ยุทธวิธีการพูดของพลพรรค “ประชาธิปัตย์” ผ่านมา 60 ปี ไปแล้วยังคงเส้นคงวาเพราะเป็นเหมือนมรดกตกทอดจากคนรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่ง...นอกจากวิชาหัวหมอแล้ว การพูดที่เคลิ้มทำให้ลิงหลับยังไม่มีใครเทียบเทียมได้นายกฯ เด็กดื้อ “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ก็เป็นหนึ่งที่ได้รับมรดกนี้มา...นับแต่เป็นนายกรัฐมนตรีถึงวันนี้เขายังไม่เคยพูดอะไรผิดเลย แต่การกระทำนั่นเอง คือ 2 มาตรฐาน ที่เห็นได้ชัดเจนสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนมากๆ ของพรรคประชาธิปัตย์“จะไม่พูดในสิ่งที่ทำ และ
จะไม่ทำในสิ่งที่พูด”การเป็นรัฐบาลของประชาธิปัตย์ทุกยุคสมัย...จะยังคงมีแต่คำว่า กู้ๆ แล้วก็กู้ หันกลับย้อนไปดูอดีตได้ว่าเป็นอย่างไร โดยเฉพาะวันนี้ผลงานของพรรคประชาธิปัตย์ที่เด่นชัดเข้าตาอำมาตย์มาก คือ“สร้างหนี้กับไล่บี้ทักษิณ”แต่โชคดีที่ “ทักษิณ ชินวัตร” ไม่ใช่ขนม มีเพื่อนพ้องมากมายทั่วโลก มีสายป่านที่ยาวพอ ไม่อย่างนั้นคงจะลำบากมากกว่านี้ “เป็นร้อย...เป็นพันเท่า”การไล่บี้ “ทักษิณ ชินวัตร” เป็นการกระทำอย่างมุ่งมั่น...แต่จะไล่ล่าอย่างไรก็ไม่มีคำ
ว่า “จนแต้ม” แถมบางครั้งยังต้องเป็นเหมือนหมากคอยเดินตามเกมที่ทักษิณเป็นผู้กำหนดอยู่ตลอดเวลาชีวิตของคนชื่อ “ทักษิณ” ที่รวยได้...ไม่ใช่เพราะโชคช่วยถูกหวยรวยเบอร์ แต่มาจากมันสมองที่ทำมาหากินทางธุรกิจหากนำมาเปรียบเทียบกับกลุ่มคนบางกลุ่ม...พวกท่านประสบความสำเร็จอะไรมาในชีวิตบ้าง?เหตุผลที่ยัง “มีที่ยืน” อยู่ในวันนี้...มิใช่เพราะการ“ทางลัด” ในการยกตนขึ้นมามีอำนาจอย่างนั้นหรือ?จากทุกๆ โครงการที่มีกระแสข่าวว่า “โกงกอบโกย
เอา”แบบชนิดประชาชนต้อง (มา) ตายก่อน...หากถามจากความเป็นจริงไม่ใช่ความรู้สึก ต้องบอกได้เลยว่า “เหนื่อย”เหนื่อยที่จะต้องตั้งหน้าตั้งตา “นั่งจับผิดคนอื่น” เหนื่อยที่ต้องมาหวาดระแวงว่าผู้มีอำนาจ “ไม่จริงใจ” และ“คิดไม่ซื่อ” กับประชาชนอันเป็นที่รักแต่หากจะให้เอาหูไปนาเอาตาไปไร่คงเป็นเรื่องที่มิอาจทำได้...เพราะประเทศชาติผืนแผ่นดินนี้...มันเป็นของคนไทยทุกคนประชาชนทุกคนมีสิทธิ์...มิใช่ “สิ่งอันมีค่า” ทุกอย่างต้องตกถึงมือ...ถึงท้องบุคคลเพียง
บางกลุ่มถึงวันนี้ทำให้นึกถึงคำพูดสมัยหนึ่งที่“ท่านนายกฯ” เป็นหัวหน้าฝ่ายค้านประชาชนเขายังจำได้ดี“หากเป็นผู้นำแล้วมีคนออกมาประท้วงมากๆ อย่างนี้ผมลาออกแล้ว...”แล้วเป็นอย่างไร...กระทั่งปัจจุบันลมหายใจนี้มี “ผลลัพธ์” จากคำตอบอันบริสุทธิ์ใจที่ให้ไว้กับประชาชนนั้นหรือไม่?อย่างที่บอกในตอนต้นว่า...พรรคประชาธิปัตย์“จะไม่ทำในสิ่งที่พูด...และจะไม่พูดในสิ่งที่ทำ”ไม่รู้ไม่เห็น. . .ไม่ทราบลืมแล้ว...จำได้เลาๆ!