวละครปลีกๆ เท่านี้ กุมพระเอกให้นั่งถ่ายไม่ออกแต่ละเช้าแทบแย่แล้ว
อาวุโสสิอีกหลายตัว อาทิศาสดันทิฐิ พม่ากลับชาติ ซึ่งครอบพระเอกให้เห็นผิดเป็นชอบ ต่างวางความจงรักเป็นอุบาย แต่เพื่ออาศัยพักพิงเป็นความอยู่รอดไม่ได้บอก
คนแลสิ่งแวดล้อมเฉพาะหน้าระยะหนึ่ง เหมือนกรงล้อมกรอบพระเอกมิให้เห็นโลกภายนอกได้
สามัญสำนึกของการเดินเรื่อง แม้พระเอกเป็นคนธรรมดาสามัญก็น่าเห็นใจ ตรงออกจากกรงมาหาความชอบธรรมไม่ได้ เล่าถอมขจิกขจรหรือสุดจินดาหุ้มโคลนแต่อดีต ขนาดเป็นทหารหาญ ยังหลุดจากกรงด้วยความเด็ดขาดเพื่อประเทศชาติและประชาชนมีหนทางใหม่
กรงของพระเอกขณะนี้ ไฉนจึ่งมั่นคงนัก หรือจำ หลักแน่นเป็นเนื้อเดียวกันทั้งกรง กาย ใจ
ร่างโครงเรื่องพยายามหาเหตุประกอบผลว่า สัน ดานดิบเป็นเช่นนั้นจริง นับแต่ พ.ศ.2475 เป็นต้นมา พระเอกผู้เคราะห์ร้ายของเราก็เป็นคนเลวชั่วช้าต่ำทรามที่สุด ยิ่งกว่าประมุขขี้ฉ้อตอ แหลทั้งหมดที่ผ่านมา
คนประกอบข้างเคียง เป็นเพียงหมอนรองก้นในยามจำเป็น
การอ้างความชอบธรรมซ้ำๆ ซากๆ เพื่อหลบซ่อนความไม่ชอบธรรมในเงา มืดๆ
ใจเด็ด ไม่เคยเช็ดน้ำตา รูดซิป สะเด็ดน้ำไปแล้วงอตัว หลังค่อม อ้อนวอนความเป็นธรรมไปไย
ท้ายสุด พระเอกก็คงขอพื้นที่คืนไปเรื่อยๆ ด้วยความยินยอมของพวกหาผลประโยชน์เฉพาะหน้า ขณะที่ตัวละครบางตัวบอกว่า
แม้มีการกระชับปากมดลูกในครรโภทรเพียงนิดเดียว เซลล์ป่วยเซลล์พิการยืดเวลาออก โศกนาฏกรรมก็คงไกลสัตว์เมือง
