ถ้าเป็นมวย ก็ต้องวิจารณ์ว่า...ชกถูกเป้าถ้าเป็นปืนก็ต้องว่า ยิงเข้าตรงตาวัวถ้าเป็นฟุตบอล ก็ต้องว่าได้ลูกโทษในเขตหน้าประตูถ้าเป็น ไฮโลว์...ก็ต้องว่า เปิดถ้วยแทงทั้งสิ้นทั้งปวงนั้น..อธิบายถึง...สถาบันเสื้อแดง...บุกเข้าโจมตีเรียงด่าน...ตั้งแต่ด่านแรก คือ เขายายเที่ยงด่านที่สองคือเขาสอยดาว และด่านที่สามคือ
รอยัลกอล์ฟเชียงใหม่รีสอร์ท...ทั้ง 3 ด่านคือการเข้าไปบุกรุกครอบครองที่ดินอันเป็นสาธารณะสมบัติของชาติ...ทั้ง 3 เรื่องราวคือการยํ่าเหยียบกฎหมาย...คือการใช้อิทธิพลและอำนาจบารมีในทิศทางที่เป็นผลประโยชน์กับตนเองและครอบครัว โดยที่ข้าราชการผู้รักษากฎหมายไม่สามารถจะทำอะไรได้...แค่ตั้งเป็นรูปคดีขึ้นมาแล้วก็คาราคาซัง...ข้าราชการท่านใด...หยิ่งในศักดิ์ศรีและวิชาชีพ...ไปแตะต้องในเรื่องราวเหล่านี้ ก็ต้องมีอันเป็นไป...กลายเป็นดินแดนต้องห้าม...
เป็นแผ่นดินที่อยู่นอกเหนือกฎหมายไทย ทั้งๆ ที่รัฐธรรมนูญระบุไว้ชัดว่า...ประเทศไทยเป็นราชอาณาจักรอันแบ่งแยกไม่ได้แต่ท่านทั้งหลาย...ก็แบ่งแยกออกไปจากกฎหมายไทย...โดยการไม่ยอมรับประกาศิตแห่งกฎหมายไม่ว่าการต่อสู้จะเนิ่นนานแค่ไหน ไม่ว่าการต่อสู้ในชั้นศาลจะมีผลเช่นไร...แต่พฤติกรรมดังกล่าวก็ได้รับการพิพากษาแล้วโดยสามัญสำนึก...สามัญสำนึกแห่งมวลมหาประชาชน...ไม่ใช่แต่คนเสื้อแดง...แต่ถ้วนทั่วไปทั่วทุกเสื้อสี...ประชาชนคนธรรมดา...เป็น
พันเป็นหมื่นคนโดนจองจำอยู่ในคุกเพราะบุกรุกที่หลวงแค่ตั้งแผงทำข้าวแกงขาย...เป็นแสนเป็นล้านถูกรอลงอาญาเพราะได้รับความเมตตาจากศาลสถิตยุติธรรม...แม่อนาถาเก็บขนุนบนฟุตบาทมาผ่าเลี้ยงลูกวัยกุมาร...ยังรับโทษถึงจำถึงปรับ...แต่ใหญ่ยักษ์รวยล้นฟ้า...หยิบเอาป่าของชาติมาล้อมรั้ว...กลับได้รับการอุ้มชูหรูหรา...สามก๊ก...ตอนหนึ่ง...เล่าถึง ชาวเมืองซงหยง..มีนามว่าบังทอง ฮองซู แปลว่า หงส์น้อย..เป็นปราชญ์ระดับหายใจรดต้นคอขงเบ้ง...นำทัพเข้า
ตีเฉสวน..ระหว่างเดินทัพพบตำบลชื่อ ลกห้องโห แปลว่า เนินเขาหงส์ตกแม้พิเคราะห์ว่า ชื่อของแผ่นดินเป็นอัปมงคลกับตน..แต่ก็ดั้นด้นดันทุรัง..เอาสีข้างเข้าถูเห็นผิดเป็นชอบ..เชื่อมั่นในพลังปัญญาแห่งตน..ฝืนคำคนฝืนคำครู..จึงตายในเกาทัณฑ์แห่งทหารของเตียวหยิม สิ้นสุดความยิ่งใหญ่..อายุเพียง 36 ปี..ได้ชื่อว่า...บังทองผู้ผยองจนตัวตายในสยามสามก๊ก...สนามกอล์ฟนี้ชื่อว่า “สนามกอล์ฟเขาสอยดาว”
