บทความโดย...ปูนนก
สามก๊กแม้จะเป็นหนังสือที่ได้รับการเขียนมาในเชิงวรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์... ซึ่งจะออกมาในรูปของสิ่งที่เกินจริงอยู่บ้างในบางเรื่อง แต่สามก๊กก็เป็นวรรณกรรมที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นสุดยอดของวรรณกรรมในเชิงกลยุทธทุกรูปแบบที่มนุษย์จะสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงได้... แม้วันเวลาจะผ่านไปนานนับเป็นพัน ๆ ปีแล้ว แต่สามก๊กและตัวละครที่อยู่ในวรรณกรรมเล่มนั้นก็ยังได้รับการกล่าวขานอยู่อย่างไม่รู้จบสิ้น...
มีคำกล่าวว่า “ผู้ใดยังไม่มิได้อ่านสามก๊ก อย่าพึงคิดการใหญ่” ผมเชื่อว่า หัวหน้าอมาตย์คนสำคัญที่สุด คงไม่เคยได้อ่านหนังสือสามก๊ก เป็นแน่ หรือถ้าอ่านก็คงไม่เคยได้พิจารณาถึงตัวละครที่ปรากฏอยู่ในสามก๊กอย่างละเอียด “อ้วนเสี้ยว” เป็นชื่อหนึ่งของผู้ทรงอำนาจที่ปรากฏอยู่ในสามก๊ก จะว่าไปอันที่จริงแล้ว อ้วนเสี้ยวเป็นผู้มีอำนาจบารมียี่งใหญ่เกือบจะเท่าเทียมกับ ฮ่องเต้ ในเวลานั้นเลยทีเดียว ค่าที่ตนเองเป็นผู้ครอบครองกองกำลังของกองทัพอันใหญ่โต และทรงอำนาจที่สุดในเวลานั้น ขณะเดียวกันตนเองก็ครอบครอง “ตราประจำพระองค์ของฮ่องเต้” เอาไว้ด้วย พูดง่าย ๆ ก็คือ ทั้งอำนาจกองทัพ... และอำนาจทางการปกครองอยู่ในมือของอ้วนเสี้ยวจนหมดสิ้น
ในยุคที่ อ้วนเสี้ยว เรืองอำนาจนั้นทั้ง “เล่าปี, ซุกเซ็ก (พี่ชายซุนกวน), และโจโฉ” ต่างก็อยู่ภายใต้อำนาจการปกครองของ อ้วนเสี้ยว ทั้งสิ้น แต่ด้วยความที่ อ้วนเสี้ยว ไม่เคยไว้ใจใคร, ไม่รู้จักใช้คน และมีจิตใจโลเล ทำให้ทั้ง 3 คนซึ่งต่อมาได้กลายเป็นผู้ครองอำนาจอย่างยิ่งใหญ่ในยุคสามก๊ก นั้นต้องปลีกตัวออกไป และต่อมาภายหลังด้วยความเย่อหยิ่ง ยะโส ของอ้วนเสี้ยว ที่คิดว่าตนมีกองทัพที่ยิ่งใหญ่ และมีอำนาจมากทีสุดในแผ่นดิน ทำให้ต้องพ่ายแพ้แก่กองทัพเล็ก ๆ แต่มีผู้ทำที่ฉลาดปราดเปรื่อง อย่างกองทัพของโจโฉ...ด้วยเหตุเพราะความประมาทและความหยิ่งผยองในอำนาจของตนเองแท้ ๆ และสุดท้าย อ้วนเสี้ยว ก็คลั่งแค้นจนต้องกระอักเลือดตาย
เวลานี้มหาอมาตย์ใหญ่ต่างก็เชื่อว่าเขาได้ครอบครองสิทธิอำนาจ, และกำลังกองทัพเอาไว้จนหมดสิ้น ไม่มีใครในแผ่นดินเทียบเคียงได้โดยแสดงออกมาจากหลายทาง ทั้งระบบยุติธรรมทีสองมาตรฐาน แค่ปิดถนนติดคุก-ยึดสนามบิน (ทำเนียบ) เป็นผู้ก่อการดี, บุกรุกที่เชิงเขาติดคุก-บุกรุกที่บนเขาเป็นองคมนตรี, ทำหลักฐานเท็จศาลเชื่อได้ว่า ตัดสินยุบพรรค-หลักฐานทุจริตยักยอกชัด ๆ บอกหลักฐานไม่พอต้องรอสอบเพิ่ม..ฯลฯ ขณะเดียวกันก็ใช้อำนาจรัฐที่ตนเองมีอำนาจครอบครองอยู่ แบ่งปันผลประโยชน์ให้กับพวกพ้องตนเองโดยการยักยอกผลประโยชน์ของชาติไปเป็นของตนเองอย่างโจ่งแจ้ง...
