คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม
กระสา มันเสมอ
 |
ปัญหาเดิมคืออะไร?
ผบ.ตร.เก่าไม่เอากับรัฐบาลผสมเทียมเต็มร้อย กะฟาดให้คราสถึงพี่ชาย คุณสุเทพเทือกเถือกแถไม่ทันใจ คุณอภิสิทธิ์หมายใจจัดการเอง วางเป้าคุณปทีปเป็นหลัก ใบสั่งหุ้นใหญ่กว่าจะเอาคุณจุมพล ที่ประชุมไม่เอาคุณปทีป ไม่มีใครถามเลยว่า ประธานเป็นประชา ธิปไตยประสาอะไร
หรือคำถาม ไหนว่าจงรักภักดีด้วยปากปาวๆ ก็ไม่มีคำตอบ
3 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก แผ่นดินที่ ประชากรไม่เคยปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน ก็ยังปลอดผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติเต็มตามหน้าที่แห่งกฎหมาย
มีแต่ผู้รักษาการซึ่งเป็นตำรวจเพียงซีกเดียว
มีแต่ประธานตำรวจที่เลขาธิการหายไปทั้งร่าง
วันนี้คุณอภิสิทธิ์คิดอะไร?
ตะแบงความรับผิดชอบไปเรื่อยๆ รออีก 8 เดือนค่อนจนครบเกษียณของ 2 คู่ชิง หรือรอจนกว่ารัฐบาลลาโรง หรือจะเอาที่ประชุมเป็นมติ (อีกครั้ง) ว่าจะเอาใคร หรือจะเกิดความคิดใหม่ ย้อนไปหาผู้อาวุโสเก่าอย่างคุณเพรียวพันธ์ เพื่อแก้ปัญหาส่วนรวมเฉพาะหน้า หรือจะวางผู้มีสิทธิ์ทั้งหมด ให้กรรมการคิดเห็น เห็นชอบด้วยความสุจริตอีกที ในระยะเวลาที่กำหนด
หรือคุณอภิสิทธิ์ไม่ได้คิดอะไรเลย
นอกจากตกกระไดพลอยโจนที่เกิดจากการกระโดดด้วยตัวเองโดยไม่มีใครถีบ
ถีบซ้ายป่ายขวาด้วยวาจาไปวันๆ สนุกนักหรือ
ปล่อยการโยกย้ายตำรวจเป็นสินค้าที่ไม่ต้องปิดป้ายราคาก็สนุก
และสำหรับท่านผู้ ถือหุ้นใหญ่ ที่เห็นแก่ชาติและประชาชนเป็นสำคัญ
ประมุขฝ่ายบริหารมัวแต่ฟังหากไม่ได้ยิน เห็นไม่ได้ เข้าไม่ถึง ประมุขแปรเปลี่ยนเป็นก้นกบไป แต่เมื่อไร?
