ระยะหลังจะมีการพูดถึง กฎเหล็ก ที่ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ตั้งขึ้นมาเพื่อให้เป็นกฎเกณฑ์ในการลงโทษ รมต. ที่กระทำความผิดไว้หนาหูมากขึ้น ว่ากฎเหล็กที่ว่ายังมีตัวตนอยู่หรือไม่ หรือกฎเหล็กก็ไม่มีมาตรฐาน หรือกฎเหล็กที่ว่า ก็เป็นแค่กฎปาหี่ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อสร้างภาพให้รัฐบาลดูดีเท่านั้น
จะกฎเหล็กหรือจะกฎหมาย ถ้าออกมาบังคับใช้แล้วไม่มีมาตรฐาน หรือไม่มีความเท่าเทียมกัน ก็ไม่มีความหมาย สุดท้ายก็ไปใช้บังคับอะไรไม่ได้ เป็นแค่เสือกระดาษ
อันที่จริงตัวกฎเกณฑ์ที่บัญญัติขึ้นมาเป็นลายลักษณ์อักษรก็ไม่มีความหมายอะไรเท่าไหร่ แต่คนที่ออกกฎขึ้นมาควบคุมและการบังคับใช้ต่างหากที่จะมีผลกระทบโดยตรง
ไม่มีน้ำยา
ถ้าดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำภาวะผู้นำก็เสื่อมถอย ภาพที่อุตส่าห์ สร้างเอาไว้ก็พลอยเสียหายไปด้วย ขาดความเชื่อถือ แม้จะนำกฎเหล็กดังกล่าวมาบังคับใช้ต่อไปก็ถูกดื้อแพ่งต่อต้านอยู่ดี
ความพยายามที่จะใช้กฎเหล็กกับ รมต.ของพรรคการเมืองร่วมรัฐบาลอย่างเข้มงวดของนายกฯอภิสิทธิ์ ในขณะที่ รมต.ในพรรคประชาธิปัตย์กลับได้รับการยกเว้น ก็ย่อมนำไปสู่การแข็งขืนในที่สุด
อันที่จริงกฎเหล็กดังกล่าวไม่มีความหมายตั้งแต่มีการบิดเบือนตั้งแต่กรณี ตัวนายกฯอภิสิทธิ์เอง กรณีปลากระป๋อง กรณี รมต. ขาดคุณสมบัติ กรณีโครงการไทยเข้มแข็ง เศรษฐกิจพอเพียง
ฉาวโฉ่ทั้งนั้น
แต่ถูกซุกเอาไว้ใต้พรมหมด ปัดกวาดทำความสะอาดเรียบร้อย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใช้วิชามารทางการเมืองกลบเกลื่อนจนไร้ร่องรอยความผิด
ดูอย่างการปรับ ครม.ของพรรคประชาธิปัตย์ครั้งนี้ โยก จุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ ไปเป็น รมว.สาธารณสุข ตั้ง ชินวรณ์ บุณยเกียรติ มาเป็น รมว.ศึกษาฯ ดันรองนายกฯ กอร์ปศักดิ์ สภาวสุ ไปเป็นเลขาธิการนายกฯ และสมมติเอา ไตรรงค์ สุวรรณคีรี มานั่งเก้าอี้รองนายกฯแทน ดูจากทุกตำแหน่งที่มีการเปลี่ยนแปลงแล้ว
อยู่ในเป้าหมายการอภิปรายไม่ไว้วางใจทั้งนั้น
ยิงนกทีเดียวได้หลายตัว กลบภาพพจน์การทุจริตหนีการอภิปราย ยืดอายุรัฐบาล แต่บังเอิญว่า ชาวบ้านในยุคปัจจุบันไม่ได้กินแกลบกินรำ
เลยรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมการเมือง
แนวทางการบริหารประเทศในลักษณะเช่นนี้ จะนำมาซึ่งปัญหาที่ฝังรากลึก เป็นแนวทางปฏิบัติที่ไม่ถูกต้อง และจะถูกหยิบยกมาเป็นข้ออ้างมาตรฐานผิดๆในการบริหารบ้านเมืองต่อไป
เป็นการบริหารแบบศรีธนญชัย.
หมัดเหล็ก