สามก๊กแม้จะเป็นหนังสือที่ได้รับการเขียนมาในเชิงวรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์... ซึ่งจะออกมาในรูปของสิ่งที่เกินจริงอยู่บ้างในบางเรื่อง แต่สามก๊กก็เป็นวรรณกรรมที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นสุดยอดของวรรณกรรมในเชิงกลยุทธทุกรูปแบบที่มนุษย์จะสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงได้... แม้วันเวลาจะผ่านไปนานนับเป็นพัน ๆ ปีแล้ว แต่สามก๊กและตัวละครที่อยู่ในวรรณกรรมเล่มนั้นก็ยังได้รับการกล่าวขานอยู่อย่างไม่รู้จบสิ้น...
มีคำกล่าวว่า “ผู้ใดยังไม่มิได้อ่านสามก๊ก อย่าพึงคิดการใหญ่” ผมเชื่อว่า หัวหน้าอมาตย์คนสำคัญที่สุด คงไม่เคยได้อ่านหนังสือสามก๊ก เป็นแน่ หรือถ้าอ่านก็คงไม่เคยได้พิจารณาถึงตัวละครที่ปรากฏอยู่ในสามก๊กอย่างละเอียด “อ้วนเสี้ยว” เป็นชื่อหนึ่งของผู้ทรงอำนาจที่ปรากฏอยู่ในสามก๊ก จะว่าไปอันที่จริงแล้ว อ้วนเสี้ยวเป็นผู้มีอำนาจบารมียี่งใหญ่เกือบจะเท่าเทียมกับ ฮ่องเต้ ในเวลานั้นเลยทีเดียว ค่าที่ตนเองเป็นผู้ครอบครองกองกำลังของกองทัพอันใหญ่โต และทรงอำนาจที่สุดในเวลานั้น ขณะเดียวกันตนเองก็ครอบครอง “ตราประจำพระองค์ของฮ่องเต้” เอาไว้ด้วย พูดง่าย ๆ ก็คือ ทั้งอำนาจกองทัพ... และอำนาจทางการปกครองอยู่ในมือของอ้วนเสี้ยวจนหมดสิ้น
ในยุคที่ อ้วนเสี้ยว เรืองอำนาจนั้นทั้ง “เล่าปี, ซุกเซ็ก (พี่ชายซุนกวน), และโจโฉ” ต่างก็อยู่ภายใต้อำนาจการปกครองของ อ้วนเสี้ยว ทั้งสิ้น แต่ด้วยความที่ อ้วนเสี้ยว ไม่เคยไว้ใจใคร, ไม่รู้จักใช้คน และมีจิตใจโลเล ทำให้ทั้ง 3 คนซึ่งต่อมาได้กลายเป็นผู้ครองอำนาจอย่างยิ่งใหญ่ในยุคสามก๊ก นั้นต้องปลีกตัวออกไป และต่อมาภายหลังด้วยความเย่อหยิ่ง ยะโส ของอ้วนเสี้ยว ที่คิดว่าตนมีกองทัพที่ยิ่งใหญ่ และมีอำนาจมากทีสุดในแผ่นดิน ทำให้ต้องพ่ายแพ้แก่กองทัพเล็ก ๆ แต่มีผู้ทำที่ฉลาดปราดเปรื่อง อย่างกองทัพของโจโฉ...ด้วยเหตุเพราะความประมาทและความหยิ่งผยองในอำนาจของตนเองแท้ ๆ และสุดท้าย อ้วนเสี้ยว ก็คลั่งแค้นจนต้องกระอักเลือดตาย
เวลานี้มหาอมาตย์ใหญ่ต่างก็เชื่อว่าเขาได้ครอบครองสิทธิอำนาจ, และกำลังกองทัพเอาไว้จนหมดสิ้น ไม่มีใครในแผ่นดินเทียบเคียงได้โดยแสดงออกมาจากหลายทาง ทั้งระบบยุติธรรมทีสองมาตรฐาน แค่ปิดถนนติดคุก-ยึดสนามบิน (ทำเนียบ) เป็นผู้ก่อการดี, บุกรุกที่เชิงเขาติดคุก-บุกรุกที่บนเขาเป็นองคมนตรี, ทำหลักฐานเท็จศาลเชื่อได้ว่า ตัดสินยุบพรรค-หลักฐานทุจริตยักยอกชัด ๆ บอกหลักฐานไม่พอต้องรอสอบเพิ่ม..ฯลฯ ขณะเดียวกันก็ใช้อำนาจรัฐที่ตนเองมีอำนาจครอบครองอยู่ แบ่งปันผลประโยชน์ให้กับพวกพ้องตนเองโดยการยักยอกผลประโยชน์ของชาติไปเป็นของตนเองอย่างโจ่งแจ้ง...
