วิธีตอบคำถามถึงเรื่องสถานการณ์ร้อนทางการเมืองของ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ในรายการเชื่อมั่นประเทศไทยวันก่อน โดยเฉพาะความเคลื่อนไหวของคนเสื้อแดงที่ทำท่าว่าจะแรงขึ้นเรื่อยๆ ฟังแล้วก็ยังหาแนวทางสมานฉันท์ไม่ได้
คำถามถึงเรื่องของการพูดคุยกันในแนวทางสมานฉันท์ เห็นทีว่าห่างไกลความจริงเข้าไปทุกที แม้นายกฯอภิสิทธิ์จะแสดงความเห็นว่าไม่เข้าข้างเสื้อสีไหน ไม่เห็นประชาชนเป็นศัตรูก็ตามทีเถอะ
แต่พฤติกรรมไม่ใช่
ความเชื่อมั่นของประเทศไทย ลดน้อยถอยลง ไม่เฉพาะในสายตาต่างชาติเท่านั้น แต่สายตาของประชาชนในประเทศก็หมดความศรัทธา ไม่ว่าจะเศรษฐกิจหรือการเมือง
ถึงยุคเสื่อม
ตรุษจีน วาเลนไทน์ แทนที่จะคึกคัก กลับห่อเหี่ยวอมโรคอย่างไรชอบกล ดอกกุหลาบย่านปากคลองตลาด ที่เคยโก่งราคากันหน้าเลือด ปีนี้ต้องง้อคนซื้อ ดอกสวยๆใหญ่ๆขายกันกำละ 100-200 บาท
ตลาดเยาวราช หมูเห็ดเป็ดไก่ เคยขายกันเป็นเทน้ำเทท่า ปีนี้งานกร่อย การใช้จ่ายในช่วงเทศกาลตรุษจีนแม้จะกระเตื้องขึ้นมาบ้าง ก็ไม่เท่าปีที่แล้ว
สรุปแล้วเศรษฐกิจปีนี้ ที่รัฐบาลและสภาพัฒน์ พยายามจะประโคมข่าวว่า เศรษฐกิจจะดีขึ้น จะบวก 3.5 บวก 4 ก็คงเป็นแค่ตัวเลขในทางจิตวิทยาเท่านั้น
แต่เศรษฐกิจปากท้องของชาวบ้านตกต่ำย่ำแย่
การเมืองถึงคราว ปะ ฉะ ดะ ดับเครื่องชนชนิดใครดีใครอยู่ ไม่มีกั๊ก และจะถึงจุดปะทะกันในเร็วๆนี้ จะออกหัวออกก้อยอย่างไรไม่มีใครรู้ล่วงหน้า
อนาคตประเทศมืดมน
ความปลอดภัยของ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยังอยู่ ในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อ การที่ผู้นำประเทศตกเป็นเป้าหมายของการต่อสู้ในวิกฤติความขัดแย้งทางการเมืองไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก
ในประเทศที่มีความขัดแย้งทางการเมืองอย่างรุนแรง ผู้นำเสี่ยงต่อการถูกลอบทำร้าย ความเชื่อมั่นทั้งเศรษฐกิจและการเมือง จะอยู่ในระดับที่ต่ำมากเช่นกัน
เพราะฉะนั้น วิธีที่จะสร้างความเชื่อมั่นของประเทศไทยกลับคืนมาไม่ใช่อยู่ที่ว่านายกฯจะต้องออกทีวีโฆษณาชวนเชื่อทุกวัน แต่จะต้องทำให้ความขัดแย้งยุติ แก้ปัญหาด้วยสันติวิธีในระบอบประชาธิปไตย ไม่ใช่ปล่อยให้อำนาจประชาธิปไตยถูกแทรกแซง และพยายามสร้างความขัดแย้งเพื่อการอยู่รอดของรัฐบาลและอำนาจนอกระบบ
ระวังประเทศจะล่มจม.
หมัดเหล็ก
คำถามถึงเรื่องของการพูดคุยกันในแนวทางสมานฉันท์ เห็นทีว่าห่างไกลความจริงเข้าไปทุกที แม้นายกฯอภิสิทธิ์จะแสดงความเห็นว่าไม่เข้าข้างเสื้อสีไหน ไม่เห็นประชาชนเป็นศัตรูก็ตามทีเถอะ
แต่พฤติกรรมไม่ใช่
ความเชื่อมั่นของประเทศไทย ลดน้อยถอยลง ไม่เฉพาะในสายตาต่างชาติเท่านั้น แต่สายตาของประชาชนในประเทศก็หมดความศรัทธา ไม่ว่าจะเศรษฐกิจหรือการเมือง
ถึงยุคเสื่อม
ตรุษจีน วาเลนไทน์ แทนที่จะคึกคัก กลับห่อเหี่ยวอมโรคอย่างไรชอบกล ดอกกุหลาบย่านปากคลองตลาด ที่เคยโก่งราคากันหน้าเลือด ปีนี้ต้องง้อคนซื้อ ดอกสวยๆใหญ่ๆขายกันกำละ 100-200 บาท
ตลาดเยาวราช หมูเห็ดเป็ดไก่ เคยขายกันเป็นเทน้ำเทท่า ปีนี้งานกร่อย การใช้จ่ายในช่วงเทศกาลตรุษจีนแม้จะกระเตื้องขึ้นมาบ้าง ก็ไม่เท่าปีที่แล้ว
สรุปแล้วเศรษฐกิจปีนี้ ที่รัฐบาลและสภาพัฒน์ พยายามจะประโคมข่าวว่า เศรษฐกิจจะดีขึ้น จะบวก 3.5 บวก 4 ก็คงเป็นแค่ตัวเลขในทางจิตวิทยาเท่านั้น
แต่เศรษฐกิจปากท้องของชาวบ้านตกต่ำย่ำแย่
การเมืองถึงคราว ปะ ฉะ ดะ ดับเครื่องชนชนิดใครดีใครอยู่ ไม่มีกั๊ก และจะถึงจุดปะทะกันในเร็วๆนี้ จะออกหัวออกก้อยอย่างไรไม่มีใครรู้ล่วงหน้า
อนาคตประเทศมืดมน
ความปลอดภัยของ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยังอยู่ ในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อ การที่ผู้นำประเทศตกเป็นเป้าหมายของการต่อสู้ในวิกฤติความขัดแย้งทางการเมืองไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก
ในประเทศที่มีความขัดแย้งทางการเมืองอย่างรุนแรง ผู้นำเสี่ยงต่อการถูกลอบทำร้าย ความเชื่อมั่นทั้งเศรษฐกิจและการเมือง จะอยู่ในระดับที่ต่ำมากเช่นกัน
เพราะฉะนั้น วิธีที่จะสร้างความเชื่อมั่นของประเทศไทยกลับคืนมาไม่ใช่อยู่ที่ว่านายกฯจะต้องออกทีวีโฆษณาชวนเชื่อทุกวัน แต่จะต้องทำให้ความขัดแย้งยุติ แก้ปัญหาด้วยสันติวิธีในระบอบประชาธิปไตย ไม่ใช่ปล่อยให้อำนาจประชาธิปไตยถูกแทรกแซง และพยายามสร้างความขัดแย้งเพื่อการอยู่รอดของรัฐบาลและอำนาจนอกระบบ
ระวังประเทศจะล่มจม.
หมัดเหล็ก
